Ang Puting Ahas

Ang Puting Ahas (Aleman: Die weiße Schlange) ay isang Aleman na kuwentong bibit na kinolekta ng Magkapatid na Grimm at inilathala sa Grimm's Fairy Tales (KHM 17). Ito ay Aarne–Thompson tipo 673, at may kasamang episodyo na type 554 ("The Grateful Animals").

Buod

Ang isang matalinong Hari ay tumatanggap ng isang sakop na ulam tuwing gabi. Isang batang lingkod ang na-intriga isang gabi nang kunin niya aang ulam ng Hari at natuklasan niya ang isang nakapulupot na puting ahas sa ilalim ng takip. Ang katulong ay kumagat ng kaunti at natuklasan na maaari na niyang maunawaan at makipag-usap sa mga hayop.

Hindi nagtagal pagkatapos ang lingkod ay inakusahan ng pagnanakaw ng singsing ng Reyna. Siya ay binibigyan ng isang araw upang patunayan ang kaniyang kawalang-kasalanan o magpasakop sa kaparusahan. Matapos sumuko, nakaupo siya habang hinihintay ang kaniyang pagkamatay nang marinig niya ang isang gansa na nagrereklamo tungkol sa isang singsing na nakabara sa kaniyang lalamunan. Tumalon ang alipin, hinawakan ang gansa at nagmamadaling pumunta sa kusina, kung saan hiniwa ng kusinera ang leeg ng gansa at ipinakita ang nawawalang gintong singsing. Humingi ng tawad ang Hari at nag-alok sa alipin ng lupa at kayamanan. Tumanggi ang alipin, tumanggap lamang ng kaunting ginto at kabayo kung saan makikita ang mundo.

Sa kaniyang paglalakbay sa ibang bayan sa ibang kaharian, unang nakatagpo ng alipin ang ilang hayop na nahihirapan, kabilang ang tatlong isda na wala sa tubig, mga langgam na nanganganib na matapakan, at nagugutom na mga anak ng uwak sa isang pugad. Sa bawat kaso ang alipin ay nakikinig sa panawagan para sa tulong, at sa bawat pagkakataon ang mga hayop na nagpapasalamat ay tumugon ng "Aking aalalahanin at ibabalik ang pabor".

Sa susunod na bayan, nalaman ng alipin na inihayag ng Hari na nais niyang pakasalan ang kaniyang anak na babae, ngunit sinumang manliligaw ay dapat sumang-ayon na tapusin ang isang mahirap na gawain hanggang sa wakas o papatayin. Matapos ang isang sulyap sa magandang dalaga, pumayag ang binata. Inihagis ng Hari ang isang gintong singsing sa dagat at sinabihan ang binata na kunin ito. Idinagdag din niya na dapat ibalik ng binata ang singsing, malunod habang kinukuha ang singsing, o malunod sa pagbalik nang wala ito. Gayunpaman, lumitaw ang tatlong isda, na may dalang tahong na may singsing ng Hari sa loob.

Nagtataka, pumayag ang Hari sa pagpapakasal ng kaniyang anak sa alipin. Gayunpaman, itinakda siya ng prinsesa sa isa pang gawain ng muling pagpuno ng mga sako ng butil na natapon niya sa damo, dahil nalaman niyang hindi siya isang marangal at sa gayon ay hindi niya kapantay sa lipunan. Ang binata ay nasiraan ng loob dahil naniniwala siyang imposibleng tipunin ang lahat ng butil mula sa lupa, at siya ay nahiga at nakatulog. Nang magising siya, nagulat siya nang makitang ang lahat ng mga sako ay napuno na ngayon, na walang isang butil na nawawala. Pinatrabaho ng hari ng langgam ang lahat ng langgam sa buong magdamag upang punuin sila.

Hindi pa nasisiyahan, pinaalis ng prinsesa ang alipin para dalhin siya ng mansanas mula sa Puno ng Buhay. Ang alipin ay hindi alam kung saan nakatayo ang Puno ng Buhay, ngunit siya ay umalis pa rin. Matapos ang mahabang paglalakbay, nakatagpo niya ang tatlong uwak na mga bagang, na lumipad sa dulo ng mundo, kung saan nakatayo ang Puno, at kinuha ang mansanas para sa kaniya. Dinala ng alipin ang mansanas sa prinsesa at ibinahagi ito sa kaniya, at ang dalawa ay maligayang ikinasal.