Pamamaga ng lalamunan
| Pamamaga ng lalamunan | |
|---|---|
 | |
| Pharyngitis—ang pamamaga ng likuran ng lalamunan na sanhi ng isang birus, ay ang pinakakaraniwang sanhi ng pamamaga ng lalamunan |
Ang pamamaga ng lalamunan ay isang hudyat na dulot ng ibang karamdaman. Ito ay may kaakibat na pananakit at pangangati ng lalamunan, at liwag sa paglunok. Ang karaniwang sanhi ng pamamaga ng lalamunan ay ang pagsakop (impeksyon) ng birus, ngunit sakali rin itong sanhi ng bakterya.[1]
Mga hudyat
[baguhin | baguhin ang wikitext]Dahil sa sipon
[baguhin | baguhin ang wikitext]Dahil sa karaniwang sipon, ang pamamaga ng lalamunan ay mayroong kaakibat na pagbahing, pagluluha, pag-ubo, pagkakaroon ng sinat, bahagyang sakit ng ulo, o kaya bahagyang pananakit ng katawan.[1]
Dahil sa lagnat
[baguhin | baguhin ang wikitext]Dahil sa trangkaso, ang pamamaga ng lalamunan ay mayroong kasamang panghihina ng katawan, pananakit ng katawan, pananakit ng kasukasuan, panginginig ng katawan, pagpapawis ng katawan, at pagkakaroon ng mataas na init.[1].
Sanhi
[baguhin | baguhin ang wikitext]Kabilang sa mga sanhi ng pamamaga ng lalamunan ang birus na nakakahawa, bakteryang nakakahawa, alerhiya, panunuyo ng lalamunan, at pagkairita ng lalamunan. Madalas na madadamay ng pagkakaroon ng pamamaga ng lalamunan ang mga taong mayroong mahinang panangga laban sa sakit.[1]
Kaganapan
[baguhin | baguhin ang wikitext]Dahil sa birus
[baguhin | baguhin ang wikitext]Ang pamamaga ng lalamunan na dulot ng birus ay karaniwang nawawala nang kusa pagkaraan ng isang linggo.[1]
Dahil sa bakterya
[baguhin | baguhin ang wikitext]Ang pamamaga ng lalamunan na dahil sa bakterya ay nagtatagal at bakasakaling lumala. Kabilang sa mga kumplikasyon ng pamamaga ng lalamunan ang may kaugnayan sa kalagayan ng puso at ng bato.[1]
Lunas at ginhawa
[baguhin | baguhin ang wikitext]Kailangan ang pagpapatingin sa manggagamot upang malaman ang sanhi ng pamamaga ng lalamunan. Ang pamamaga ng lalamunan na sanhi ng bakterya ay maaring malunasan ng mga antibayotik. Kabilang sa mga gawain na nakapagpapalunas ng pamamaga ng lalamunan ang pamamahinga, pag-inom ng maraming mga pluwido kagaya ng katas ng prutas, tubig, at tsaang hindi matapang na may halong pulot, o kalamansi; paglamon ng malalambot na pagkain; pag-iwas sa mga pagkaing maalat; madalas na pagmumumog ng tubig na may asin (ang karaniwang antas ay 1 kutsarita ng asin na inihalo sa 2 tasa ng tubig); pagtigil sa paninigarilyo; pag-iwas sa usok ng sigarilyo; pag-inom ng mga lozenge (halimbawa nito ang Strepsils; na hindi ipinapainom sa mga bata na mas mababa sa 5 taong gulang); at pamamahinga ng tinig.[1]
Pag-iwas
[baguhin | baguhin ang wikitext]Nakatutulong sa hindi pagkakaroon ng pamamaga ng lalamunan ang pagpapatingin sa manggagamot upang malaman ang mga paraan upang hindi na muling magkaroon ng ganitong karamdaman. Kabilang sa mga gawain na nakatutulong sa pag-iwas ng pagkakaroon ng pamamaga ng lalamunan ang palagiang paghuhugas ng kamay, pag-inom ng maraming tubig at iba pang uri ng mga pluwido (upang hindi magkaroon ng dehidrasyon); pag-iwas sa usok; pagtatakip ng mga butas ng ilong kung nasa lugar na mausok; hindi paninigarilyo; pag-iwas sa mga taong may sakit tulad ng sipon o pamamaga ng lalamunan; pagtatakip ng bibig tuwing nakikipag-usap sa isang taong maysakit kagaya ng sipon o pamamaga ng lalamunan; hindi paggamit ng mga kubyertos, mga baso, mga tuwalya, at iba pang mga gamit na ginagamit ng ibang mga tao; pag-ubo at pagsinga na gumagamit ng lamuymoy[a] sa tamang paraan; tamang pagtatapon ng gamit na lamuymoy matapos umubo at suminga; at pag-iwas sa paggamit ng panyo sa pagsinga o pag-ubo.[1]
Paglala
[baguhin | baguhin ang wikitext]Kailangan ang pagpapatingin sa manggagamot kung lumala ang pamamaga ng lalamunan. Kabilang sa mga katangian ng paglala ng namamagang lalamunan ang pagtagal ng karamdamang ito lampas ng isang linggo; pagkakaroon ng liwag sa paglunok; pagkakaroon ng liwag sa paghinga; pagkakaroon ng labis na paglalaway; pagkakaroon ng mataas na lagnat; kung namamaga at nakakapa ang kulaning nasa leeg; pagkakaroon ng nana sa lalamunan; pagkakaroon ng mga pantal sa katawan; pagkakaroon ng malat na tinig, partikular na kapag nagtagal nang dalawang linggo; pagkakaroon ng plema at/o dugo sa laway na nilulura; pagkakaroon ng kakulangan ng tubig sa loob ng katawan; at kung paulit-ulit ang pamamaga ng lalamunan (gumagaling at bumabalik).[1]
Tingnan din
[baguhin | baguhin ang wikitext]Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 1.7 1.8 SORE THROAT Naka-arkibo 2013-11-29 sa Wayback Machine., KALUSUGAN PH
Mga pananda
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ tissue