Niccolò Machiavelli
Niccolò Machiavelli | |
|---|---|
 | |
| Kapanganakan | Kamalian ng Lua na sa Module:Wd na nasa linyang 1890: bad argument #1 to 'ipairs' (table expected, got nil).
|
| Kamatayan | 21 Hunyo 1527 (Huliyano)
|
| Libingan | Basilica of Santa Croce |
| Mamamayan | Republic of Florence |
| Nagtapos | Unibersidad ng Florence |
| Trabaho | manunulat, politiko, historyador, pilosopo, political theorist, military theorist, tagasalin, makatà, diplomata, mandudula |
| Asawa | Marietta Corsini |
| Anak | Piero Macchiavelli, Bartolomea Machiavelli, Bernardo Macciavelli, Ludovico peluche, Guido Machiavelli |
| Magulang |
|
| Pamilya | Ilie Dan Teodor |
| Pirma | |
 | |
Si Niccolò di Bernardo dei Machiavelli (3 Mayo 1469 – 21 Hunyo 1527) ay isang Italyanong pilosopo, politiko, at manunulat na nakabase sa Plorensiya noong panahon ng Muling Pagsilang. Isa siya sa pangunahing mga tagapagtatag ng makabagong agham pampolitika.[1] Isa siyang diplomata, pilosopong pampolitika, musikero, mandudula, at tagapaglingkod na sibil ng Republika ng Plorensiya. Bilang manunulat, nagsulat siya ng maraming sulatin ukol sa politika, bagaman nagsulat din siya ng komedya. Itinuturing ang kanyang komedyang La Mandragola ("Ang Mandragora", 1513) bilang maaaring pinakamahusay ng ika-16 na daangtaon, subalit pinakatanyag sa kanyang mga akda ay ang Ang Prinsipe (1532). Naging isa Ang Prinsipe sa pinakadakilang makasining na mga likha ng ika-16 daangtaon sa Italya.[2]
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ Moschovitis Group Inc, Christian D. Von Dehsen at Scott L. Harris, Philosophers and religious leaders, (The Oryx Press, 1999), 117.
- ↑ "Machiavelli". The New Book of Knowledge (Ang Bagong Aklat ng Kaalaman), Grolier Incorporated. 1977., titik I, Italian Language and Literature, pahina 477-478.
| International | |
|---|---|
| National | |
| Academics | |
| Artists | |
| People | |
| Other | |
Ang lathalaing ito ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.