Ang Hari ng mga Pusa

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Hari ng mga Pusa (o The King o' the Cats) ay isang kuwentong-bayan mula sa Kapuluang Britaniko.[1] Ang pinakamaagang kilalang halimbawa ay matatagpuan sa Beware the Cat, na isinulat ni William Baldwin noong 1553,[nb 1] kahit na ito ay nauugnay sa unang siglo na kuwento ng "Ang Pagkamatay ni Pan". Kasama sa iba pang mga kilalang bersiyon ang isa sa isang liham na isinulat ni Thomas Lyttelton, 2nd Baron Lyttelton, unang inilathala noong 1782,[nb 2] Sinabi ni M. G. Lewis ang kuwento kay Percy Bysshe Shelley noong 1816, at isang bersiyon ay inangkop ni Joseph Jacobs mula sa ilang mga mapagkukunan, kabilang ang isang nakolekta ni Charlotte S. Burne.[2][3][4] Iniulat ni Walter Scott na ito ay isang kilalang kuwentong nursery sa Scottish Highlands noong ikalabing walong siglo.[5] Maaari itong ikategorya bilang kuwentong "kamatayan ng duwende (o pusa)": Aarne–Thompson–Uther tipo 113A, o Christiansen migratory na alamat tipo 6070B.[6]

Tradisyong-pambayan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa Romeo and Juliet ni William Shakespeare, si Tybalt ay tinukoy ni Mercutio bilang "Prinsipe ng mga Pusa", at kahit na ito ay mas malamang na tumutukoy kay Tibert/Tybalt na "Prince of Cats" sa Reynard ang Soro, ito ay nagpapakita ng pagkakaroon ng ang parirala mula sa hindi bababa sa ika-16 na siglo sa Inglatera.

Ang Beware the Cat, na isinulat noong 1553 at unang nai-publish noong 1561, na kilala bilang ang unang katatakutang kathang-isip na teksto na mas mahaba kaysa maikling kuwento at posibleng ang unang nobela (o novella) na inilathala sa Ingles, ay naglalaman ng dalawang tradisyonal na kuwento tungkol sa mga pusa, na lumalabas sa magkatulad mga form bago at pagkatapos ng publikasyon nito; kung saan ang "Ang Hari ng mga Pusa" ay isang kapansin-pansing halimbawa.[7]

Impluwensiya[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sumulat si John Dunlop ng isang tula na bersiyon ng kuwento, na inspirasyon ng bersiyon na natagpuan sa mga liham ni Lord Lyttelton, na kasama sa Poems on Several Occasions from 1793 to 1816 (1836).[8][9]

Nabanggit ang kuwento sa aklat ni Henrietta Christian Wright noong 1895 na Children's Stories in American Literature.

Sa pagkamatay ni Algernon Charles Swinburne noong 1909, iniulat ni W. B. Yeats (38 taong gulang noon) na idineklara sa kaniyang kapatid na "Ako ang hari ng mga pusa."[10]

Talababa[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. The version found in Beware the Cat follows the same plot, but does not use the phrase "King of the Cats".
  2. The Lyttelton letter is the first known version to have the cat claim it is "King of the Cats".

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Folk Tales of the British Isles
  2. "Journal at Geneva: 'Ghost Story No. IV'" Lewis, M. G., quoted by Shelley, P. B. in Journal at Geneva (including Ghost Stories) and on Return to England, 1816. (ed. Mrs. Shelley, 1840)
  3. Joseph Jacobs, More English Fairy tales, p. 156–8 (tale 74); notes.
  4. "Two Folk-tales from Herefordshire: 'The King of the Cats'" Burne, C. S.,The Folk-Lore Journal. Volume 2, 1884.
  5. Scott, Walter, The poetical works of Walter Scott, Vol. 6, Edinburgh: Arch. Constable and co., 1820, p. 107, note.
  6. D. L. Ashliman, "Death of an Underground Person: migratory legends of type 6070B"
  7. Schwegler, Robert A., "Oral Tradition and Print: Domestic Performance in Renaissance England" in The Journal of American Folklore, Vol. 93, No. 370, Oct.–Dec. 1980, p. 440
  8. Dunlop, John (1836). Dunlop, John Colin (pat.). Poems on Several Occasions from 1793 to 1816. pp. 41–42.
  9.  Tedder, Henry Richard (1888). "Dunlop, John (1755-1820)" . In Leslie Stephen (pat.). Dictionary of National Biography. Bol. 16. London: Smith, Elder & Co.
  10. Kiely, Kevin, "King of the Cats" in Books Ireland, No. 261, Oct. 2003, p. 234