Kamadhenu

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

 

Kamadhenu
Sculpture of Kamadhenu at the Batu Caves, Malaysia
The Cow Mother
Goddess of Cows
Ibang mga pangalanSurabhi
Devanagariकामधेनु
Transliterasyon ng sanskritKāmadhenu
AffiliationDevi
TirahanGoloka, Patala or the hermitages of sages, Jamadagni and Vashista
Konsorte (Asawa)Kashyapa
Mga anakNandini, Dhenu, Harschika and Subhadra

Kamadhenu ( Sanskrito: कामधेनु, [ kaːmɐˈdʱeːnʊ ]</link> , Kāmadhenu ), kilala rin bilang Surabhi ( सुरभि, Surabhi o सुरभी, Surabhī [1] ), ay isang banal na diyosa ng baka na inilarawan sa Hinduismo bilang ina ng lahat ng baka. Siya ay isang mahimalang baka ng kasaganaan na nagbibigay sa kanyang may-ari ng anumang naisin nila at madalas na inilalarawan bilang ina ng ibang mga baka. Sa iconography, siya ay karaniwang inilalarawan bilang isang puting baka na may babaeng ulo at suso, ang mga pakpak ng isang ibon, at ang buntot ng isang peafowl o bilang isang puting baka na naglalaman ng iba't ibang mga diyos sa loob ng kanyang katawan. Si Kamadhenu ay hindi sinasamba nang nakapag-iisa bilang isang diyosa. Sa halip, siya ay pinarangalan ng Hindu na pagsamba sa mga baka, na itinuturing na kanyang makalupang anyo.

Ang mga banal na kasulatan ng Hindu ay nagbibigay ng magkakaibang mga ulat ng kapanganakan ni Kamadhenu. Habang ang ilan ay nagsasalaysay na siya ay lumabas mula sa pag-iikot ng kosmikong karagatan, ang iba ay naglalarawan sa kanya bilang anak ng diyos na lumikha na si Daksha, at bilang asawa ng sambong na si Kashyapa . Ang iba pang mga banal na kasulatan ay nagsasalaysay na si Kamadhenu ay nasa pagmamay-ari ni Jamadagni o Vashista (parehong sinaunang pantas), at ang mga hari na nagtangkang magnakaw sa kanya mula sa pantas ay nahaharap sa kakila-kilabot na mga kahihinatnan para sa kanilang mga aksyon. Ginagampanan ni Kamadhenu ang mahalagang papel ng pagbibigay ng gatas at mga produktong gatas na gagamitin sa mga alay ng kanyang sage-master; kaya rin niyang gumawa ng mga mabangis na mandirigma para protektahan siya. Bukod sa paninirahan sa ermita ng pantas, inilalarawan din siyang nakatira sa Goloka —ang kaharian ng mga baka—at Patala, ang etherworld.

Etimolohiya[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Kamadhenu ay madalas na tinutukoy ng wastong pangalang Surabhi o Shurbhi, na ginagamit din bilang kasingkahulugan para sa isang ordinaryong baka. [2] Itinuturing ni Propesor Jacobi ang pangalang Surabhi—"ang mabango"—na nagmula sa kakaibang amoy ng mga baka. [3] Ayon sa Monier Williams Sanskrit–English Dictionary (1899), ang ibig sabihin ng Surabhi ay mabango, kaakit-akit, kasiya-siya, gayundin ang baka at lupa. Maaari itong partikular na tumukoy sa banal na baka na si Kamadhenu, ang ina ng mga baka na minsan ay inilalarawan din bilang isang Matrika ("ina") na diyosa. [4] Ang iba pang mga wastong pangalan na iniuugnay kay Kamadhenu ay Sabala ("ang batik-batik") at Kapila ("ang pula"). [5]

Ang mga epithets na "Kamadhenu" ( कामधेनु</link> ), "Kamaduh" ( कामदुह्</link> ) at "Kamaduha" ( कामदुहा</link> ) literal na nangangahulugang ang baka "kung kanino ang lahat ng ninanais ay iginuhit"—"ang baka ng sagana". [6] Sa Mahabharata at Devi Bhagavata Purana, sa konteksto ng kapanganakan ni Bhishma, ang baka Nandini ay binigyan ng epithet na Kamadhenu. [7] Sa ibang pagkakataon, si Nandini ay inilarawan bilang anak na baka ng Surabhi-Kamadhenu. Itinuturing ng iskolar na si Vettam Mani na magkasingkahulugan ang Nandini at Surabhi ng Kamadhenu.

Iconography at simbolismo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa isang poster na kinondena ang pagkonsumo ng karne ng baka, ang sagradong baka na si Kamadhenu ay inilalarawan na naglalaman ng iba't ibang mga diyos sa loob ng kanyang katawan.

Ayon sa Indologist na si Madeleine Biardeau, ang Kamadhenu o Kamaduh ay ang generic na pangalan ng sagradong baka, na itinuturing na pinagmumulan ng lahat ng kaunlaran sa Hinduismo. Ang Kamadhenu ay itinuturing na isang anyo ng Devi (ang Hindu na Banal na Ina) at malapit na nauugnay sa mayabong na Inang Lupa ( Prithvi ), na madalas na inilarawan bilang isang baka sa Sanskrit. Ang sagradong baka ay nagsasaad ng "kadalisayan at hindi erotikong pagkamayabong, ... pag-aalay at pagiging ina, [at] kabuhayan ng tao". [8]

Inilarawan ni Frederick M. Smith ang Kamadhenu bilang isang "tanyag at matatag na imahe sa sining ng India". Ang lahat ng mga diyos ay pinaniniwalaang naninirahan sa katawan ni Kamadhenu—ang generic na baka. Ang kanyang apat na paa ay ang banal na kasulatan Vedas ; ang kanyang mga sungay ay ang tatlong diyos na sina Brahma (tip), Vishnu (gitna) at Shiva (base); ang kanyang mga mata ay ang mga diyos ng araw at buwan, ang kanyang mga balikat ay ang diyos ng apoy na si Agni at ang diyos ng hangin na si Vayu at ang kanyang mga binti ay ang Himalayas . Ang Kamadhenu ay madalas na inilalarawan sa form na ito sa poster art. [9] [10]

Ang isa pang representasyon ng Kamadhenu ay nagpapakita sa kanya na may katawan ng puting Zebu baka, may koronang ulo ng babae, makulay na pakpak ng agila at buntot ng paboreal. Ayon sa Philadelphia Museum of Art, ang anyo na ito ay naiimpluwensyahan ng iconography ng Islamic Buraq, na inilalarawan na may katawan ng kabayo, mga pakpak, at mukha ng isang babae. Inilalarawan din ng kontemporaryong poster art si Kamadhenu sa anyong ito. [11]

Ang isang baka, na kinilala kay Kamadhenu, ay madalas na inilalarawan na kasama ng diyos na si Dattatreya . Kaugnay ng iconography ng diyos, tinutukoy niya ang Brahminical na aspeto at Vaishnava na koneksyon ng diyos na contrasting sa mga kasamang aso—na sumasagisag sa isang non-Brahminical na aspeto. Sinasagisag din niya ang Panch Bhuta (ang limang klasikal na elemento) sa icon. Minsan ay inilalarawan si Dattatreya na hawak ang banal na baka sa isa sa kanyang mga kamay.

Kapanganakan at mga anak[baguhin | baguhin ang wikitext]

Kamadhenu (kaliwa, ika-2 mula sa itaas) na inilalarawan sa isang eksena ng Churning of the Cosmic Ocean

Itinala ng Mahabharata ( Adi Parva ) na ang Kamadhenu-Surabhi ay bumangon mula sa pag-ikot ng kosmikong karagatan ( Samudra Manthana ) ng mga diyos at mga demonyo upang makakuha ng amrita (ambrosia, elixir ng buhay). Dahil dito, siya ay itinuring na supling ng mga diyos at mga demonyo, na nilikha noong hinalo nila ang karagatang gatas ng kosmiko at pagkatapos ay ibinigay sa Saptarishi, ang pitong dakilang tagakita. Siya ay inutusan ng lumikha-diyos na si Brahma na magbigay ng gatas, at ibigay ito at ghee ("clarified butter") para sa mga ritwal na sakripisyo sa apoy.

Ang aklat ng Anushasana Parva ng epiko ay nagsalaysay na si Surabhi ay ipinanganak mula sa belch ng "tagalikha" ( Prajapati ) Daksha pagkatapos niyang inumin ang amrita na bumangon mula sa Samudra Manthana. Dagdag pa, nagsilang si Surabhi ng maraming gintong baka na tinatawag na Kapila cows, na tinawag na mga ina ng mundo. [12] Ang Satapatha Brahmana ay nagsasabi rin ng katulad na kuwento: Nilikha ni Prajapati si Surabhi mula sa kanyang hininga. Ang aklat ng Udyoga Parva ng Mahabharata ay nagsalaysay na ang diyos na lumikha na si Brahma ay uminom ng napakaraming amrita kung kaya't isinuka niya ang ilan dito, kung saan lumabas ang Surabhi. [13]

Ayon sa Ramayana, si Surabhi ay anak ni Sage Kashyapa at ng kanyang asawang si Krodhavasha, isang anak ni Daksha . Ang kanyang mga anak na babae na sina Rohini at Gandharvi ay mga ina ng mga baka at kabayo ayon sa pagkakabanggit. Gayunpaman, si Surabhi ang inilarawan bilang ina ng lahat ng baka sa teksto. [14] Gayunpaman, sa mga Puranas, tulad ng Vishnu Purana at Bhagavata Purana, inilarawan si Surabhi bilang anak ni Daksha at asawa ni Kashyapa, gayundin ang ina ng mga baka at kalabaw. [15]

Ang Matsya Purana ay nagtatala ng dalawang magkasalungat na paglalarawan ng Surabhi. Sa isang kabanata, inilalarawan nito si Surabhi bilang asawa ni Brahma at ang kanilang unyon ay nagbunga ng baka na si Yogishvari, Pagkatapos ay inilarawan siya bilang ina ng mga baka at mga quadruped. Sa ibang pagkakataon, inilarawan siya bilang anak ni Daksha, asawa ni Kashyapa at ina ng mga baka. [16] Ang Harivamsa, isang apendiks ng Mahabharata, ay tumatawag kay Surabhi na ina ng amrita, Brahmins, baka, at mga Rudra . [17]

Nakalarawan si Kamadhenu kasama ang kanyang guya

Ang Devi Bhagavata Purana ay nagsalaysay na si Krishna at ang kanyang kasintahan na si Radha ay nag-e-enjoy sa kakila-kilabot, nang sila ay nauuhaw sa gatas. Kaya, lumikha si Krishna ng isang baka na tinatawag na Surabhi at isang guya na tinatawag na Manoratha mula sa kaliwang bahagi ng kanyang katawan, at ginatasan ang baka. Sa pag-inom ng gatas, ang milk pot ay nahulog sa lupa at nabasag, natapon ang gatas, na naging Kshira Sagara, ang cosmic milk ocean. Maraming mga baka ang lumabas mula sa mga butas ng balat ni Surabhi at iniharap sa mga kasamahan ng baka (gopas) ni Krishna. Pagkatapos ay sinamba ni Krishna si Surabhi at ipinag-utos na siya—isang baka, ang nagbibigay ng gatas at kasaganaan—ay sasambahin sa Diwali sa araw ng Bali Pratipada . [18]

Tingnan din[baguhin | baguhin ang wikitext]

  • Baka sa relihiyon
  • Nandi (bull)

Mga panlabas na takod[baguhin | baguhin ang wikitext]

  • May kaugnay na midya ang Kamadhenu sa Wikimedia Commons

Mga Sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Sanskrit Heritage Dictionary - सुरभि surabhi (in French)
  2. Mani pp. 379–81
  3. Jacobi, H. (1908–1927). "Cow (Hindu)". In James Hastings (ed.). Encyclopaedia of Religion and Ethics. Vol. 4. pp. 225–6.
  4. Monier-Williams, Monier (2008). "Monier Williams Sanskrit-English Dictionary". Universität zu Köln. p. 1232.
  5. Biardeau, Madeleine (1993). "Kamadhenu: The Religious Cow, Symbol of Prosperity". In Yves Bonnefoy (ed.). Asian mythologies. University of Chicago Press. p. 99. ISBN 978-0-226-06456-7.
  6. Monier-Williams, Monier (2008). "Monier Williams Sanskrit-English Dictionary". Universität zu Köln. p. 272.
  7. Vijñanananda, Swami (1921–1922). "The S'rîmad Devî Bhâgawatam: Book 2: Chapter 3". Sacred texts archive. Nakuha noong 13 November 2010.
  8. Rigopoulos, Antonio (1998). Dattātreya: the immortal guru, yogin, and avatāra. SUNY Press. pp. 231, 233, 243. ISBN 978-0-7914-3695-0.
  9. Smith, Frederick M. (2006). The self possessed: Deity and spirit possession in South Asian literature and civilization. Columbia University Press. pp. 404, pp. 402–3 (Plates 5 and 6 for the two representations of Kamadhenu). ISBN 978-0-231-13748-5.
  10. Venugopalam, R. (2003). "Animal Deities". Rituals and Culture of India. B. Jain Publishers. pp. 119–120. ISBN 978-81-8056-373-7.
  11. "Kamadhenu, The Wish-Granting Cow". Philadelphia Museum of Art. 2010. Nakuha noong 14 November 2010.
  12. Ganguli, Kisari Mohan (1883–1896). "SECTION LXXVII". The Mahabharata: Book 13: Anusasana Parva. Sacred texts archive.
  13. Ganguli, Kisari Mohan (1883–1896). "SECTION CII". The Mahabharata: Book 5: Udyoga Parva. Sacred texts archive.
  14. Sharma, Ramashraya (1971). Socio-Political Study of the Valmiki Ramayana. Motilal Banarsidass Publ. p. 220. ISBN 978-81-208-0078-6.
  15. Aadhar, Anand. "Bhagavata Purana: Canto 6: Chapter 6: The Progeny of the Daughters of Daksha". Nakuha noong 7 November 2010.
  16. A Taluqdar of Oudh (2008). The Matsya Puranam. The Sacred books of the Hindus. Vol. 2. Cosmo Publications for Genesis Publishing Pvt Ltd. pp. 52, 137. ISBN 978-81-307-0533-0.
  17. Hopkins p. 173
  18. Vijñanananda, Swami (1921–1922). "The S'rîmad Devî Bhâgawatam: On the anecdote of Surabhi". Sacred texts archive. Nakuha noong 13 November 2010.