Linyang Tarlac-San Jose

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Linyang Tarlac-San Jose
Buod
SistemaPangunahing Linyang Pahilaga ng PNR
LokasyonGitnang Luzon
HanggananTarlac
San Jose
Operasyon
Binuksan noong1939
Isinara noong1988
May-ariPambansang Daambakal ng Pilipinas
(Mga) NagpapatakboPambansang Daambakal ng Pilipinas
KarakterNasa Lupa
Teknikal
Luwang ng daambakal1,067 mm (3 ft 6 in)

Ang Linyang Tarlac-San Jose, ay isang inabandonang sangay ng Linyang Pahilaga na pagmamayari ng Pambansang Daambakal ng Pilipinas. Ang linya ay kumokonekta sa pagitan ng estasyon ng Tarlac at San Jose sa Nueva Ecija.

Kasaysayan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang linya ay binuksan noong 1939 para sa mga serbisyo ng mga pasahero at kargamento na nakakarga ng bigas papuntang Maynila.

Noong 1946, ipinapanukala na ang linya ay idudutong ito sa Echague, Isabela.

Noong 1957 sa panahon ni pangulong Ramon Magsaysay na dating General Manager ng Kompanyang Daambakal ng Maynila (Manila Railroad Company), ito ay ipinanukala na idinugtong hanggang Tuguegarao na may habang 306 kilometer mula sa San Jose, Nueva Ecija sa halagang 48 milyon pesos.

Noong sa panahon nina pangulong Ferdinand Marcos, sa halip na ituloy ang extension ng Tuguegarao, ay pinangbili sa mga panibagong bagon at locomotives ng PNR, at ipinaayos ang Pan-Philippine Highway mula sa Laoag hanggang Zamboanga.

Noong 1988 sa panahon ng pagkapagulo nina Corazon Aquino, ang linya ay isinara dahil sa napapabayaan kasabay ng seksyon ng Dagupan-Tarlac sa Linyang Pahilaga.

Sa pahaon ni pangulong Rodrigo Duterte ang linya ay ipapanumbalik sa proyektong itong 270 kilometer patunong Bayombong, Nueva Vizcaya.