Eskudo ng Arhentina
Coat of arms of Argentina | |
---|---|
Details | |
Armiger | Argentine Republic |
Adopted | 1944 (1813) |
Crest | A Sun of May or |
Escutcheon | Party per fess azure and argent, in base two arms throughout fessways, the hands shaking and holding a pike paleways proper ensigned on the top with a Phrygian cap gules. |
Other elements | Around the shield two sprigs of laurel vert tied together in base by a ribbon azure charged with a fess argent |
Ang eskudo ng Arhentina (Kastila: Escudo de la República Argentina) ay itinatag sa kasalukuyan nitong anyo noong 1944, ngunit nagmula sa selyo ng General Constituent Assembly ng 1813.[1] Ipinapalagay na mabilis itong napili dahil sa pagkakaroon ng isang kautusang nilagdaan noong Pebrero 22 na selyadong may simbolo.[2]
Paglalarawan
[baguhin | baguhin ang wikitext]Hindi alam kung sino ang nagdisenyo ng coat of arms. Madalas na binabanggit na may tatlong lalaking sangkot: Alvear, Monteagudo, at Vieytes, ngunit alam na ilang taon bago, hiniling ni Presidente Bernardino Rivadavia ang Peruvian na si Antonio Isidoro Castro na lumikha ng isang Argentine coat of arms; ang dalawang scheme na ito ay hindi kailanman natagpuan.
Ang eskudo ng armas ay isang pigura, kung saan sa itaas ay makikita natin ang gintong dilaw Sun of May, na makikita rin sa bandila ng Argentina. Ang pagsikat ng araw ay sumasagisag sa pagsikat ng Argentina, gaya ng inilarawan sa unang bersyon ng Pambansang Awit ng Argentina, se levanta a la faz de la tierra una nueva y gloriosa nación , ibig sabihin ay "isang bago at maluwalhating bansa ang bumangon sa ibabaw ng Mundo". Dapat pansinin kung paano maaaring gamitin ang pandiwang "tumaas", sa Ingles at Espanyol upang ilarawan ang galaw ng Araw.
Sa gitnang ellipse mayroong dalawang nagkakamayan, na nagpapahiwatig ng pagkakaisa ng mga lalawigan ng Argentina. Ang mga kamay ay nagsasama-sama upang humawak ng pike, na kumakatawan sa kapangyarihan at pagpayag na ipagtanggol ang kalayaan, na inilarawan ng Phrygian cap sa tuktok ng sibat.
Ang mga asul at puting kulay ay mga simbolo ng mga taong Argentine at ang parehong mga kulay ng bandila ng Argentina. Ang mga iyon ay nagmula sa mga ginamit sa cockade na nagtataguyod ng pagpapalaya mula sa Espanya, sa Rebolusyong Mayo noong 1810, na nagmula naman sa mga kulay ng dinastiyang Borbonic. Padron:Css Image Crop Ang mga kamay ay naninindigan para sa pagkakaibigan, kapayapaan, pagkakaisa, at pagkakapatiran. Ang pike ay kayumanggi (kahoy), at ang Phrygian cap ay pula, tulad ng tradisyonal na French liberty cap. Ang lapit ng mga kamay at ang takip ng Phrygian, bilang karagdagan sa kanilang mga indibidwal na kahulugan, ay kumakatawan sa pambansang motto ng Argentina, en unión y libertad ("sa pagkakaisa at kalayaan "), at ilarawan ang ideya na sa pagkakaisa (ang mga kamay) ay may kapangyarihan (ang pike), at sa kapangyarihan ay may kalayaan (ang Phrygian cap).
- ↑ "Que el Escudo, la Bandera, el Himno y su letra son los símbolos de la soberanía de la Nación" [Na ang Coat of Arms, the Flag, the Anthem, at ang mga liriko nito ay mga simbolo ng soberanya ng Bansa.] (sa wikang Kastila). Ministry of Economy and Production. Inarkibo mula sa .ar/infolegInternet/anexos/55000-59999/59311/norma.htm orihinal noong Pebrero 1, 2014. Nakuha noong Nobyembre 27, 2011.
En adelante se adoptará como representación del escudo argentino, la reproducción fiel del Sello que usó la Soberana Asamblea General Constituyente de la Provincias Unidas del Río de la Plata, el mismo que ésta ordenó en sesi 12 de marzo de 1813, usase el Poder Ejecutivo.
{{cite web}}
: Check|url=
value (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ .casarosada.gov.ar/nuestro-pais/simbolos-nacionales "Símbolos Nacionales" [National Symbols] (sa wikang Kastila). Presidency of the Argentine Nation. Nakuha noong Nobyembre 27, 2011.
Como testimonio de ello, se conservan dos cartas de ciudadanía expedidas por la Asamblea el 22 de Febrero de 1813, donde figura el Escudo estampado en lacre: una de ellas se conserva en el Museo Histórico Nacional, extendida a favor de Don Antonio Oestária firm, y por el presidente del cuerpo, heneral Carlos María de Alvear, y el secretario, Don Hipólito Vieytes.
{{cite web}}
: Check|url=
value (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)