Kabalyero

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang kabalyero (Ingles: knight) ay isang tao na binigyan ng isang karangalan ng pagiging kabalyero ng isang pinuno ng estado o kinatawan para sa paglilingkod sa hari, simbahan o bansa, lalo na sa isang kakayahan sa militar. Ang mga kabalyero ay mga basalyo sa mga panginoon, na binibigyan ng mga panginoon ng lupain kung ang kabalyero ay makikibaka para sa kanila. Inisip ng mga kabalyero na ang karangalan ay napakahalaga, at mayroon silang isang kodigo ng dangal na tinatawag na pagkakabalyero (chivalry). Kadalasan silang mayroong eskudo de armas (coat of arms). Sa kasalukuyan, ang mga kabalyero ay pinapangalanan ng Reyna. Ang ganitong uri ng pamagat ay kilala bilang Orden ng Imperyong Britaniko (Order of the British Empire). Sa kasalukuyan, ang mga kabalyero ay tinatawag na Sir na sinusundan ng kanilang unang pangalan. Marami sa mga kasapi sa nobilidad ang nagmula sa mga kabalyero. Halimbawa na si Wijerd Jelckama na ang ninuno ay isang kabalyerong namatay sa handulong ang Antioch (1199).

Unang ginamit ang mga kabalyero noong ika-4 na daantaon.

Ang background ng knighthood ay maaaring masubaybayan pabalik sa Griyego Hippeis at Hoplite, at Sinaunang Roma Equites at Senturion ng classical antiquity.

Militar Ang lathalaing ito na tungkol sa Militar ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.