Ang Huwad na Prinsipe at ang Totoo

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Huwad na Prinsipe at ang Totoo ay isang Portuges na kuwentong bibit. Isinama ito ni Andrew Lang sa The Lilac Fairy Book na inilathala noong 1910.[1]

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Isang hari ang nakatanggap ng balita na ang kaniyang anak, ang prinsipe, at isang ginoo ay nagtalo tungkol sa tennis hanggang sa sinaktan ng isa pang lalaki ang prinsipe. Ang prinsipe, bagaman armado, ay hindi gumanti sa pag-atake, ngunit umiyak lamang.

Ang hari ay hindi nasisiyahan sa kaduwagan ng prinsipe, ngunit nag-utos na ang binata ay dadalhin sa hukuman dahil sa pag-atake sa tagapagmana ng trono, kung saan siya ay malamang na mamatay. Hinayaan niya siyang pumunta saan man niya naisin sa lungsod, sa ilalim ng bantay, sa loob ng labing-apat na araw bago dinidinig ang kaniyang kaso.

Sinubukan ng binata na humingi ng payo, ngunit walang makapagpapayo sa kaniya kung paano makakatakas, dahil hinampas niya ang tagapagmana ng trono. Isang matandang babae ang nagsabi sa kaniya na maililigtas niya siya kung pakakasalan siya nito. Tinanggihan niya ang kaniyang alok, ngunit sa pagsasaalang-alang, hinabol siya at pumayag. Pinasumpa niya ito sa harap ng isang pari na pakasalan siya at pagkatapos ay sinabi sa kaniya kung ano ang sasabihin.

Sa korte, sinabi ng binata sa hari na kinuha ng reyna, habang siya ay wala, ang anak ng isang silyero at ipinasa ito bilang sarili niyang anak. Pagkatapos, pagkatapos ng kaniyang kamatayan, ang hari ay nakatagpo ng isang babae at pinakasalan siya ng palihim, iniwan ang kaniyang mga tanda, ngunit isang araw siya ay umalis upang sugpuin ang isang paghihimagsik at habang siya ay wala, ang kaniyang nobya ay nawala. Masasabi na ngayon ng binata sa kaniya na ang kaniyang chamberlain, ang ama ng nobya, ay nakilala ang mga token at nanumpa na hindi siya kukunin ng hari hangga't hindi niya payag na ariin siya bilang kaniyang reyna. Palihim na ipinanganak sa kaniya ang binata. Ngayon ay mayroon siyang mga token upang ipakita ang kaniyang tunay na kapanganakan.

Pag-aari siya ng hari bilang kaniyang anak. Sinabi niya sa kaniya kung paano niya nalaman ang katotohanan at inamin niyang ayaw niyang pakasalan ang matandang babae dahil matanda na ito at hindi siya pinili ng kaniyang ama para sa kaniya. Iginiit ng hari na dapat niyang tuparin ang kaniyang pangako, at idinaos ang kasal. Sinubukan ng prinsipe na manghuli at kalimutan ang kaniyang matandang asawa, ngunit isang araw, sa gabi, nakarinig siya ng ingay at inakala niyang mga magnanakaw. Ito ay napatunayang isang bata at magandang babae, na nagsabi sa kaniya na siya ay kaniyang asawa at isang prinsesa. Sinumpa siya ng isang masamang diwata sa ganoong anyo. Nakuha ng isang wizard ang puputol ng spell kung ang isang prinsipe ay pumayag na pakasalan siya gaya ng bago niya ang kaniyang ikalabinlimang kaarawan; pagkatapos, nang malapit na ang kaniyang ikalabinlimang kaarawan, natuklasan siya ng wizard at sinabi sa kaniya kung ano ang kailangan niyang malaman para mailigtas siya.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. "The Lilac Fairy Book: The False Prince and the True". www.sacred-texts.com. Nakuha noong 2022-03-30.