Ani DiFranco

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Si Angela Maria "Ani" DiFranco[1] ( /ˈɑːn/ ; ipinanganak noong Setyembre 23, 1970) ay isang Amerikanong mang-aawit-manunulat ng awi.[2] Siya ay naglabas ng higit sa 20 mga album.[3][4][5][6] Ang musika ni DiFranco ay inuri bilang folk rock at alternative rock, bagaman mayroon itong mga karagdagang impluwensiya mula sa punk, funk, hip hop, at jazz. Inilabas niya ang lahat ng kaniyang mga album sa kaniyang sariling record label, ang Righteous Babe.

Sinusuportahan ng DiFranco ang maraming kilusang panlipunan at pampolitika sa pamamagitan ng pagsasagawa ng mga konsiyerto ng benepisyo, paglabas sa mga album ng benepisyo at pagsasalita sa mga rally. Sa pamamagitan ng Righteous Babe Foundation, sinuportahan ni DiFranco ang mga katutubo na organisasyong pangkultura at pampolitika na sumusuporta sa mga layunin kabilang ang mga karapatan sa pagpapalaglag at pagpapatampok sa LGBT. Itinuturing niya ang Amerikanong katutubong-mang-aawit at manunulat ng kanta na si Pete Seeger bilang isa sa kaniyang mga mentor.[7]

Naglabas si DiFranco ng memoir, No Walls and the Recurring Dream, noong Mayo 7, 2019, sa pamamagitan ng Viking Books[8] at humantong sa The New York Times Best Seller List.[9]

Maagang buhay at edukasyon[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ipinanganak si DiFranco sa Buffalo, New York,[10] noong Setyembre 23, 1970, ang anak nina Elizabeth (Ross) at Dante Americo DiFranco, na nagkita habang nag-aaral sa Massachusetts Institute of Technology.[11][12][13] Ang kaniyang ama ay may lahing Italyano, at ang kanyang ina ay mula sa Montreal.[14] Nagsimulang tumugtog ng Beatles covers si DiFranco sa mga lokal na bar at nagsagawa ng busking kasama ang kanyiang guro sa gitara, si Michael Meldrum,[15] sa edad na siyam. Sa pamamagitan ng 14 siya ay sumusulat ng kaniyang sariling mga kanta. Nilalaro niya ang mga ito sa mga bar at kapihan sa buong kabataan niya. Nagtapos si DiFranco mula sa mataas na paaralan ng Buffalo Academy para sa Visual and Performing Arts sa 16 at nagsimulang pumasok sa mga klase sa Buffalo State College. Siya ay naninirahan mag-isa, na lumipat sa apartment ng kaniyang ina pagkatapos niyang maging isang malayang menor de edad noong siya ay 15.[16]

Karera[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sinimulan ni DiFranco ang kaniyang sariling kompanya ng rekord, ang Righteous Babe Records, noong 1989 sa edad na 19.[17] Inilabas niya ang kanyang ipingalanan sa sarili na debut na album noong taglamig ng 1990, ilang sandali matapos lumipat sa New York City. Doon, kumuha siya ng mga klase ng tula sa The New School, kung saan nakilala niya ang makata na si Sekou Sundiata, na magiging kaibigan at tagapagturo. Patuloy siyang naglibot sa susunod na 15 taon, huminto lamang upang mag-record ng mga album. Ang mga hitsura sa Canadense na pistang folk at lalong malalaking lugar sa US ay sumasalamin sa kaniyang pagtaas ng katanyagan sa Hilagang Amerikanong folk at eksnang roots. Sa buong maaga at kalagitnaan ng 1990s, nag-solo si DiFranco at din bilang isang duo kasama ang Canadiense na drummer na si Andy Stochansky.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. "Ani DiFranco Biography – Facts, Birthday, Life Story". Biography.com. September 23, 1970. Nakuha noong November 19, 2012.
  2. "LISTEN: Ani DiFranco's path away from patriarchy". Nakuha noong 2017-10-16.
  3. Stout, Gene (August 21, 2006). "DiFranco makes time for radical sabbatical: Indie rocker records new album and prepares for motherhood". The Milwaukee Journal Sentinel. Inarkibo mula sa ang orihinal noong May 13, 2007. Nakuha noong January 2, 2008.
  4. "Sound Bites". Daily Texan. September 17, 2002. Inarkibo mula sa ang orihinal noong June 10, 2008. Nakuha noong January 2, 2008.
  5. Leibovich, Lori (March 27, 1998). "Mother Who Think: Hey hey, ho ho, the matriarchy's got to go". Salon. Inarkibo mula sa ang orihinal noong March 7, 2008. Nakuha noong January 2, 2008.
  6. "Fame hasn't changed the way DiFranco works: Independently". The Sacramento Bee. April 14, 2000. Nakuha noong January 2, 2008.
  7. DiFranco, Ani. "Ani DiFranco: Things Pete Seeger Taught Me". The Wall Street Journal. Nakuha noong 2017-01-18.
  8. Rolling Stone. {{cite magazine}}: Missing or empty |title= (tulong)
  9. "Hardcover Nonfiction Books - Best Sellers - Books - May 26, 2019 - The New York Times". The New York Times (sa Ingles). ISSN 0362-4331. Nakuha noong 2021-05-13.
  10. [1] Naka-arkibo February 24, 2012, sa Wayback Machine.
  11. "Ani DiFranco Biography – Discography, Music, Lyrics, Album, CD, Career, Famous Works, and Awards". Musicianguide.com. Nakuha noong December 4, 2013.
  12. [2] Naka-arkibo February 24, 2012, sa Wayback Machine.
  13. "News Archives: The Buffalo News". Nl.newsbank.com. July 26, 2004. Nakuha noong December 4, 2013.
  14. "Ani DiFranco at Metropolis, Montreal -concert review". Music Vice. Nakuha noong December 4, 2013.
  15. [3] Naka-arkibo July 8, 2009, sa Wayback Machine.
  16. "Ani DiFranco". Eric-goldscheider.com. December 4, 2003. Nakuha noong December 4, 2013.
  17. Stout, Gene (August 21, 2006). "DiFranco makes time for radical sabbatical: Indie rocker records new album and prepares for motherhood". The Milwaukee Journal Sentinel. Inarkibo mula sa ang orihinal noong May 13, 2007. Nakuha noong January 2, 2008.