Papa Sisino
| Sisinnius | |
|---|---|
 | |
| Nagsimula ang pagka-Papa | 15 January 708 |
| Nagtapos ang pagka-Papa | 4 February 708 |
| Hinalinhan | John VII |
| Kahalili | Constantine |
| Mga detalyeng personal | |
| Pangalan sa kapanganakan | ??? |
| Kapanganakan | 650 Syria, Rashidun Caliphate |
| Yumao | 4 Pebrero 708 Rome, Byzantine Empire |
Si Papa Sisino(c. 650 CE – 4 Pebrero 708 CE) ang Papa ng Simbahang Katoliko Romano sa loob ng tatlong linggo noong 708 CE. Siya ay isang Syrian sa kapanganakan at ang pangalan ng kanyang ama ay Juan.[1] Ang kakulangan ng mga donasyon sa kapapahan sa panahon ng kanyang pamumuno(42 libra ng ginto at 310 libra ng pilak na isang praksiyon ng mga personal na donasyon ng ibang mga kontemporaryong papa) ay nagpapakita na malaman ay hindi siya mula sa aristokrasya. [2] Siya ay hinirang bilang papa noong kapapahang Bizantino. Hinalinhan niya si Papa Juan VII pagkatapos ng isang sede vacante ng tatlong buwan.[3] He was consecrated around 15 January 708.[1]
Si Sisino ay nanatiling papa sa loob lamang ng 21 araw.[3] Ayon sa Ensiklopedyang Katoliko, bagaman siya ay dumanas ng gout na hindi niya magawang pakainin ang kanyang sarili, gayunpaman siya ay isang tao ng malakas na karakter at nagawang mabahala para sa kabutihan ng siyudad.[1] Among his few acts as pope was the consecration of a bishop for Corsica.[1] Kanya ring inutus na ang apog ay sunugin upang maibalik ang mga bahagi ng mga pader ng Roma. [4] Ang pagbabalik ng mga pader na pinlano ni Sisino ay isinagawa ni Papa Gregorio II.[5] Ang aklat True Christianity: The Catholic Way ay nagkredito sa kanya sa pagtatanggol sa Simbahan laban sa mga Lombard at Saracen. [6]
Si Sisino ay inilibing sa Lumang Basilica ni San Pedro.[1] Siya ay kalaunang hinalinhan ng kaunti sa 2 buwan ni Papa Constantino na isa ring Syrian at malamang ay kanyang kapatid.[7]
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4
"Pope Sisinnius" in the 1913 Catholic Encyclopedia.
- ↑ Jeffrey Richards. 1979. The popes and the papacy in the early Middle Ages, 476–752. p. 245.
- ↑ 3.0 3.1 Ekonomou, 2007, p. 246.
- ↑ Ekonomou, 2007, p. 248.
- ↑ Charles Isidore Hemans. 1874. Historic and monumental Rome. p. 100.
- ↑ Pasquini, John J. True Christianity: The Catholic Way. iUniverse. p. 418.
- ↑ *Williams, George L. 2004. Papal Genealogy: The Families and Descendants of the Popes. McFarland. ISBN 0-7864-2071-5. p. 10.
