Pumunta sa nilalaman

Lalawigan ng Siracusa

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
(Idinirekta mula sa Lalawigan ng Syracuse)
Isang mapang nagpapakita ng posisyon ng mga lalawigan ng Sicilya.

Ang Lalawigan ng Syracuse (Italyano: provincia di Siracusa  ; Sicilian: pruvincia di Sarausa) ay isang lalawigan sa autonomous island region ng Sicilia sa Italya. Ang kabesera nito ay ang lungsod ng Siracusa, isang bayan na itinatag ng mga kolonistang Griyego na dumating mula sa Corinto noong ika-8 siglo BK.[1] Ito ay may lawak na 2,109 square kilometre (814 mi kuw) at kabuuang populasyon na 403,985 (2016). Ang Siracusa ay mayroong 8% ng populasyon ng Sicilia at 8.2% ng lugar ng Sicilia.

Kasunod ng pagbuwag sa mga lalawigan ng Sicilia, pinalitan ito noong Agosto 2015 ng Malayang Konsorsiyong Komunal ng Siracusa (Italyano: Libero consorzio comunale di Siracusa).[2]

Ang Lalawigan ng Siracusa ay nasa timog-silangang Sicilia, sa timog-kanlurang Italya. Ito ay napapaligiran sa hilaga at hilagang-kanluran ng Lalawigan ng Catania sa kanluran ng Lalawigan ng Ragusa, at sa silangan at timog ng mga dagat Honiko at Mediteraneo. Sinasakop nito ang isang lugar na 2,109 square kilometre (814 mi kuw). Noong 2002, ang mga sinaunang sentro ng Noto, Palazzolo Acreide, at anim na iba pang bayan sa Lambak Noto, ay ginawaran ng Pandaigdigang Pamanang Pook na katangian ng UNESCO, at isa itong makabuluhang atraksiyon dahil sa makasaysayang, arkitektural, masining, at arkeolohikong interes dito. Ang mga bayan ay partikular na siksik sa huling arkitekturang Baroko, mga petsa sa napakalawak na muling pagtatayo ng mga bayan na nangyari pagkatapos ng lindol noong 1693 na sumira sa Sicilia.[3] Ang kabesera ng Siracusa ay isang mahalagang kalsada at hub ng riles ng Sicilia. Ang Liwasan ng Neapolis sa isla ng Ortygia ay konektado sa pamamagitan ng tatlong tulay sa kalupaan.[4] Ang isla ay naglalaman ng Kastilyo Maniace, na napetsahan sa panahon ng Hohenstaufen at ang Dorikong Templo ni Athena, na inayos ng mga Normando.[4]

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. Ring, Trudy; Salkin, Robert M.; Boda, Sharon La (1995). International Dictionary of Historic Places: Southern Europe. Taylor & Francis. p. 674. ISBN 978-1-884964-02-2.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  2. "Città metropolitane-legge 4 agosto 2015 n 15" (PDF) (sa wikang Italyano). Inarkibo mula sa orihinal (PDF) noong 1 Oktubre 2018. Nakuha noong 15 Septiyembre 2022. {{cite web}}: Check date values in: |access-date= (tulong)
  3. "Late Baroque Towns of the Val di Noto (South-Eastern Sicily)". UNESCO. Nakuha noong 29 Setyembre 2014.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  4. 4.0 4.1 "Syracuse". Italia.it. Inarkibo mula sa orihinal noong 22 Abril 2019. Nakuha noong 29 Setyembre 2014.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)