Pangulo ng Alemanya

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Federal President ng the Federal Republic of Germany
Bundespräsident der Bundesrepublik Deutschland
Incumbent
Frank-Walter Steinmeier

mula 19 March 2017
IstiloHerr Bundespräsident
(informal)
His Excellency
(diplomatic)
KatayuanHead of state
TirahanSchloss Bellevue (Berlin)
Villa Hammerschmidt (Bonn)
NagtalagaFederal Convention
Haba ng termino5 years, renewable once consecutively
Instrumentong nagtatagBasic Law for the Federal Republic of Germany
HinalinhanThe Reichspräsident
NagpasimulaTheodor Heuss
Nabuo24 Mayo 1949; 74 taon na'ng nakalipas (1949-05-24)
DiputadoPresident of the German Bundesrat
(Ex officio)
Sahod€254,000 annually[1]
Websaytbundespraesident.de

Ang pangulo ng Alemanya ay ang puno ng estado ng Republikang Pederal ng Alemanya.

Sa ilalim ng 1949 constitution (Basic Law) Germany ay may parliamentary system ng pamahalaan kung saan ang chancellor (katulad ng isang punong ministro o minister-presidente sa ibang parliamentaryong demokrasya) ang pinuno ng pamahalaan. Ang pangulo ay may isang seremonyal na tungkulin figurehead, ngunit mayroon ding karapatan at tungkuling kumilos sa pulitika.[2] Maaari silang magbigay ng direksyon sa mga pangkalahatang debate sa pulitika at lipunan at mayroong ilang mahalagang "[[Reserve] power#Germany|reserve powers]]" kung sakaling magkaroon ng kawalang-tatag sa pulitika (gaya ng mga itinatadhana ng Artikulo 81 ng Batayang Batas).[3] Hawak din ng pangulo ang prerogative na magbigay ng pardon sa ngalan ng federation. Ang mga pangulo ng Aleman, na maaaring mahalal sa dalawang magkasunod na limang taong termino, ay may malawak na pagpapasya tungkol sa kung paano nila isinasagawa ang kanilang mga opisyal na tungkulin.[4]

Sa ilalim ng Artikulo 59 (1) ng Basic Law (German Constitution), kinakatawan ng pangulo ang Federal Republic of Germany sa mga usapin ng internasyonal na batas, nagtapos ng mga kasunduan sa mga dayuhang estado sa ngalan nito at kinikilala ang mga diplomat.[5] Higit pa rito, ang lahat ng mga pederal na batas ay dapat pirmahan ng pangulo bago sila magkabisa; maaaring i-veto ng mga pangulo ang isang batas kung naniniwala silang labag ito sa konstitusyon.

Ang mga aksyon at pagpapakita ng pangulo sa publiko ay kumakatawan sa estado mismo, sa pagkakaroon nito, pagiging lehitimo, at pagkakaisa. Mas mataas ang ranggo ng pangulo sa mga opisyal na tungkulin kaysa sa chancellor. Ang tungkulin ng pangulo ay integrative at kasama ang control function na itaguyod ang batas at ang konstitusyon. Ito ay isang usapin ng pampulitikang tradisyon – hindi legal na mga paghihigpit – na ang pangulo sa pangkalahatan ay hindi regular na nagkokomento sa mga isyu sa mga balita, lalo na kapag mayroong ilang kontrobersya sa pagitan ng mga partidong pampulitika.[6] Ang distansyang ito mula sa pang-araw-araw na pulitika at pang-araw-araw na isyu ng pamahalaan ay nagbibigay-daan sa pangulo na maging mapagkukunan ng paglilinaw, upang maimpluwensyahan ang pampublikong debate, magbigay ng boses na kritisismo, mag-alok ng mga mungkahi, at gumawa ng mga panukala. Upang magamit ang kapangyarihang ito, tradisyonal silang kumilos nang higit sa pulitika ng partido.[6]

Ang kasalukuyang nanunungkulan ay si Frank-Walter Steinmeier na elected noong 12 February 2017 at re-elected noong 13 February 2022. Siya ay kasalukuyang naglilingkod ang kanyang ikalawang limang taong termino, na nagsimula noong 19 Marso 2022.

Eleksiyon[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang pangulo ay inihalal sa loob ng limang taon sa pamamagitan ng lihim na balota, nang walang debate, sa pamamagitan ng isang espesyal na ipinatawag Federal Convention na sumasalamin sa pinagsama-samang posisyon ng mayorya sa Bundestag (ang federal na parlyamento ) at sa parliament ng 16 German states. Ang kombensiyon ay binubuo ng lahat ng miyembro ng Bundestag, gayundin ng pantay na bilang ng mga elektor na inihalal ng mga lehislatura ng estado na naaayon sa kani-kanilang populasyon. Mula noong muling pagsasama-sama, lahat ng Pederal na Kombensiyon ay nagkaroon ng higit sa 1200 miyembro, dahil ang Bundestag ay palaging mayroong higit sa 600 parliamentarians mula noon. Hindi kinakailangan na ang mga elektor ng estado ay pipiliin mula sa mga miyembro ng lehislatura ng estado; madalas ilang kilalang mamamayan ang pinipili.

Ang saligang batas ng Aleman, ang Batayang Batas, ay nag-aatas na ang kombensiyon ay ipatawag nang hindi lalampas sa 30 araw bago ang nakatakdang pag-expire ng termino ng nakaupong pangulo o 30 araw pagkatapos ng napaaga na pag-expire ng termino ng pangulo. Ang katawan ay tinitipon at pinamumunuan ng Pangulo ng Bundestag. Mula 1979 hanggang 2009, ang lahat ng mga kombensyong ito ay ginanap noong 23 Mayo, ang anibersaryo ng pundasyon ng Federal Republic noong 1949. Ang pagbibitiw ni Horst Köhler noong 2010, na nangangailangan ng maagang pagpupulong ng Federal Convention, ay nagdala nito tradisyon hanggang sa wakas.

Sa unang dalawang round ng halalan, ang kandidatong nakakamit ng absolute majority ay inihalal. Kung, pagkatapos ng dalawang boto, walang nag-iisang kandidato ang nakatanggap ng ganitong antas ng suporta, sa ikatlo at huling boto ang kandidatong nanalo ng plurality ng mga boto na inihagis ay ihahalal.

Ang resulta ng halalan ay kadalasang tinutukoy ng pulitika ng partido. Sa karamihan ng mga kaso, ang kandidato ng mayoryang partido o koalisyon sa Bundestag ay itinuturing na malamang na manalo. Gayunpaman, habang ang mga miyembro ng Federal Convention ay bumoboto sa pamamagitan ng lihim na balota at malayang bumoto laban sa kandidato ng kanilang partido, ang ilang mga halalan sa pagkapangulo ay itinuring na bukas o masyadong malapit na tawagan nang maaga dahil sa medyo balanseng posisyon ng mayorya o dahil hindi magkasundo ang mga partido ng namumunong koalisyon. sa isang kandidato at nag-endorso ng iba't ibang tao, tulad ng ginawa nila noong 1969, nang si Gustav Heinemann ay nanalo ng anim na boto lamang sa ikatlong balota. Sa ibang mga kaso, ang mga halalan ay naging mas malapit kaysa sa inaasahan. Halimbawa, noong 2010, inaasahang manalo si Wulff sa unang balota, dahil ang mga partidong sumusuporta sa kanya (CDU, CSU at FDP) ay may matatag na absolutong mayorya sa Federal Convention. Gayunpaman, nabigo siyang manalo ng mayorya sa una at pangalawang balota, habang ang kanyang pangunahing kalaban Joachim Gauck ay nagkaroon ng hindi inaasahang malakas na pagpapakita. Sa huli, nakakuha si Wulff ng mayorya sa ikatlong balota. Kung ang oposisyon ay naging malakas na palabas sa mga halalan ng estado, maaari itong magkaroon ng sapat na suporta upang talunin ang kandidato ng partido ng chancellor; nangyari ito sa mga halalan noong 1979 at 2004. Dahil dito, maaaring ipahiwatig ng mga halalan ng pangulo ang resulta ng paparating na pangkalahatang halalan. Ayon sa matagal nang kasabihan sa pulitika ng Germany, "kung makakagawa ka ng Presidente, makakabuo ka ng gobyerno."[kailangan ng sanggunian]

Mga Kwalipikasyon[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang opisina ng pangulo ay bukas sa lahat ng mga German na may karapatang bumoto sa mga halalan sa Bundestag at umabot na sa edad na 40, ngunit walang sinuman ang maaaring magsilbi ng higit sa dalawang magkasunod na limang taong termino. Sa ngayon (2022), limang presidente lamang (Heuss, Lübke, von Weizsäcker, Köhler at Steinmeier (nasa opisina)) ang nahalal para sa pangalawang termino at dalawa lamang sa kanila (Heuss at von Weizsäcker) ang nakakumpleto ng mga terminong iyon, habang sina Lübke at Nagbitiw si Köhler sa kanilang ikalawang termino. Ang pangulo ay hindi dapat maging miyembro ng pederal na pamahalaan o ng isang lehislatura sa alinman sa pederal o estado na antas.

Panunumpa[baguhin | baguhin ang wikitext]

Pagkatapos maupo ang pangulo ay dapat gumawa ng sumusunod na panunumpa, na itinakda ng Artikulo 56 ng Batayang Batas, sa isang magkasanib na sesyon ng Bundestag at ng Bundesrat (ito ang tanging kaganapan na humihiling ng naturang magkasanib na sesyon ayon sa konstitusyon ). Maaaring opsyonal na tanggalin ang mga sanggunian sa relihiyon.

Isinusumpa ko na ilalaan ko ang aking mga pagsisikap para sa kapakanan ng mga mamamayang Aleman, itaguyod ang kanilang kapakanan, protektahan sila mula sa pinsala, itaguyod at ipagtatanggol ang Batayang Batas at ang mga batas ng Federation, gagampanan ang aking mga tungkulin nang buong tapat at gagawa ng katarungan sa lahat. (Kaya tulungan mo ako Diyos.)[7]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. "Wie wird der Bundespräsident bezahlt?". bundespraesident.de.
  2. Ang desisyon ng korte ng Korte Suprema ng Aleman: BVerfG, Urteil des Zweiten Senats vom 10. Hunyo 2014 – 2 BvE 4/13 – Rn. (1–33) [Link https://www.bundesverfassungsgericht.de/e/es20140610_2bve000413.html], nakuha noong 30 Mayo 2019
  3. "Basic Law para sa Federal Republic of Germany". Gesetze-im-internet.de. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2013-08-20. Nakuha noong 22 Nobyembre 2012. {{cite web}}: Check |url= value (tulong)
  4. Konstitusyonal na hukuman ng Aleman: BVerfG, – 2 BvE 4/13–10 Hunyo 2014, No. 28
  5. "Artikulo: Tungkulin sa internasyonal na arena". Der Bundespräsident (sa Ingles). Nakuha noong 21 Pebrero 2023.
  6. 6.0 6.1 "Artikulo: Batayang Konstitusyonal". Der Bundespräsident. Nakuha noong 21 Pebrero 2023. {{cite web}}: Unknown parameter |wika= ignored (tulong)
  7. Grundgesetz für die Bundesrepublik Deutschland. Article 56.