Diyakono

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang diyakono, binabaybay ding diakono, ay isang pinuno ng Simbahan na naglilingkod sa ibang mga tao.[1][2] Tinatawag na diyakonesa o diakonesa ang babaeng diyakuno.[1] May kaugnayan ang salitang diyakonesa sa kasaysayan ng larangan ng narsing, sapagkat ito ang katawagan sa sinaunang mga nars, mga Kristiyanang kababaihang walang asawa o nabalo na dumadalaw at nangangalaga sa mga may sakit at alalayan ang namatayang mga mag-anak.[3]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. 1.0 1.1 English, Leo James (1977). "Diyakuno, diakuno, deacon, diyakonesa, diakonesa, deaconess". Tagalog-English Dictionary (sa Ingles). Congregation of the Most Holy Redeemer. ISBN 9710810731.
  2. The Committee on Bible Translation (1984). "Deacon". The New Testament, God's Word, The Holy Bible, New International Version (NIV). International Bible Society, Colorado, USA.
  3. ""deaconesses", History of Nursing, Nurses and nursing". The New Book of Knowledge (Ang Bagong Aklat ng Kaalaman), Grolier Incorporated. 1977., pahina 409.

Usbong Ang lathalaing ito ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.