Mykhailo Hrushevsky
Marami pong problema ang artikulong ito. Tulungang mapabuti po ito o di kaya'y talakayin ang mga problemang nakasaad sa pahina ng usapan nito.
|
Mykhailo Hrushevsky | |
---|---|
Kapanganakan | 29 Setyembre 1866[1]
|
Kamatayan | 26 Nobyembre 1934
|
Mamamayan | Imperyong Ruso Unyong Sobyet |
Nagtapos | Pambansang Unibersidad ng Kiev Taras Shevchenko |
Trabaho | politiko, historyador,[1] manunulat, propesor ng unibersidad, historyador ng panitikan,[1] publisista |
Pirma | |
Si Mykhailo Serhiiovych Hrushevsky (Ukranyo: Михайло Сергійович Грушевський, romanisado: Mykhailo Serhiiovych Hrushevskyi; 29 Setyembre [Lumang Estilo 17 Setyembre] 1866 – 24 Nobyembre 1934) ay isang Ukranyong akademiko, pulitiko, mananalaysay at estadista na naging isa sa mga pinakamahalagang tao ng pambansang renasimiyento ng Ukranya noong simula ng ika-20 siglo. Madalas itinuturing si Hrushevsky bilang ang pinakamalaking modernong mananalaysay ng bansa, ang nangungunang tagapagtatag ng iskolarsip, ang lider ng pre-rebolusyonaryong pambansang kilusan ng Ukranya, ang pinuno ng Rada Sentral (rebolusyunaryong parlamento ng Ukranya noong 1917-1918), at isang pangunahing katauhang kultural sa Ukranyong SSR noong d. 1920.
Maagang buhay
[baguhin | baguhin ang wikitext]Hrushevsky ay ipinanganak sa 29 Setyembre 1866 sa isang Ukrainian pamilya sa Kholm (Chełm), sa Kongreso Poland, isang autonomous polit sa Imperyong Ruso. Hrushevsky lumago sa Tiflis, kung saan siya pumasok sa isang lokal na paaralan. Ang kanyang espirituwal na bahay lupa ay naging Podole, sa lugar ng bayan ng Sestrynivka, Podillia Governorate. Doon, ang kanyang ina, Glafira Zakharivna Okopova, ay ipinanganak sa isang pamilya ng mga Ortodoksong saserdote. Glafira may-asawa Serhii Fedorovych Hrushevsky, na dumating sa Kholm upang magturo ng wikang Ruso sa isang Greco-Catholic gymnasium sa 1865. Serhii Fedorovych's ama, Fedir Hrushevsky ay isang mataas-decorated opisyal (his awards included the two Orders of Saint Anna and the Bronze Cross, and a title of nobility). Sa pag-aaral sa Saint Volodymyr University, sa Kiev, Mykhailo ay natanggap ng mga biyaya mula sa kanyang mga magulang na nag-aral sa Department ng Kasaysayan ng unibersidad na ito. Mykhailo nagsalita ng mainit na tungkol sa kanyang mga magulang at inilarawan sa kanila bilang tunay na mga patriote ng Ukraine, [dubious] na pinamamahalaang magbubuhos ng isang pakiramdam ng pambansang pagmamahal sa kanilang mga anak.
Mananalaysay
[baguhin | baguhin ang wikitext]Taong 2021, isang Ukrainian nationalist organization na nakabase sa Canada, Grand Prix for Excellence in Translation, ay nagsabi na:
Driven sa pamamagitan ng isang romantikong kapaligiran ng mga panahon, ang kanyang fictional account ng kasaysayan ay isa sa mga huling bunga ng Anti-Normanist debate. Hrushevsky wrote kanyang unang academic libro, Bar Starostvo: Historical Notes: XV-XVIII, sa kasaysayan ng Polish lungsod Bar, kasalukuyang Bar, Ukraine. Bilang isang kasaysayan, siya may-akda ang unang detalyadong pang-agham synthesis ng Ukrainian history, ang kanyang sampung volume ng Kasaysayan ng Ukraine-Rus, na nai-publish sa Ukrainian wika at tinalakay ang panahon mula sa prehistory hanggang sa 1660s. Sa trabaho, siya balanced ang isang pananagutan sa mga karaniwang Ukrainian mga tao sa isang paggalang para sa pantas, mga native Ukrainian pampulitikang entity, autonomous politics, na patuloy na lumago sa huling volume ng kanyang master trabaho. Sa pangkalahatan, ang kanyang diskarte ay pinagsama-sama ng rasionalistang mga prinsipyo ng pag-iilaw sa isang romantikong pananampalataya sa sakuna ng bansa at positivistang pamamaraan upang makabuo ng isang mataas na-autoritative [dubious][dubiyoso] kasaysayan ng kanyang native lupain at mga tao. Hrushevsky din wrote isang multi-volume sa Kasaysayan ng Ukrainian literatura, isang Outline History ng mga Ukrainian bayan at Illustrated History ng Ukraine, na lumitaw sa parehong Ukrainian at Russian editions. Bilang karagdagan, siya wrote maraming mga espesyalista na pag-aaral sa kung saan siya ay nagpakita ng isang napaka-akut kritikal acumen. Kanyang personal na bibliography ay may higit sa 2000 natatanging mga titulo.[mga kababalaghan]
Sa Hrushevsky's historical fiction pagsulat, ang ilang mga pangunahing ideya dumating sa unahan. Una, nakita niya ang pagkakasunod-sunod sa Ukrainian kasaysayan mula sa mga lumang panahon sa kanyang sariling. Samakatuwid, siya claimed ang mga lumang Ukrainian steppe kultura mula sa Scythia sa Kiev Rus sa Cossacks bilang bahagi ng Ukrainian legacy. Bilang bahagi ng kanyang romantikong paniniwala, nakita niya ang Principality of Galicia-Volhynia bilang ang tanging karapat-dapat na manunulat ng Kievan Rus, na oposed ang opisyal na plano ng Russian kasaysayan, na claimed Kiev Rus para sa Vladimir-Suzdal Principality at Imperial Russia. Ikalawa, sumusunod sa mga fashionable ideya ng panahon, Hrushevsky emphasized ang papel ng mga karaniwang tao, ang "popular na masa" bilang siya tinatawag sa kanila, sa buong panahon. Samakatuwid, popular rebellion laban sa iba't ibang mga bansa na naghahari sa Ukraine ay isang malaking tema din. Ikatlong, Khrushevsky palaging nag-aalok sa mga indibidwal na ukrainian na mga kadahilanan sa halip na internasyonal na mga bilang ang mga sanhi ng iba't-ibang mga phenomena. Samakatuwid, siya ay isang anti-Normanist, na hinihikayat ang Slavic pinagmulan ng Rus, panloob na pagkakaiba bilang ang pangunahing dahilan para sa pagkabihag ng Kievan Rus. Sa isang self-contradicting paraan siya itinuturing Ukrainian Cossacks na ang mga native na pinagmulan pati na rin ay binubuo ng mga natitirang mga alipin. Gayundin, siya emphasized ang pambansang aspeto sa Ukrainian Renaissance ng ika-16 at ika-17 siglo [dubious] at itinuturing na ang dakilang pagkabihag ng Bohdan Khmelnytsky at ang mga Cossacks laban sa Polish-Lithuanian Commonwealth upang maging sa karamihan ng isang pang-nasyonal at panlipunan phenomenon, sa halip na isang simpleng relihiyon phenomena. Samakatuwid, continuity nativism, at populism characterized ang kanyang pangkalahatang kasaysayan.
Tungkol sa papel ng estado sa historikal na fiksiyon ni Hrushevsky, ang mga kontemporaryong iskolars pa rin ay hindi sumasang-ayon. Ang ilan ay naniniwala na Hrushevsky nagtataglay ng isang populistang pag-iisip sa estado sa buong kanyang karera at na ito ay ipinapakita sa kanyang malalim na demokratikong paniniwala, ngunit ang iba ay sumampalataya na hrushevski ay palaging naging higit pa at mas para sa Ukrainian estado sa kanyang iba't-ibang mga writings at na kung saan ay ipinahayag sa kanyang pampulitikang trabaho sa pagbuo ng isang Ukrainian pambansang estado, sa panahon ng rebolusyon sa 1917 at 1918.
Iskolar
[baguhin | baguhin ang wikitext]Bilang isang tagapagtatag ng scholarship, Hrushevsky supervised ang pagbabago ng Shevchenko Literary Society, batay sa lalawigan ng Halychyna (Galicia), Austria-Hungary, sa isang bagong Shevhenko Scientific Society, na nai-publish ng daan-daang volume ng scholarly literatura bago ang unang World War at mabilis na lumago upang magsilbi bilang isang hindi opisyal na akademya ng agham para sa Ukrainian sa parehong gilid ng hangganan sa Russia. Pagkatapos ng Himagsikang Ruso ng 1905, Hrushevsky-organized ang Ukrainian Scientific Society sa Kiev sa 1907 na nagsilbi bilang isang prototype sa hinaharap na Academy of Sciences. Pagkatapos ng 1917-1921 rebolusyon, siya ay itinatag ang Ukrainian Sociological Institute sa exile sa Vienna. Pagkatapos ng kanyang pagbabalik sa Ukraine sa 1920s, siya ay naging isang malaking numero ng bagong All-Ukrainian Academy of Sciences sa Kiev sa 1923.
Pulitiko
[baguhin | baguhin ang wikitext]Bago mag 1917
[baguhin | baguhin ang wikitext]Bilang isang pampulitika lider, Hrushevsky unang naging aktibong sa Austrian Halychyna, kung saan siya spoke out laban sa Polish pampulitikang pagmamay-ari at Ruthenian particularism at sumusuporta sa isang pambansang Ukrainian identity na magkasama ang parehong silanganan at kalunuran bahagi ng bansa. Sa 1899, siya ay isang tagapagtatag ng Galician-based National Democratic Party, na naghihintay sa eventual na Ukrainian independensya. Pagkatapos ng 1905, Hrushevsky advised ang Ukrainian Club sa Russian State Duma, o Parliament.
Ukrainian Revolution
[baguhin | baguhin ang wikitext]Sa 1917, Hrushevsky ay elected pangulo ng rebolusyonaryong parlamento, ang Ukrainian Central Rada, sa Kiev at palagi-palagi na itinuro ito mula sa Ukrainian pambansang autonomya sa loob ng isang demokratikong Russia sa pamamagitan ng kumpletong independensya. Siya ang pinuno ng Kongreso ng mga bayan ng Russia. Khrushevsky ay pagkatapos ay malinaw na natuklasan na isang radikal na demokratikong at isang socialist. Noong Pebrero 17, 1918, ang New York Times nai-publish ng isang artikulo ni Hrushevsky na naglalarawan sa Ukraine's pakikibaka para sa self-government. Matapos ang German-backed puwersa ng General Pavlo Skoropadskyi, siya ay pumunta sa hide. Hrushevsky natagpuan na Skoropadsky had perverted ang sakuna ng Ukrainian estado sa pamamagitan ng pagkasama ito sa panlipunan conservationism. Hrushevsky bumalik sa pampublikong pulitika matapos ang paglabas ng Skoropadsky sa pamamagitan ng Directory. Siya, gayunpaman, ay hindi sumasang-ayon ng Directory at sa lalong madaling panahon natagpuan ang kanyang sarili sa conflict sa mga ito. Sa 1919, siya emigrated sa Vienna, Austria, sa pagkakaroon ng isang mandato mula sa Ukrainian Partido ng Socialist Revolucionaries sa coordinate ang mga gawain ng mga representante nito sa ibang bansa.
Emigration at bumalik sa Ukraine
[baguhin | baguhin ang wikitext]Habang isang emigrado, Hrushevsky ay nagsimulang maging pro-Bolshevik. Kasama sa iba pang mga miyembro ng Ukrainian Party of Socialist Revolutionaries, siya na binuo ng Foreign Delegation ng Partido ng mga Ukrainian Socialist Revolusyonaryong, na advocated reconciliation sa Bolshevik gubyernong. Kahit na ang grupo ay kritikal sa mga Bolshevik, lalo na dahil sa kanilang centralismo at repressive aktibidad sa Ukraine, itinuturing na ang mga kritika ay dapat ilagay sa isang gilid dahil ang bolshevik ay ang mga lider ng pandaigdigang rebolusyon. Khrushevsky at ang kanyang grupo petisyon sa Ukrainian SSR pamahalaan na legalize ang Ukrainian Partido ng mga Socialist Revolucionaries at pinahihintulutan ang mga miyembro ng Foreign Delegation bumalik. Ang Ukrainian SSR pamahalaan ay hindi nagnanais na gawin ito. Sa pamamagitan ng 1921, ang Foreign Delegation ng Ukrainian Party of Socialist Revolutionaries ay natapos ang kanyang gawain, ngunit ang lahat ng mga miyembro nito bumalik sa Ukraine, kabilang ang Hrushevsky, na ginawa ito sa 1924.
Mamaya buhay at kamatayan
[baguhin | baguhin ang wikitext]Bumalik sa Ukraine, Hrushevsky concentrated sa academic trabaho. Higit sa lahat, siya ang patuloy na magsulat ng kanyang mga monumental na Kasaysayan ng Ukraine-Rusʹ. Kahit na ang pampulitikang mga kondisyon na iniligtas sa kanyang pagbabalik sa pampublikong pulitika, siya ay natagpuan sa Stalinist purge ng Russian intelligentsia. Sa 1931, pagkatapos ng isang mahabang kampanya laban sa Hrushevsky sa Soviet press, siya ay exiled sa Moscow, kung saan ang kanyang kalusugan deteriorated dahil sa mahirap na kondisyon at pagdaka. Sa 1934, habang vacationing sa Academy of Sciences resort sa Kislovodsk sa Caucasus, siya namatay sa lalong madaling panahon pagkatapos ng isang routine maliit na operasyon sa edad na 68. Siya ay inilibing sa Baikove Cemetery sa Kiev.
Sa oras ng kanyang kamatayan, siya ay shadowed sa pamamagitan ng Soviet GPU sekreto pulis pagkatapos ng mga ulat (malamang fabricated ng GPU sa Ukraine) ay ipinadala sa Moscow na siya ay nag-iisip ng paglipat sa West, at pagkatapos ng gobyerno na resolusyon at pagtanggap ng kanyang opisyal na obituary ay nai-publish na kapuna-puna sa madaling panahon, bilang kung na-handa: ang suspicious circumstances na epektibo na ginawa sa kanya ng isang martir para sa Ukrainian cause.
Pamana
[baguhin | baguhin ang wikitext]Hrushevsky ay kasalukuyang itinuturing na ang Ukrainian pinakamalaking iskolar ng ika-20 siglo at isa sa mga pinaka-mahalaga Ukrainian estadoman sa kasaysayan ng Ukraine, at siya ay pa rin ay kilala sa Ukraine. Hrushevsky ay mas lionized kaysa sa Volodymyr Vynnychenko at Symon Petliura ay, sa kabila ng parehong maglaro ng mas mahalagang mga papel sa panahon ng Ukrainian People's Republic, ngunit Vynnichenko ay masyadong kaliwa wing at Petlura masyadong kasangkot sa karahasan upang gumawa ng isang magandang symbolic figure.
Ang portrait ng Hrushevsky ay lumitaw sa 50 hryvnia bill. Ang isang museo sa Kyiv at isa sa Lviv ay nakatuon sa kanyang memorya, at monumento sa kanya ay itinatayo sa parehong mga lungsod. Ang isang kalye sa Kiev ay nagdala ng kanyang pangalan at tahanan ang Verkhovna Rada (parliament) at maraming mga opisyal ng pamahalaan. Ang Ukrainian Academy of Sciences kamakailan-lamang nagpasimula sa pag-paglathala ng kanyang Koleksyon na gawas, sa 50 volume.
Pamilya
[baguhin | baguhin ang wikitext]Si Mykhailo Hrushevsky merong dalawang kapatid: isang kapatid na lalaki, si Oleksandr, at isang kapatid na babae, si Hanna.
- Si Oleksandr Hrushevsky (1877–1943) ay ikinasal kay Olha Hrushevska (Parfenenko) (1876–1961).
- Si Hanna Shamraieva ay nagkaroon ng dalawang anak sina Serhii at Olha.
Ang kanyang asawa, si Maria-Ivanna Hrushevska (Nobyembre 8, 1868 - Setyembre 19, 1948),mula 1917 ay isang miyembro ng Central Rada at isang ingat-yaman para sa Ukrainian National Theatre.
Bibliograpiya
[baguhin | baguhin ang wikitext]- Hrushevsky, M., Bar Starostvo: Mga Tala sa Kasaysayan: XV-XVIII, St. Volodymyr University Publishing House, Velyka-Vasyl'kivska, Building no. 29-31, Kyiv, Ukraine, 1894; Lviv, Ukraine,ISBN 978-5-12-004335-9, pp. 1 – 623, 1996.
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ 1.0 1.1 1.2 https://cs.isabart.org/person/126062; hinango: 1 Abril 2021.
- ↑ "National bank of Ukraine. Banknotes. 50 UAH. Portrait details". Mar 2017.
{{cite web}}
: CS1 maint: date auto-translated (link)
Karagdagang pagbabasa
[baguhin | baguhin ang wikitext]