Ang Bacchae

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
The Bacchae
Si Pentheus na pinilas nina Agauë at Ino, Attic red-figure vase.
Isinulat niEuripides
KoroBacchae, mga babaeng tagasunod ni Dionysus
Mga karakterDionysus
Teiresias
Cadmus
Pentheus
Servant
Messenger
Second Messenger
Agauë
Unang itinanghal405 BCE
Lugar na unang
pinagtanghalan
Athens
Orihinal na wikaSinaunang Griyego
GenreTrahedya
KinalalagyanThebes

Ang Bacchae (Sinaunang Griyego: Βάκχαι, Bakchai; na kilala rin bilang Ang Bacchantes) ay isang sinaunang Griyegong trahedya ng klasikong Athenian na mandudulang si Euripides sa kanyang mga huling taon sa Macedonia sa korte ni Archelaus I ng Macedon. Ito ay unang tinanghal pagkatapos ng kamatayan ni Euripides sa Teatro ni Dionysus noong 405 BCE bilang bahagi ng isang tetralohiya na kinabibilangan rin ng Iphigeneia sa Aulis at Alcmaeon sa Corinth at malamang ay dinerekta ng anak o pamangkin ni Euripides.[1] Ito ay nagwagi ng unang gantimpala sa Kompetisyong pista ng Siyudad ng Dionysia. Ang trahedyang ito ay batay sa kuwento ni Haring Pentheus ng Thebes at kanyang inang si Agauë, at ang kanilang kaparusahan ng diyos na si Dionysus sa pagtangging sumamba sa kanya.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Rehm (1992, 23).