Estasyon ng Sudipen
Sudipen | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kompanyang Daambakal ng Maynila | |||||||||||
| Pangkalahatang Impormasyon | |||||||||||
| Lokasyon | Sudipen, La Union | ||||||||||
| Pagmamayari ni/ng | Kompanyang Daambakal ng Maynila | ||||||||||
| Linya | Linyang Maynila-Sudipen (Rikuu Kanri Kyuko) | ||||||||||
| Konstruksiyon | |||||||||||
| Uri ng estruktura | Nasa lupa | ||||||||||
| Kasaysayan | |||||||||||
| Nagbukas | 1943 | ||||||||||
| Nagsara | 1945 | ||||||||||
| Serbisyo | |||||||||||
| |||||||||||
Ang estasyong Sudipen (酢ディペン) ay ang dating dulo ng estasyon sa Pangunahing Linyang Pahilaga (North Main Line) o "Linyang Maynila-Sudipen" ng Kompanyang Daambakal ng Maynila (ngayon ay Pambansang Daambakal ng Pilipinas) matapos na ibalik ito ng Hapon na Imperial Army mula sa San Fernando hanggang sa Sudipen, La Union.
Kasaysayan[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang estasyon ng Sudipen ay binuksan noong 1943, upang maglingkod sa kalapit na Lepanto Mines sa Mankayan, Benguet. Pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig, ang estasyon ay nasara dahil sa pagwasak ng linya.