Bandolin

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Para sa ibang gamit, tingnan ang Mandolina (paglilinaw).
Isang bandolin.

Ang bandolin, mandolin, o mandolina[1] ay isang instrumentong pangtugtugin na may literal na kahulugang "isang maliit na kasaping soprano sa mag-anak ng mga gitara". Tinutugtog itong tinatamaan ng kamay ang mga bagting. Katulad ng biyolin ang tunog nito o ng isang pinapalong dulsimer. Dinisenyo sa Napoli ang pangkaraniwang uri ng bandolin, na may walong kuwerdas, may katawang yari sa kahoy at ang tablang pangdaliring may mga gutay (Ingles: fret) o guhit na metal.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. English, Leo James (1977). "Bandolin, mandolin, mandolina". Tagalog-English Dictionary (sa Ingles). Congregation of the Most Holy Redeemer. ISBN 9710810731.

Musika Ang lathalaing ito na tungkol sa Musika ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.