Pumunta sa nilalaman

Being There

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Being There
Studio album - Wilco
InilabasOktobre 29, 1996
IsinaplakaSetyembre 1995 – Hulyo 1996
Uri
Haba76:47
TatakReprise
TagagawaWilco
Wilco kronolohiya
A.M.
(1995) 		Being There
(1996) 		Mermaid Avenue
(1998)

Ang Being There pangalawang album sa studio ng American alternative rock band Wilco, na inilabas noong Oktubre 29, 1996 sa pamamagitan ng Reprise Records. Sa kabila ng paglabas nito bilang double album, Pagiging Nagkaroon naibenta sa isang solong presyo album bilang isang resulta ng isang pakikitungo sa pagitan ng mga pangunahing mang-aawit Jeff Tweedy at label ng banda Reprise Records. Ang album ay isang pagpapabuti para sa banda sa parehong mga benta at kritikal na pagtanggap, kaibahan sa kanilang debut album na A.M. (1995). Kinuha ang pangalan nito mula sa pelikulang 1979 ng parehong pangalan,[1] ang album na ginawa ng sarili na nagtampok ng mas suristicistic at introspective na pagsulat kaysa sa A.M. Ito ay dahil sa bahagi ng maraming makabuluhang pagbabago sa buhay ni Tweedy, kasama na ang kapanganakan ng kanyang unang anak. Sa musikal, nai-juxtaposed nito ng alternative country kanta ng mga estilo ng bansa na nakapagpapaalaala kay Uncle Tupelo na may psychedelic, surreal songs. Ito ay ang nag-iisang album ni Wilco kasama ang gitara ng bakal na si Bob Egan, ang una nila kasama ang multi-instrumentalist na si Jay Bennett at ang kanilang huling kasama ng multi-instrumentalist na si Max Johnston.

Background

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Si Jeff Tweedy ay nabuo si Wilco noong 1994 matapos ang mga pagkakaiba-iba ng malikhaing pagkakaiba sa pagitan nina Jay Farrar at Tweedy na sanhi ng pagbagsak kay Uncle Tupelo. Ang band ay pumasok sa recording studio halos kaagad pagkatapos upang i-record at mailabas ang A.M. noong 1995, na nakakita ng mga pagkabigong benta. Ang bagong banda ni Jay Farrar na si Son Volt ay naglabas ng Trace noong huling bahagi ng 1995 sa kritikal na papuri at mabuting numero ng benta. Nagbigay din ang Trace ng isang song rock hit song sa "Drown", na pumasok sa nangungunang sampung ng tsart ng Billboard Mainstream Rock Tracks, na karagdagang pagtaas ng kumpetisyon sa pagitan ng dalawang banda.[2]

Naramdaman ni Tweedy na hindi kumpleto si Wilco nang walang pangalawang gitarista dahil sa pag-alis ni Brian Henneman matapos ang mga sesyon ng pag-record ng AM . Ang manager ng kalsada ni Wilco na si Bob Andrews ay tumulong kay Tweedy na makipag-ugnay kay Jay Bennett, isang multi-instrumentalist na naghahanap ng isang bagong banda na sumali mula nang ang kanyang power pop band na Titanic Love Affair ay tinanggal mula sa record label. Sumali si Bennett kay Wilco matapos na padalhan siya ng Tweedy ng ilang mga kanta ni Uncle Tupelo at isang kopya ng A.M.. Ang tweedy ay naiintriga sa katotohanan na si Bennett ay maaaring maglaro ng mga keyboard, isang instrumento na walang ibang miyembro ng Wilco na naglaro.[3]

Produksyon

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang mga unang konsepto ng materyal para sa album ay dumating sa isang partikular na nakababahalang oras sa buhay ni Tweedy. Kamakailan lamang ay tumigil si Tweedy sa paninigarilyo ng marijuana, ang pagdalo sa mga konsiyerto sa Wilco ay humina, at sinubukan ni Tweedy na pamahalaan ang kanyang kasal, isang mortgage, at ang kapanganakan ng kanyang unang anak.[4][5] Tumugon siya sa mga panggigipit na ito:

I was a later bloomer. I was in my thirties before I even came to terms with the idea that I was making a living as a recording artist. I was in a punk band for a long time and thought it was my life. I was a bass player in a band making fifty dollars a night, paying eighty dollars a month in rent, making indie records and not getting paid for them, and having this naive sense of well-being that I would always do this and never have much more responsibility than that. I went from that to being a dad and a major-label recording artist who had the pressure of supporting a family and also making something I felt good about artistically.

Para sa Pagiging Narito, nais ni Bledy na timpla ang mga karanasan niya sa paggawa ng musika sa mga naririnig niya sa musika. Ang isa sa mga unang kanta na isinulat ni Tweedy ay "Misunderstood", isang kanta tungkol sa isang pinahihirapan na musikal na artista mula sa punto ng pananaw ng isang tagahanga. Ang kanta ay naglalaman ng maraming mga labis na sanggunian sa pagbasag ni Uncle Tupelo, kasama ang pagdaragdag ng mga pang-iinsulto na ginamit ni Farrar laban sa Tweedy — partikular na ang isang tumatawag sa kanya bilang "anak ni mama". Bahagi ng lyrics ng kanta ("Take the guitar player for a ride/See, he ain't never been satisfied/He thinks he owes some kind of debt/Be years before he gets over it") ay nagmula sa Peter Laughner, isang underground alternative rock artist mula sa Cleveland na namatay noong 24 noong 1977, kinuha mula sa kanyang awit na "Amphetamine".[6][7] Ang kanta ay nagtapos kasama ang artist na tumatalo laban sa tagapakinig na may satirical self-awa, isang rebelyon laban sa paraan na nakita ng mga tagahanga kay Uncle Tupelo bilang isang archetype lamang ng inspirasyon ng Gram Parsons na country rock. Upang mapukaw ang isang pakiramdam ng kaguluhan sa track, ang mga miyembro ng Wilco ay naitala ang isang track kung saan lumipat ang mga miyembro sa mga instrumento ng nobela at inilagay ang mga seksyon nito sa kanta.[8] Ang tema ng isang "tortured artist" ay matatagpuan din sa iba pang mga kanta; ang pagtatapos ng "Sunken Treasure" ay nagtatampok ng Tweedy na nanawagan para sa pagbabago ng kanyang kabataan bilang isang punk rocker.[9]

Ang isang dikotomy ng musikal na estilo ay itinampok sa mga kanta ng album. Ang "Hotel Arizona", "Sunken Treasure", at "Misunderstood" ay nagtampok ng personal na wika at higit na surrealism kumpara sa mga alternatibong bansa tulad ng "The Lonely 1" at "Far, Far Away". Upang mapahusay ang diyototiko sa pagitan ng simple at surreal, ang bawat kanta ay isinagawa, naitala, at halo-halong sa isang araw lamang. [9] Pangalan ng album ay kinuha mula sa 1979 comedy Being There, dahil ang banda ay naniniwala na si Peter Sellers' na character Tsansa ay nagkaroon ng isang analogous mentality sa mindset ng album. [10] Hinahangad ni Wilco na isama ang mga impluwensya mula sa iba pang mga banda, ngunit hindi sa labis na pagtitiis; gayunpaman, hindi nila nagawa ito sa mga kanta tulad ng mga Rolling Stones-na-impektibong "Monday".[11] Hindi tulad ng AM -radio-friendly na AM, ang banda ay walang kagustuhan tungkol sa kung ang Being There maaaring magbunga ng mga hit sa radyo.[12]

Nang matapos ang mga sesyon ng pagrekord, una nang naitala ni Wilco ang tatlumpung kanta, ngunit nagawang putulin ito sa labing siyam na mga kanta na sumasaklaw sa isang pitumpu't pitong minuto. Nagpasya ang tweedy na nais niyang palayain ang lahat ng materyal bilang isang dobleng CD, ngunit nababahala na ang mga mamimili ay nag-aatubili upang bilhin ito. Ang presyo ng pagbili ng isang dobleng album ay hindi bababa sa $ 30, ngunit nagkakahalaga ng solong mga album (halos lahat) $ 17.98. Lumapit ang tweedy sa record executive na si Joe McEwen, na orihinal na nilagdaan ni Uncle Tupelo sa isang label ng Warner Brothers, tungkol sa pagbebenta ng pagiging Doon sa isang solong presyo ng album. Nag-atubili si McEwen sa una, ngunit nakumbinsi ang pangulo ng Reprise Records na si Howie Klein na sumunod sa kahilingan ni Tweedy.[13][14] Upang mabayaran ang pagkawala ng pananalapi na gagawin ng tatak, sumang-ayon si Tweedy na gupitin ang karamihan sa kanyang mga royalties para sa album. Pagsapit ng 2003, tinatayang nawalan siya ng halos $ 600,000 dahil dito, ngunit nanatiling nasiyahan ang Tweedy sa deal.

Ang Being There ang nag-iisang Wilco album na may Freakwater's Bob Egan. Inanyayahan si Egan na pumunta sa studio matapos mabuksan ang Freakwater para kay Wilco para sa ilang mga palabas. Nag-play lamang siya sa dalawang track ("Far, Far Away" at "Dreamer in My Dreams"), ngunit sinamahan ang banda sa suporta sa paglibot. Ito ang huling album para sa multi-instrumentalist na si Max Johnston, na umalis dahil sumasailalim siya sa mga problema sa pag-aasawa at naniniwala na si Bennett ang pumalit sa kanyang puwesto sa banda.[15] Si Jeff Tweedy ay gumanap bilang lead singer at pangalawang gitarista. Si Jay Bennett ay ang nangungunang gitarista, at nag-play din ng iba't ibang iba pang mga instrumento. Si John Stirratt ay naglaro ng gitara ng bass at si Ken Coomer ay naglalaro ng mga tambol. Ang lahat ng mga miyembro ng banda ay naglaro ng ibang instrumento sa "Misunderstood".[16]

Pagtanggap

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang pagiging May natanggap na positibo ng mga kritiko. Binigyan ng AllMusic editor na si Jason Ankeny ang album ng isang apat-at-kalahating bituin at tinukoy ito bilang "mahusay na paglukso pasulong ng grupo." Pinuri niya ang kakayahan ng banda na mag-juxtapose psychedelia at power pop na may mga track na "hindi magiging tunog sa labas ng lugar sa Exile on Main Street ". Si Greg Kot, na sumulat para sa Rolling Stone, ay nagbigay sa album ng apat na bituin at pinuri kung paano ito "pakikipagsapalaran [d] sa isang pag-aalala ng isang bagay na sigurado sa mundo   ... ang nag-iisa na patuloy nilang nahanap sa rock and roll."[17] Si Robert Christgau ay mas katamtaman, pagsulat ng "walang punto sa pagtanggi sa nakamit ni Jeff Tweedy hangga't kinikilala mo ang pagkakakilanlan nito." Ryan Schreiber ng Pitchfork na tinawag si Wilco na "napakalaking pinabuting bilang pareho ng isang banda at bilang mga tagasulat ng kanta" ngunit nabanggit din na "ang set ng dalawang-disc ay talagang wala sa isang pamamaraan sa marketing."[18] Ang Being There na-ranggo sa ika-14 na pinakamahusay na album ng taon sa The Village Voice's Pazz & Jop kritiko' poll para sa 1996.[19] Noong 2003, pinangalanan ito ng Pitchfork na ika-88 pinakamagandang album ng 1990s.[20] Noong 2004, inilagay ng Stylus Magazine ang ika-178 sa kanilang listahan na "Top 101–200 Favorite Albums of All-Time".[21] Kasama rin ang album sa aklat na 001 Albums You Must Hear Before You Die.[22]

Ang album ay isang minarkahang pagpapabuti sa AM sa mga tsart ng Billboard. Sumilip ito sa numero 73 sa Billboard 200, samantalang ang AM ay nabigo na matumbok ang tsart. Ang "Outtasite (Outta Mind)" ay pinakawalan bilang isang solong, at nakatanggap ng katamtamang airplay sa ilang mga istasyon ng radyo sa kolehiyo.

Ginamit ni Valve ang "Someone Else's Song" bilang batayan para sa pambungad na tema para sa The Engineer sa kanilang first-person shooter game Team Fortress 2.

Listahan ng track

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Lahat ng mga kanta na isinulat ni Jeff Tweedy.

  1. "Misunderstood" – 6:28
  2. "Far, Far Away" – 3:20
  3. "Monday" – 3:33
  4. "Outtasite (Outta Mind)" – 2:34
  5. "Forget the Flowers – 2:47
  6. "Red-Eyed and Blue" – 2:45
  7. "I Got You (At the End of the Century)" – 3:57
  8. "What's the World Got in Store" – 3:09
  9. "Hotel Arizona" – 3:37
  10. "Say You Miss Me" – 4:07
  11. "Sunken Treasure" – 6:51
  12. "Someday Soon" – 2:33
  13. "Outta Mind (Outta Site)" – 3:20
  14. "Someone Else's Song" – 3:21
  15. "Kingpin" – 5:17
  16. "(Was I) In Your Dreams" – 3:30
  17. "Why Would You Wanna Live" – 4:16
  18. "The Lonely 1" – 4:48
  19. "Dreamer in My Dreams" – 6:43

Tauhan

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Wilco:

  • Jeff Tweedy - nangunguna at nagsusuporta ng mga tinig, gitara, bass, radyo
  • John Stirratt - bass, piano, violin, pag-back ng mga tinig
  • Jay Bennett - guitars, piano, organ, harmonica, lap steel, drums, accordion, backing vocals
  • Ken Coomer - drums, percussion, guitars, backing vocals
  • Max Johnston - dobro, lobo, mandolin, banjo, pag-back ng mga tinig
  • Bob Egan - pedal steel ("Far, Far Away"), pambansang gitara ng bakal ("Dreamer In My Dreams")

Karagdagang mga musikero:

  • Greg Leisz - bakal ng pedal ("The Lonely 1")
  • Larry Williams - tenor sax ("Monday")
  • Gary Grant, Jerry Hey - trumpeta ("Monday")
  • Jessy Greene - biyolin ("The Lonely 1")
  • Dan Higgins - baritone sax, tenor sax ("Monday")
  • Jim Rondinelli, Chris Shepard - engineering, mastering
  • Ron Lowe, Mike Scotella, Lou Whitney, Chris Shepard[23] - mga inhinyero
  • Bob Ludwig, Laktawan Saylor, Jim Scott - mastering
  • Dahn Davis - disenyo ng grapiko
  • Brad Miller - pagkuha ng litrato

Mga tala at sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. ↑ Kot, Greg (Oktubre 24, 1996). "Being There Album Review". Rolling Stone. Inarkibo mula sa orihinal noong 2007-06-19. Nakuha noong 2017-11-28.{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  2. ↑ For an overview of the formation of Wilco, and the competition between Farrar and Tweedy, see Kot 2004
  3. ↑ Kot 2004. p. 94
  4. ↑ Kot 2004. pp. 96–7
  5. ↑ Kot 2004. p. 109
  6. ↑ Kot, Greg (Oktubre 24, 1996). "Being There". Rolling Stone. Inarkibo mula sa orihinal noong Hunyo 19, 2007. Nakuha noong Hulyo 29, 2007.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  7. ↑ Wilcox, Tyler. "Invisible Hits: Peter Laughner, Guitar Anti-Hero". Pitchfork. Nakuha noong 24 Nobyembre 2016.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  8. ↑ Kot 2004. pp. 110–1
  9. ↑ 9.0 9.1 Kot 2004. pp. 112–3
  10. ↑ Kot 2004. p. 117
  11. ↑ Blackstock, Peter (Setyembre 1996). "Being There, Doing That". No Depression. Inarkibo mula sa orihinal noong Setyembre 28, 2007.{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link) Last accessed July 28, 2007.
  12. ↑ Kot 2004. p. 114
  13. ↑ Kot 2004. p. 116
  14. ↑ Kot 2004. p. 201
  15. ↑ Kot 2004. p. 115
  16. ↑ Being There liner notes, October 29, 1996. Reprise Records.
  17. ↑ Kot, Greg (Oktubre 24, 1996). "Being There". Rolling Stone. Inarkibo mula sa orihinal noong Hunyo 19, 2007. Nakuha noong Hulyo 29, 2007.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  18. ↑ Schreiber, Ryan (Nobyembre 1, 1996). "Wilco: Being There". Pitchfork. Inarkibo mula sa orihinal noong Agosto 28, 2001. Nakuha noong Hulyo 29, 2007.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  19. ↑ "The 1996 Pazz & Jop Critics Poll". The Village Voice. Pebrero 25, 2007. Nakuha noong Hulyo 11, 2007.{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  20. ↑ "Top 100 Albums of the 1990s". Pitchfork. Nobyembre 17, 2003. p. 2. Inarkibo mula sa orihinal noong Pebrero 28, 2016. Nakuha noong Disyembre 6, 2017.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  21. ↑ "Top 101–200 Favourite Albums Ever : The Stylus Magazine List - Article - Stylus Magazine". Inarkibo mula sa orihinal noong 2016-12-28. Nakuha noong 2020-05-06.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  22. ↑ Robert Dimery; Michael Lydon (23 Marso 2010). 1001 Albums You Must Hear Before You Die: Revised and Updated Edition. Universe. ISBN 978-0-7893-2074-2.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  23. ↑ "Chris Shepard at Chicago Recording Company". Nakuha noong Marso 27, 2011.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) [patay na link]

Mga Sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  • Kot, Greg (2004). Wilco: Learning How to Die (1st ed.). New York City, NY: Broadway Books. ISBN 0-7679-1558-5.
Kinuha sa "https://tl.wikipedia.org/w/index.php?title=Being_There&oldid=1997820"