Courtney Barnett

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Courtney Barnett
Kabatiran
Pangalan noong ipinanganakCourtney Melba Barnett
Kapanganakan (1987-11-03) 3 Nobyembre 1987 (edad 36)
Sydney, Australia
PinagmulanMelbourne, Australia
Genre
Trabaho
  • Singer
  • songwriter
  • musician
Instrumento
Taong aktibo2009–kasalukuyan
Label
Websitecourtneybarnett.com.au

Si Courtney Melba Barnett (ipinanganak noong 3 Nobyembre 1987) ay isang Australian mang-aawit, manunulat ng kanta, at musikero sa. Kilala sa kanyang estilo ng pagkanta ng deadpan at nakakatawa, nakakadilim na lyrics,[1] naakit niya ang atensyon sa paglabas ng kanyang debut na EP, I've Got a Friend Called Emily Ferris. Ang interes sa internasyonal mula sa British at American music press ay dumating sa paglabas ng The Double EP: A Ship of Split Peas noong Oktubre 2013.[2]

Ang debut album ni Barnett, Sometimes I Sit and Think, and Sometimes I Just Sit, pinakawalan noong 2015 sa laganap na pag-akit. Sa 2015 ARIA Music Awards, nanalo siya ng apat na parangal mula sa walong nominasyon. Siya ay hinirang para sa Best New Artist sa 58th Annual Grammy Awards at International Female Solo Artist sa 2016 Brit Awards.[3][4]

Noong 2017, pinakawalan niya ang Lotta Sea Lice, isang collaborative album kasama si Kurt Vile.[5][6] Ang pangalawang album ni Barnett, Tell Me How You Really Feel, ay pinakawalan sa 2018.[7]

Maagang buhay[baguhin | baguhin ang wikitext]

Si Courtney Melba Barnett[8] ay ipinanganak sa Sydney noong 3 Nobyembre 1987.[9] Lumaki siya sa lugar ng Northern Beaches ng Sydney. Ang kanyang ina ay isang ballerina.[10] Nang siya ay 16 na, lumipat ang kanyang pamilya sa Hobart. Siya ay pumasok sa St Michael's Collegiate School at Tasmanian School of Art.[11] Sa paglaki ng mga banda ng Amerikano, natuklasan niya ang mang-aawit ng mang-aawit na taga-Australia na sina Darren Hanlon at Paul Kelly, na nagbigay inspirasyon sa kanya na magsimulang magsulat ng mga kanta.[12] Habang hinahabol ang isang karera ng musika, nagtatrabaho siya bilang driver ng paghahatid ng pizza.[13]

Karera[baguhin | baguhin ang wikitext]

Gumaganap ang Barnett noong Marso 2015

Mula 2010 hanggang 2011, naglaro si Barnett ng pangalawang gitara sa Melbourne garage grunge band na Rapid Transit. Inilabas nila ang isang self-titled album sa cassette, na ngayon ay isang bihirang item ng kolektor. Naitala din ni Barnett ang maraming mga unang bersyon ng kanyang mga kanta na may isang banda na tinawag na Courtney Barnett and the Olivettes, na sa kalaunan ay pinaikling sa The Olivettes.[14] Inilabas nila ang isang live na EP demo CD, na may 100 kopya lamang ang ginawa na bilang ng kamay.[15] Sa pagitan ng 2011 at 2013, siya ay isang miyembro ng Australian banda sa psych-country na Immigrant Union, isang musikal na proyekto na itinatag ni Brent DeBoer (ng The Dandy Warhols) at Bob Harrow. Kasabay ng pagbabahagi ng mga tungkulin sa tinig, si Barnett ay nakararami na nilalaro ang slide gitara at nasa pangalawang studio ng band ng bandang, Anyway. Nag-play din ng mga drums si DeBoer sa unang EP ni Barnett, I've Got a Friend called Emily Ferris.[16] Lumitaw ito noong 2012 sa sariling label ng Barnett, Milk! Records.

Noong 2013, naglaro si Barnett ng lead gitara sa ikatlong studio album ni Jen Cloher, In Blood Memory, na pinakawalan sa Milk! Records. Kasunod ng pagpapalabas ng kanyang unang EP, nag-sign si Barnett sa Marathon Artists (sa pamamagitan ng imprint na House Anxiety). Noong Agosto 2013, inilabas ng Marathon Artists ang The Double EP: A Sea of Split Peas, isang pinagsama na pakete ng unang EP ni Barnett at ang kanyang pangalawang EP, How to Carve a Carrot Into a Rose.[17] Dinala ng Double EP ang pandaigdigang kritikal na pag-acclaim ng Barnett, kasama ang "Avant Gardener", ang nangunguna sa solong, pinangalanan ang Track of the Day ni Q Magazine at Best New Track by Pitchfork noong 2013.[18][19] Ito ay pinangalanang album ng linggo ng Stereogum[20] Ang track na "History Eraser" ay hinirang para sa APRA Song of the Year.[21] How to Carve a Carrot Into a Rose ay pinakawalan sa isang limitadong pagtakbo ng Milk! Records bilang isang nakapag-iisang EP noong Oktubre 2013. Ang Marathon Artists at House An pagkabahala ay nakipagtulungan sa Mom + Pop Music para sa paglabas ng Estados Unidos ng The Double EP noong 2014.[22]

Gumaganap si Barnett sa Coachella noong 2016

Milk! Records ay naglabas ng isang compilation EP, A Pair of Pears (with Shadows), sa 10" puting vinyl noong Setyembre 2014, kasunod ng isang kampanya na nakikibahagi sa maraming tao noong Hulyo ng taong iyon. Ang EP ay nagsasama ng isang track ng Barnett," Pickles from the Jar ", ang ang kanta ay bumoto sa numero 51 sa Pinakamainit na 100 ng Triple J's Hottest 100 sa 2014.[23]

Noong 30 Enero 2015, naglabas si Barnett ng mga detalye sa kanyang paparating na buong-buo na album, na naitala noong Abril 2014 kasama si Burke Reid, kasama ang dalawang walang kapareha, "Pedestrian at Best" at "Depreston" at kasamang mga video ng musika. Ang music video para sa "Pedestrian at Best" ay nagtatampok ng Cloher at Fraser A Gorman. Ang kanyang debut album, Sometimes I Sit and Think, and Sometimes I Just Sit, at Minsan na lang Akong Umupo, pinakawalan sa buong mundo sa pamamagitan ng Milk! Records (Australia), Marathon Artists / House Anxiety (UK & Rest of World),[24] at Mom + Pop Music (US) noong 23 Marso 2015,[25] at sinamahan ng mga paglilibot sa UK at Europa, Amerika, at Australasia.[26][27]

Sometimes I Sit and Think ay nakilala sa kritikal na pag-akit,[28] The Guardian,[29] The Times,[30] Pitchfork[31] at ang Chicago Tribune.[32] Hanggang sa paglaya ng Sometimes I Sit and Think, and Sometimes I Just Sit, sina Courtney Barnett, Bones Sloane, at Dave Mudie ay naglalakbay bilang Courtney Barnett and the Courtney Barnetts.[10][33][34]

Gumaganap ang Barnett noong Marso 2016

Noong Agosto 2015, ang label ng UK ng Barnett, Marathon Artists, sa pakikipagtulungan sa Mom + Pop Music at Milk! Records Ang mga rekord, naglunsad ng isang pandaigdigan, kampanya ng gerilya para sa pagpapalaya ng kanyang nag-iisang Nobody Really Cares If You Don't Go to the Party.[35] Ang mga billboard at poster na nagdadala ng pamagat ng kanta ay umakyat sa London, New York, LA, Melbourne at Sydney.[36] Ang kampanya ay nakakuha ng maraming interes sa online at sa buong social media at nagtapos sa isang sorpresa na busking gig sa Camden, London.[37]

Sa konsyerto, si Dan Luscombe (of The Drones) ay madalas na naglaro ng lead gitara at mga keyboard, na nagtampok sa pareho, How to Carve a Carrot Into a Rose and Sometimes I Sit and Think, and Sometimes I Just Sit, ang huli kung saan siya din co-gawa. Kapag hindi magagamit ang Luscombe, ang banda ay gumanap bilang isang trio, kasama ang Barnett na humawak ng lahat ng mga tungkulin sa gitara. Hindi nag-play si Luscombe sa 2015 na paglilibot ni Barnett, gayunpaman, at tinutukoy niya ngayon ang banda bilang "CB3" sa kanyang pahina sa Facebook. Nagtatampok din ang CB3 moniker sa kilalang drummer na si Dave Mudie.

Inihalal si Barnett sa walong kategorya sa ARIA Music Awards ng 2015, at nanalo ng apat na tropeyo: Breakthrough Artist, Best Female Artist, Best Independent Release at Best Cover Art para sa Sometimes I Sit and Think, and Sometimes I Just Sit.[38]

Sa pagtatapos ng 2015, si Barnett ay hinirang para sa isang Grammy Award sa kategoryang Best New Artist.[39] Kalaunan ay hinirang siyang Best International Female noong 2016 para sa Brit Awards.[40] Noong 21 Mayo 2016, siya ang musikal na panauhin sa season finale ng ika-41 na season ng Saturday Night Live, na pinangungunahan ni Fred Armisen.[41] Noong Enero 2016, lumitaw si Barnett sa takip ng magazine ng musika ng Australia, ang Happy Mag.[42] At noong 27 Mayo 2016, siya ang naging musikal na panauhin sa The Tonight Show Starring Jimmy Fallon.

Noong 2017, naitala ni Barnett at Kurt Vile ang nagtulungang album ng Lotta Sea Lice, na inilabas sa pamamagitan ng Matador Records, Marathon Artists at Milk! Records sa Oktubre 13.[6][43] Ang ilan sa mga album ng album ay kasama sina Stella Mozgawa, Mick Harvey and the Dirty Three's Mick Tuner at Jim White.[6] Ang lead single na "Over Everything" ay inilabas noong 30 Agosto 2017 na sinamahan ng music video na pinamunuan ni Danny Cohen. Ang "Over Everything" sa una ay pinasimulan ang pakikipagtulungan ng pares, pagkatapos na isinulat ni Vile na batay sa Philadelphia ang kanta gamit ang boses na nakabase sa Melbourne na si Barnett.[6] Ang pangalawang solong "Continental Breakfast" ay pinakawalan noong 26 Setyembre 2017. Noong Hunyo 2017 inihayag ni Vile at Barnett ang isang paglilibot sa North American. Ang duo ay sinusuportahan ng Sea Lice, isang banda na nagtatampok kay Janet Weiss (Sleater-Kinney, Wild Flag), Rob Laakso (The Violators, The Swirlies, Mice Parade), Stella Mozgawa (Warpaint), at Katie Harkin (Sky Larkin, touring member ng Sleater-Kinney at Wild Beast).[44][45]

Si Barnett performing noong Hunyo 2019

Noong 12 Pebrero 2018, tinukso ni Barnett ang isang bagong album sa kanyang mga social media account, na nagtatampok ng Barnett na sinubukan ang iba't ibang mga instrumento sa musika na nagtatapos sa clip na may tagline Tell Me How You Really Feel.[46] Inilabas ni Barnett ang mga walang kaparehong "Nameless, Faceless", "Need A Little Time", "City Looks Pretty", at "Sunday Roast" mula sa kanyang album na sophomore solo, na inilunsad sa isang pribadong pagpapaandar sa Sydney's Lansdowne Hotel noong Abril 2018 at magtagumpay ni ex-Go-Between na si Lindy Morrison. Ang album ay kalaunan ay pinakawalan noong 18 Mayo 2018 at may pamagat na Tell Me How You Really Feel. Bahagi ang album, sa bahagi ng mga saloobin ni Barnett tungkol sa paghihiwalay sa edad ng social media.[47] Ang "City Looks Pretty" ay itinampok sa soundtrack ng video game FIFA 19.[48]

Noong 2019, idinagdag siya sa panukalang batas ng Woodstock 50, ngunit ang pagdiriwang ay nakansela noong Mayo nang walang mga kadahilanan na ibinigay.[49]

Kagamitan at estilo ng paglalaro[baguhin | baguhin ang wikitext]

Nagpe-play ang kaliwang kamay ni Barnett, gamit ang karamihan sa mga gitnang itinayo na gitara, na may karaniwang pag-tune at pagkakasunud-sunod ng string para sa mga left player na kamay (mababang mga string sa tuktok, mataas na mga string sa ilalim).[8] Paminsan-minsan siya ay gumaganap ng mga gitnang kanan na hinagupit, ngunit hindi ginusto ito. Natuto siyang maglaro sa acoustic gitara, at hindi gusto ang tunog ng isang pick, binuo ang kanyang sariling pamamaraan ng fingertyle gitara na kalaunan ay isinalin niya upang magamit sa electric gitara. Siya ay may kakayahang gumamit ng isang pick (at inaangkin na maaaring siya ay maglaro ng mas mahusay sa isa), ngunit mas pinipiling maglaro kasama lamang ang kanyang mga daliri, nakikipag-ugnay sa parehong hinlalaki at hintuturo sa mga bahagi ng ritmo, at gamit ang kanyang hintuturo bilang isang gumamit ng isang pumili ng mga bahagi ng tingga. Mas pinipili niyang maglaro sa karaniwang pag-tune, kahit na naglalaro sa tabi ng iba pang mga artista na gumagamit ng mga kahaliling tono.[50]

Kabilang sa kanyang mga gitara na ginagamit niya para sa pagganap at pagrekord ay isang Harmony H59, at isang bilang ng mga Fenders, kasama na ang Jaguars, Stratocasters, at Telecasters, na tinuturo niya sa Ernie Ball Power Slinky strings sa 0.011−0.048 gauge. Nagpe-play siya sa pamamagitan ng Fender Hot Rod Deville at Fender Deluxe amplifier, na may isang bilang ng mga epekto ng pedal, kabilang ang isang overtone na OCD overdrive pedal, isang "cheap delay pedal", at isang koro pedal.[50][51]

Personal na buhay[baguhin | baguhin ang wikitext]

Si Barnett ay nasa isang pakikipag-ugnay sa kapwa musikero na si Jen Cloher mula 2012 hanggang 2018.[52][53] Ang awiting "Numbers" ay isinulat nina Barnett at Cloher tungkol sa kanilang relasyon. Ang kanta ni Barnett na "Pickles from the Jar" ay detalyado rin ang kanilang relasyon, at si Cloher ay binanggit sa unang linya ng "Dead Fox". Tinawag ni Barnett si Cloher isang "malaking patuloy na impluwensya" sa kanyang musika.[54] Tumugtog din siya ng gitara sa banda ni Cloher mula 2012 hanggang 2018.

Pag-back ng mga miyembro ng banda[baguhin | baguhin ang wikitext]

Gumaganap si Barnett kasama ang kanyang banda sa Brisbane noong Agosto 2018. Mula sa kaliwa hanggang kanan: Katie Harkin, Barnett, Dave Mudie at Mga Bones Sloane.

Mga kasalukuyang kasapi

  • Mga buto ng Sloane - bass, pag-back vocals (2013-kasalukuyan)
  • Dave Mudie - mga tambol, pagtambulin, pag-back vocals (2013-kasalukuyan)

Mga dating myembro

  • Dan Luscombe - gitara, keyboard, pag-back vocals (2013–2014; session/touring member 2017)
  • Pete Convery - bass (2012, 2013)
  • Alex Hamilton - gitara, pag-back vocals (2012, 2013)

Mga sesyon/paglilibot sa mga miyembro

  • Katie Harkin - gitara, keyboard, pag-back vocals (2018-kasalukuyan)
  • Kim Deal - gitara, backing vocals (2017)
  • Kelley Deal - mga backing vocals (2017)

Discography[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mga parangal at nominasyon[baguhin | baguhin ang wikitext]

APRA Music Awards (Australasian Performing Right Association)[baguhin | baguhin ang wikitext]

Taon Trabaho ng Tanggap / Nominated na Gawain Award Resulta
2016 Courtney Barnett Songwriter of the Year Nanalo
"Pedestrian at Best" Song of the Year Nakilala

ARIA Music Awards (Australian Recording Industry Association)[baguhin | baguhin ang wikitext]

Nanalo si Barnett ng 6 ARIA Music Awards mula sa 20 mga nominasyon.[38]

Taon Trabaho ng Tanggap / Nominated na Gawain Award Resulta
2014 "Avant Gardener" – Charlie Ford (Director) Best Video Nakilala
2015 Sometimes I Sit and Think, and Sometimes I Just Sit Best Cover Art Nanalo
Best Independent Release Nanalo
Album of the Year Nakilala
Best Rock Album Nakilala
Courtney Barnett Breakthrough Artist Nanalo
Best Female Artist Nanalo
Best Australian Live Act Nakilala
"Pedestrian at Best" – Charlie Ford (Director) Best Video Nakilala
2016 Courtney Barnett Best Australian Live Act Nakilala
"Elevator Operator" – Sunny Leunig (Director) Best Video Nakilala
2018 Tell Me How You Really Feel Album of the Year Nakilala
Best Female Artist Nakilala
Best Rock Album Nanalo
Best Independent Album Nakilala
Lotta Sea Lice (with Kurt Vile) Best Adult Contemporary Album Nakilala
Danny Cohen and Courtney Barnett - "Need a Little Time" Best Video Nakilala
Courtney Barnett - Tell Me How You Really Feel National Tour Best Australian Live Act Nakilala
Barnett, Dan Luscombe & Burke Reid for Tell Me How You Really Feel Producer of the Year Nakilala
Burke Reid for Tell Me How You Really Feel Engineer of the Year Nanalo

Grammy Awards[baguhin | baguhin ang wikitext]

Taon Trabaho ng Tanggap / Nominated na Gawain Award Resulta
2016 Courtney Barnett Best New Artist Nakilala

Brit Awards[baguhin | baguhin ang wikitext]

Taon Trabaho ng Tanggap / Nominated na Gawain Award Resulta
2016 Courtney Barnett International Female Solo Artist Nakilala

AIR Awards[baguhin | baguhin ang wikitext]

Taon Trabaho ng Tanggap / Nominated na Gawain Award Resulta
2019 Courtney Barnett Best Independent Artist Nanalo
Tell Me How You Really Feel Best Independent Album or EP Nanalo (Itali)
Nameless, Faceless Best Independent Single Nakilala

Sweden GAFFA Awards[baguhin | baguhin ang wikitext]

Taon Trabaho ng Tanggap Award Resulta
2019 Court Barnett Best Foreign Solo Act Nakilala
Tell Me How You Really Feel Best Foreign Album Nakilala

Mga Sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Greene, Jayson (1 October 2013). "Rising: Courtney Barnett". Pitchfork. Nakuha noong 26 October 2013.
  2. Newstead, Al (4 October 2013). "It's An Aussie Invasion, Local Artists Making Waves Overseas". Tonedeaf. Nakuha noong 26 October 2013.
  3. "Courtney Barnett & Tame Impala Nominated In 2016 Brit Awards". TheMusic.com.au. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 22 Disyembre 2019. Nakuha noong 15 October 2017.
  4. "Awards". Grammy.com. 30 April 2017. Nakuha noong 15 October 2017.
  5. "Kurt Vile and Courtney Barnett Reveal Details About Their New Joint Album". pastemagazine.com. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2017-09-24. Nakuha noong 2017-09-23.
  6. 6.0 6.1 6.2 6.3 "See Kurt Vile, Courtney Barnett's Deadpan 'Over Everything' Video". Rolling Stone. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2017-09-24. Nakuha noong 2017-09-23.
  7. "Courtney Barnett Announces New Album and Tour, Shares New Song: Listen | Pitchfork". Pitchfork.com. Nakuha noong 2018-02-15.
  8. 8.0 8.1 "Courtney Barnett on What Makes Her Different". That Music Magazine. Nakuha noong 21 September 2015.
  9. "SXSW: Indie 'it' girl Courtney Barnett is bracing for the backlash". Thestar.com. 18 March 2015. Nakuha noong 26 March 2015.
  10. 10.0 10.1 "Courtney Barnett @ Osheaga 2014". 7 August 2014 – sa pamamagitan ng YouTube.
  11. Young, Kane (28 April 2014). "Ex Hobart rocker Courtney Barnett wows US crowds on The Tonight Show". The Mercury. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 26 Hunyo 2015. Nakuha noong 29 April 2014.
  12. "Rising: Courtney Barnett | Features". Pitchfork.com. 1 October 2013. Nakuha noong 3 July 2015.
  13. Lam, Lee Tran. "Courtney Barnett: How I eat". Gourmettraveller.com.au.
  14. Cho, Paige X. (12 December 2010). "paper-deer : a music blog in melbourne: INTERVIEW: The Olivettes".
  15. "r/CourtneyBarnett - The Olivettes - Live EP Demo". Reddit.com. Nakuha noong 26 July 2019.
  16. Boulton, Martin (11 May 2012). "City just fine and Dandy". The Age. Nakuha noong 1 June 2014.
  17. Henriques-Gomes, Luke (22 October 2013). "Courtney Barnett Talks Shadow Electric, Her Double EP, & Accidentally Making It Overseas". Tonedeaf. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 26 October 2013. Nakuha noong 26 October 2013.
  18. "Courntey Barnett 'Avant Gardener' named Track of the Day". Q Magazine. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 9 December 2013. Nakuha noong 21 January 2015.
  19. "The Top 100 Tracks of 2013". Pitchfork. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 17 Marso 2015. Nakuha noong 18 March 2015.
  20. Breihan, Tom (15 October 2013). "Album of the Week: Courtney Barnett The Double EP: A Sea Of Split Peas". Stereogum. Nakuha noong 26 October 2013.
  21. "Avant Gardener". Remote Control Records. 1 Mayo 2014. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 5 Abril 2015. Nakuha noong 18 Marso 2015.
  22. Goodman, Lizzy (23 March 2015). "Meet Courtney Barnett, Music's Lena Dunham: 'I Like the Extreme Form of Not Bottling Things Up'". Billboard. Nakuha noong 25 March 2015.
  23. "Triple J: Hottest 100 2014". Australian Broadcasting Corporation. Nakuha noong 18 March 2015.
  24. Bakare, Lanre (19 March 2015). "Courtney Barnett: Sometimes I Sit and Think, and Sometimes I Just Sit review – acerbic and staunchly down-to-earth". The Guardian. Nakuha noong 19 January 2016.
  25. Wilson, Martin. "Courtney Barnett Shares Video & Album Details". Overblown. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 14 Pebrero 2015. Nakuha noong 3 March 2015.
  26. Terry, Josh (4 February 2015). "Courtney Barnett announces US tour dates". Consequenceofsound.net. Nakuha noong 22 May 2015.
  27. Newsdesk, NME (3 February 2015). "Courtney Barnett announces UK tour dates". Nakuha noong 19 January 2016.
  28. 50 Best Albums of 2015 | Rolling Stone Naka-arkibo 2018-06-17 sa Wayback Machine.. Rolling Stone. 1 December 2015. Retrieved 9 January 2016.
  29. Best albums of 2015: No 7 – Sometimes I Sit and Think, and Sometimes I Just Sit by Courtney Barnett | The Guardian Culture. The Guardian. 10 December 2015. Retrieved 9 January 2016.
  30. 100 best records of the year | The Times Naka-arkibo 2016-09-15 sa Wayback Machine.. The Times. 6 December 2015. Retrieved 21 Jan 2016.
  31. The Best 50 Albums of 2015 | Pitchfork Naka-arkibo 2015-12-18 sa Wayback Machine.. Pitchfork. 16 December 2015. Retrieved 9 January 2016.
  32. Best albums of 2015: Kendrick Lamar, Courtney Barnett and more | Chicago Tribune. Chicago Tribune. 3 December 2015. Retrieved 9 January 2016.
  33. "Courtney Barnett". Spin.com. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 12 Hulyo 2019. Nakuha noong 26 July 2019.
  34. Garaas, Mark Wheat and Leah. "Courtney Barnett performs live in The Current studio". Thecurrent.org. Nakuha noong 26 July 2019.
  35. Moskovitch, Greg (19 January 2016). "Courtney Barnett Guerilla Marketing Campaign Goes Global, Confuses Everyone". Tonedeaf.com.au. Nakuha noong 12 August 2015.
  36. Quine, Oscar (19 January 2016). "Courtney Barnett interview: The Melbourne singer-songwriter is the voice-of-a-generation". The Independent. Nakuha noong 28 August 2015.
  37. Hearon, Lisa (19 January 2016). "Londoners didn't know they were at a Courtney Barnett gig". Mashable.com. Nakuha noong 17 August 2015.
  38. 38.0 38.1 ARIA Music Awards for Courtney Barnett:
  39. "Grammys 2016 Preview: What You Need to Know About Best New Artist Nominees From Courtney Barnett to James Bay". Billboard.com. 5 January 2016. Nakuha noong 21 January 2016.
  40. "Brit Awards 2016 Nominations and Winners". The Telegraph. 14 January 2016. Nakuha noong 1 January 2017.
  41. Navaroli, Joel. "SNL Archives | Episodes | 05.21.2016". SNL Archives. Nakuha noong 28 May 2016.
  42. "Happy Mag issue # 1". Store.hhhhappy.com. Nakuha noong 15 October 2017.
  43. "Kurt Vile and Courtney Barnett Reveal Details About Their New Joint Album". pastemagazine.com (sa Ingles). Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2017-09-24. Nakuha noong 2017-09-23.
  44. "Kurt Vile and Courtney Barnett Announce Tour, New Collaborative Album | Pitchfork". Pitchfork.com (sa Ingles). Nakuha noong 2017-09-23.
  45. "Kurt Vile and Courtney Barnett Reveal New Album Title | Pitchfork". Pitchfork.com (sa Ingles). Nakuha noong 2017-09-23.
  46. "Courtney Barnett Teases New Music: Watch | Pitchfork". Pitchfork.com (sa Ingles). Nakuha noong 2018-02-13.
  47. Greenhaus, Mike https://relix.com/articles/detail/you_must_be_having_so_much_fun_everythings_amazing/ Relix
  48. "FIFA 19 Soundtrack, featuring Childish Gambino, Gorillaz, Logic, and More". Ea.com. 31 August 2018. Nakuha noong 26 July 2019.
  49. Roberts, Christopher. "Woodstock 50 Lineup Announced – Courtney Barnett, boygenius, The Black Keys, and More". Undertheradarmag.com (sa Ingles). Nakuha noong 2019-03-24.
  50. 50.0 50.1 Gluckin, Tzvi. "Courtney Barnett: The New Sensation (interview)". Premier Guitar. Nakuha noong 4 April 2018.
  51. "Courtney Barnett". Equipboard.com. Nakuha noong 4 April 2018.
  52. "Listen | Music, Death and Memory – Jen Cloher and Jo Syme in Conversation | Control" (sa Ingles). Nakuha noong 2019-02-28.
  53. "JEN CLOHER Happy wife..." Xpressmag.com.au. Nakuha noong 2018-03-15.
  54. Kathryn Bromwich (2017-10-14). "Courtney Barnett: 'It's easy to feel hopeless and lost in this weird world'". The Observer. Nakuha noong 2017-10-14.

Mga panlabas na link[baguhin | baguhin ang wikitext]