Khastakhumar at Bibinagar

Ang Khastakhumār at Bībīnagār o Xasteh Xomār ay isang Afghan na kuwento. Parehong tumutukoy sa kasal sa pagitan ng isang babaeng tao at isang mahikang prinsipe sa anyong ahas, at sumusunod sa kilalang estruktura ng pagsasalaysay ng "Ang Paghahanap sa Nawawalang Asawang Lalaki".

Buod

Unang bersiyon

Ang isang bersiyon ng kuwento ay nakolekta ng propesor na si Hafizullah Baghban noong 1967, mula sa isang limampung taong gulang na magsasaka na nagngangalang Yar Muhammad. Sa kuwentong ito, isang matandang kharkash, habang kumukuha ng mga tinik na palumpong para ibenta, ay nakatagpo ng isang itim na ahas na humiling ng kamay ng bunsong anak na babae sa kasal. Pinakasalan niya ang dalaga bilang isang ahas, ngunit hinubad ang kaniyang balat ng ahas (ang kaniyang jild, isang takip o pagpapanggap) at lumilitaw bilang isang lalaki sa kanilang pangkasal na kama. Ang dalawang kapatid na babae ng asawa, nang makita ang lalaki at nagseselos, ay nakumbinsi siya na magtanong tungkol sa pagsunog ng kaniyang malikot na balat. Kinuwestyon niya ang interes ng kaniyang asawa sa bagay na iyon, ngunit sinasagot niya ito. Sinunog ng magkapatid na babae ang jild, ang lalaki ay naging isang berdeng kalapati at sinabi sa kaniyang asawa na kailangan niyang magsuot ng pitong pares ng damit na bakal, pitong pares ng sapatos na bakal at pitong tungkod, hanggang sa kanluran, pagkatapos ay makikita niya siya, at naglalaho. Sinimulan niya ang kaniyang paggala, at dumaan sa isang caravan ng mga kamelyo, isang kawan ng mga tupa, isang kawan ng mga baka, at isang kawan ng mga asno - lahat ay pag-aari ng kaniyang asawang si Khastakhumar. Dumating siya sa isang bukal at humingi ng maiinom na tubig, ngunit sinabi ng isang babae (konkubina) na nagmamadali siya at tumanggi sa kaniyang kalagayan. Isinusumpa ni Bibinagar ang tubig na dinadala ng isa upang maging nana at dugo, na ibinibigay niya sa kaniyang amo. Sa ikatlong pagkakataon, bumalik ang alipin upang kumuha ng tubig, ibinigay ito kay Bibinagar, at bumalik sa kaniyang panginoon. Nang ibuhos ng babae ang tubig sa mga kamay ng kaniyang amo, isang singsing ang nalaglag mula sa pitsel na kinikilala ng amo bilang kay Bibinagar. Kinuha siya ni Khastakhumar bilang isang katulong sa bahay ng kaniyang ina. Sinisikap ng kaniyang ina na paalisin siya, sa pamamagitan ng pagtatakda sa kaniya na pumunta sa kaniyang kapatid na babae upang humingi ng khamirturush (isang bola ng sourdough na ginagamit sa paghahanda ng tinapay). Ang babae ay bumisita sa mangkukulam, nakuha ang khamirturush at nakatakas. Susunod, pinilit ng ina ni Khastakhumar si Bibinagar na humawak ng mga kandila sa panahon ng kasal ni Khastakhumar sa anak ng kaniyang tiyahin. Pagkatapos ng kanilang kasal, hiniling ni Khastakhumar kay Bibinagar na pakuluan ng tubig. Kinuha ng kaniyang bagong asawa ang pinakuluang tubig sa tushnuk, ibinuhos ito sa kaniyang ulo at namatay. Ang mag-asawa ay tumakas mula sa pamilya ni Khastakhumar sa pamamagitan ng paghahagis ng mga bagay sa kanilang likuran upang maantala ang mga humahabol.