Pumunta sa nilalaman

Michel Sogny

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Michel Sogny
Kapanganakan21 Nobyembre 1947
  • (canton of Jurançon, arrondissement of Pau, Pyrénées-Atlantiques, Nouvelle-Aquitaine, Metropolitan France, Pransiya)
MamamayanPransiya
Trabahopiyanista, kompositor

Si Michel Sogny (ipinanganak noong ika-21 ng Nobyembre 1947) ay isang pianistang Pranses, kompositor, at manunulat na may lahing Hungarian. Nagbuo siya ng bagong pamamaraan sa pagtuturo ng piano.[1][2] Ang kanyang metodo ay nagbigay-daan sa maraming mag-aaral sa lahat ng edad na magsanay at mag-enjoy sa instrumentong ito, dahil ang pagtugtog ng piano ay karaniwang itinuturing na hindi maabot kung hindi itinuro noong kabataan.[3]

Talambuhay

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Nag-aral si Michel Sogny sa École Normale de Musique de Paris, kung saan niya pinag-aralan ang piano sa ilalim ng pamamahala nina Jules Gentil at Yvonne Desportes. Mayroon siyang masterado sa sikolohiya, batsilyer sa literatura at doktorado sa pilosopiya,[4] na kanyang nakumpleto sa Sorbonne noong 1974 sa ilalim ng pamamahala ni Vladimir Jankélévitch. Si Michel Sogny ang tagapagtatag ng SOS Talents Foundation.

Kasama sina Valéry Giscard d'Estaing at ang apo sa tuhod ni Franz Liszt na si Blandine Ollivier de Prévaux, si Sogny ay isa sa mga tagapagtatag ng Franz Liszt French Association.[5][6]

Metodo ng piano ni Michel Sogny

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang metodolohiya ni Sogny ay itinuturo sa kanyang mga paaralan sa Paris at Geneva. Mula 1974, mahigit 20,000 na mag-aaral ang natutong magpiano gamit ang metodo ni Sogny.[7][8]

Ang metodo ay binubuo ng dalawang pangunahing bahagi: Ang mga didaktikong gawain - Prolégomènes, na kumakatawan sa maliliit na pagsasanay.[9] Ang Prolégomènes ay nagpapaunlad ng pang-unawa sa musikal na simponya at tunog.[10] Ang pangalawang direksyon ay binubuo ng siklo ng mga etude, kung saan ang konsentrasyon ay nasa pagpapaunlad ng mga teknikal na kasanayan, tulad ng mga galaw at posisyon ng kamay.[11]

Isa sa mga mag-aaral ni Sogny, na nagsimulang mag-aral ng piano bilang isang nasa hustong gulang na, ay si Michel Paris, isang propesor ng wikang Pranses.[12] Matapos makumpleto ang 4 na taong kurso sa metodolohiya ni Sogny, sa edad na 30, nagsagawa siya ng solo na konsiyerto sa Théâtre des Champs-Élysées sa ilalim ng pangangalaga ng Ministri ng Kultura.[13]

Isa pang matagumpay na mag-aaral ni Michel Sogny ay si Claudine Zévaco, na nagtanghal sa Théâtre des Champs-Élysées noong 1983 at 1984.[14]

Noong 1981, pormal na hinarap ng Senado ang Ministro ng Kultura na si Jack Lang upang pag-usapan ang pagpapakilala ng metodolohiya ni Michel Sogny sa buong Pransiya.[15]

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. ↑ Valérie Sasportas (23 April 2010). « Michel Sogny, La musique sans soupirs ». Le Figaro.
  2. ↑ Radio Classique (December 2015). "L’art et la Méthode de Michel Sogny".
  3. ↑ « L'histoire d'une adulte prodige », Piano n°19, 2005–2006.
  4. ↑ Le Processus de l'esprit créateur chez Liszt Padron:SUDOC
  5. ↑ Association française Franz Liszt 1972 », Documentation Association Franz Liszt,‎ octobre 1972
  6. ↑ "Une Association Franz Liszt". Le Figaro. 16 Oktubre 1973. p. 29.{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  7. ↑ Hillériteau, Thierry (2 Mayo 2014). "Les antiques accords de Michel Sogny". Le Figaro.{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  8. ↑ "L'HUMANISTEDE LA MUSIQUE". 18 Mayo 2017.{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  9. ↑ François Lancel, "En avant la musique", Le Parisien,‎ mai 1981
  10. ↑ Stephan Friedrich, "L'Art et la Méthode", Classica L'Express",‎ décembre 2015, p. 4
  11. ↑ Georges Hilleret, "Le bonheur de jouer Bach après quelques mois de pratique", Télé 7 Jours,‎ 26 mai 1984
  12. ↑ Stephan Friedrich, "Michèle Paris – L'adulte prodige", Classica L'Express,‎ décembre 2014, p. 9
  13. ↑ Edgar Schneider, "Jours de France", Le Carnet de la Semaine,‎ 3 mai 1980
  14. ↑ "En Bref- Récital à la Fondation Cziffra", Le Monde,‎ 26 mai 1984
  15. ↑ "Enseignement de la musique : extension du centre Michel Sogny – Sénat".
Kinuha sa "https://tl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michel_Sogny&oldid=2130277"