Ang Groac'h ng Pulo ng Lok

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Groac'h ng Pulo ng Lok (French: La Groac'h de l'Île du Lok)[1] ay isang Breton na kuwentong bibit na kinolekta ni Émile Souvestre sa Le Foyer breton. Isinama ito ni Andrew Lang sa The Lilac Fairy Book, at isinama ito ni Ruth Manning-Sanders sa A Book of Mermaids.

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Dalawang magpinsan, isang binata na nagngangalang Houarn Pogamm at isang batang babae na tinatawag na Bellah Postik, ay lumaki nang magkasama, at ang kanilang mga ina ay nag-iisip na sila ay mag-aasawa, ngunit kapag sila ay sumapit sa edad, ang kanilang mga ina ay namatay, at dahil walang pera, sila ay kailangang maging mga alipin. Nagdadalamhati sila sa kanilang kahirapan, nangangarap ng isang maliit na sakahan kung saan sila mabubuhay, hanggang sa nagpasya si Houarn na hanapin ang kaniyang kapalaran. Binigyan siya ni Bellah ng isang kampana na maririnig sa anumang distansya, ngunit tumunog lamang upang bigyan ng babala ang panganib, at isang kutsilyo na pumutol ng mga spells sa pagpindot nito. Nag-iingat siya ng isang patpat na maaaring dalhin ang isang tao kahit saan, upang dalhin siya nito sa kaniya na nangangailangan.

Naglakad siya hanggang sa marinig niya ang Groac'h ng pulo ng Lok, isang mayamang diwata; walang humabol sa kaniyang kayamanan at bumalik. Kumuha siya ng boatman para dalhin siya sa lawa. Doon ay nakatagpo siya ng isang bangka na parang sisne, kahit na ang ulo nito ay nasa ilalim ng pakpak nito. Tinapakan niya ito para mas makita ito ng mas malinaw, at lumangoy ito kasama niya. Siya ay naghanda upang tumalon at lumangoy, ngunit ito ay sumisid at dinala siya sa ilalim ng lawa, kung saan ang Groac'h ay mayroong kaniyang palasyo. Tiniyak niya sa kaniya na malugod siyang tinatanggap at sinabi sa kaniya na ang lahat ng kaniyang kayamanan ay nagmula sa mga pagkawasak ng barko. Inalok niyang ibahagi ito kung pakakasalan siya nito, at pumayag siya, nakalimutan si Bellah.

Pagkatapos ng kasal, ipinatawag niya ang mga isda sa isang lambat, at inilagay ang mga ito sa isang palayok. Nakarinig siya ng mga sigaw mula rito, at nang ihain niya sa kaniya ang isda, naalala niya si Bellah at inilabas niya ang kutsilyo. Ginawa nitong lalaki ang isda. Sinabi nila sa kaniya na sila rin, ay naghanap ng kanilang kapalaran dito. Sinubukan niyang tumakas, ngunit nahuli siya ng Groac'h sa kaniyang lambat at ginawa siyang palaka.

Tumunog ang kampana, at narinig ito ni Bellah. Kinuha niya ang kaniyang tungkod, at ito ay naging isang kabayo, at pagkatapos ay naging isang ibon na nagdala sa kaniya sa isang pugad, kung saan naroon ang isang maliit na itim na lalaki. Sinabi niya sa kaniya na siya ang asawa ng Groac'h, at maaari niya itong palayain sa pamamagitan ng pagpapalaya kay Houarn. Upang gawin iyon, dapat siyang magbihis bilang isang lalaki, pumunta sa Groach'h, at kunin ang kaniyang lambat. Ginawa niyang sastre ang apat sa sarili niyang buhok para gawing terno siya mula sa repolyo. Pumunta siya sa Groac'h's, na hindi nagtagal ay humiling sa kaniya na pakasalan siya. Sumang-ayon si Bellah, kung hahayaan siya ng Groac'h na gamitin ang lambat upang manghuli ng isda sa palaisdaan. Nang makuha niya ito, sa halip ay ginawa niyang palaka ang Groac'h kasama nito. Gamit ang kutsilyo, pinalaya niya si Houarn at lahat ng iba pa. Dumating ang maliit na lalaki at binigyan sina Bellah at Houarn ng maraming kayamanan na kaya nilang dalhin. Nagpakasal sila, ngunit sa halip na maliit na sakahan, nakabili sila ng maraming ektarya ng lupa, at nabigyan ng sapat na pera ang lahat ng lalaking napalaya mula sa Groac'h para makabili ng maliliit na sakahan ng kanilang sarili.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Souvestre, Émile; de la Barre, Ernest du Laurens; Luzel, François-Marie. Contes et légendes de Basse-Bretagne. Société des bibliophiles bretons, 1891. pp. 3-24.