Mapagkakatiwalang Juan

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Si "Mapagkakatiwalaang Juan", "Matapat na Juan", "Matapat na Johannes", o "Juan na Totoo" (Aleman: Der treue Johannes) ay isang Aleman na kuwentong bibit na kinolekta ng Magkapatid na Grimm at inilathala sa Mga Kuwwntong-bibit ng mga Grimm noong 1819 (KHM 6).[1] Isinama ito ni Andrew Lang sa The Blue Fairy Book.[2]

Ito ay Aarne-Thompson tipo 516.[1] Ang iba sa ganitong uri ay ang Father Roquelaure at The Raven.[3] Sina Antti Aarne at Stith Thompson ay nag-catalog ng humigit-kumulang 500 kuwento sa ilalim ng ganitong uri, kung saan higit sa 200 ay Irlandes, at ang natitira, mula sa natitirang bahagi ng Europa at mga kolonya ng Europa sa Amerika.[4] Kabilang sa mga naturang kuwento ang In Love with a Statue, How to find out a True Friend, The Man of Stone, at Amis et Amiles.

Pinanggalingan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang kuwento ay inilathala ng Magkapatid na Grimm sa ikalawang edisyon ng Kinder-und Hausmärchen noong 1819. Ang kanilang pinagmulan ay ang mananalaysay na Aleman na si Dorothea Viehmann, mula sa nayon ng Niederzwehren malapit sa Kassel.[1]

Pagsusuri[baguhin | baguhin ang wikitext]

Maaaring punto ng pinagmulan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang tagasaling Britaniko na si Edgar Taylor, sa kaniyang orihinal na mga tala sa kuwento ng Magkakapatid na Grimm, ay nagsabi na ang kuwento ay "naglalaman ng napakaraming Orientalismo", na hahantong sa isa na isipin ang sarili sa Ang Isang Libo't Isang Gabi.[5]

Itinuro ng Australyanong folkloristang si Joseph Jacobs, sa kaniyang mga komentaryo sa kaniyang sariling muling pagtatayo (Juan ang Totoo), sa kaniyang akda Mga Kuwentong-bibit ng Europa, na ang kuwento ay nagpakita ng mga kapansin-pansing pagkakatulad sa mga kuwento ng kasaysayan ng panitikan ng India at iminungkahi ang mga ito bilang isang posibleng punto ng pinagmulan, dahil sa sinaunang panahon ng mga mapagkukunan, tulad ng Panchatantra at Ang Karagatan ng mga Kuwento ni Somadeva.[6]

Ang folkloristang si Stith Thompson ay tila sumang-ayon sa pagsusuri ni Jacobs at binanggit ang mga gawa nina Erich Rösch at Kaarle Krohn, na bawat isa ay nagpahayag na, ayon sa pagkakabanggit, ang materyal upang mabuo ang kuwento ay nagmula sa India, o ang kuwento, sa kompletong anyo, ay naglakbay pakanluran mula sa India.[7]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. 1.0 1.1 1.2 Ashliman, D. L. (2002). "Faithful Johannes". University of Pittsburgh.
  2. Andrew Lang, The Blue Fairy Book, "Trusty John"
  3. Paul Delarue, The Borzoi Book of French Folk-Tales, p 365, Alfred A. Knopf, Inc., New York 1956
  4. Steven Swann Jones, The Fairy Tale: The Magic Mirror of Imagination, Twayne Publishers, New York, 1995, ISBN 0-8057-0950-9, p54
  5. Grimm, Jacob & Grimm, Wilhelm; Taylor, Edgar; Cruikshank, George (illustrator). Grimm's Goblins: Grimm's Household Stories. London: R. Meek & Co.. 1877 [1823]. pp. 373.
  6. Jacobs, Joseph. Europa's Fairy Book. London: G. Putnam and Sons. 1916. p. 254.
  7. Thompson, Stith (1977). The Folktale. University of California Press. p. 112. ISBN 0-520-03537-2