Parusa ng kamatayan sa Singapore

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Ang Changi Prison, kung saan matatagpuan ang death row ng Singapore

Ang parusang kamatayan sa Singapore ay isang legal na parusa. Ang mga pagbitay sa Singapore ay isinasagawa sa pamamagitan ng mahabang drop hanging, at karaniwan itong nagaganap sa madaling araw. Tatlumpu't tatlong pagkakasala—kabilang ang pagpatay, pagtutulak ng droga, terorismo, paggamit ng mga baril at pagkidnap—ay nagbibigay ng garantiya ng parusang kamatayan sa ilalim ng batas ng Singapore.

Noong 2012, binago ng Singapore ang mga batas nito para ma-exempt ang ilang mga pagkakasala sa mandatoryong hatol na kamatayan. Sa isang survey na ginawa noong 2005 ng The Straits Times, 95% ng mga Singaporean ay naniniwala na dapat panatilihin ng kanilang bansa ang parusang kamatayan. Ang suporta ay patuloy na bumagsak sa buong taon dahil sa dumaraming liberal na mga opinyon ng lipunan. Sa kabila ng pagbaba, ang malaking mayorya ng publiko ay nananatiling sumusuporta sa paggamit ng parusang kamatayan, kung saan higit sa 80% ng mga Singaporean ang naniniwala na dapat panatilihin ng kanilang bansa ang parusang kamatayan sa 2021.

Ang pinakahuling pagbitay na isinagawa sa Singapore ay noong Abril 26, 2023, nang ang 46-taong-gulang na Singaporean na lalaki na si Tangaraju Suppiah, na nahatulan ng kasong drug trafficking ay pinatay sa madaling araw. Ito ang unang execution na naganap sa Singapore noong 2023.

Batas[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mga Pamamaraan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Seksyon 316 ng Criminal Procedure Code ay nagsasaad na ang parusang kamatayan sa Singapore ay isasagawa sa pamamagitan ng hangin.

Palaging nagaganap ang mga pagsasabit sa madaling araw at isinasagawa sa pamamagitan ng long drop method. Ang gobyerno ng Singapore ay pinagtibay ang kanilang pagpili ng pagpapatupad sa pamamagitan ng pagbibigti pabor sa iba pang mga pamamaraan.

Isang normal na kasanayan para sa lahat na naroroon sa silid ng hukuman na tumayo at manatiling tahimik bago maipasa ang hatol na kamatayan. Ang hukom ay magpapatuloy sa pag-anunsyo ng hatol na kamatayan sa akusado, na napatunayang nagkasala at nahatulan ng malaking pagkakasala. Ang nahatulan ay bibigyan ng abiso nang hindi bababa sa apat na araw bago ang pagbitay. Sa kaso ng mga dayuhan na sinentensiyahan ng kamatayan, ang kanilang mga pamilya at mga diplomatikong misyon o embahada ay bibigyan ng isa hanggang dalawang linggong paunawa

Mga pagbubukod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mga menor de edad at buntis na nagkasala[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang mga taong wala pang 18 taong gulang sa oras ng kanilang pagkakasala at mga buntis na kababaihan ay hindi maaaring hatulan ng kamatayan.

Dati, ang mga nagkasala na wala pang 18 taong gulang sa panahon ng kanilang mga pagkakasala ay ikukulong nang walang katiyakan sa kasiyahan ng pangulo (TPP), na ang normal na panahon ng pagkakakulong ay nasa pagitan ng 10 at 20 taon. Ang mga bilanggo na ito ay palalayain pagkatapos makatanggap ng clemency mula sa Pangulo ng Singapore, kapag sila ay nasuri na angkop para sa pagpapalaya.

Noong 2010, binago ang batas upang bigyang-daan ang mga hukom na maglapat ng habambuhay na pagkakakulong sa mga nagkasalang nahatulan ng mga paglabag na may kamatayan, ngunit nasa edad na wala pang 18 taong gulang sa panahon ng kanilang mga krimen. Kakailanganin silang maglingkod nang hindi bababa sa 20 taon bago sila masuri para sa posibleng paglabas. Tulad ng para sa mga kababaihan na buntis sa panahon ng kanilang paghatol, sila ay awtomatikong masentensiyahan ng habambuhay na pagkakakulong kapag sila ay napatunayang may malaking kasalanan, kahit na wala pang ganitong mga kaso sa ngayon.

Mga nagkasala ng hindi maayos na pag-iisip[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang mga taong napatunayang wala sa tamang pag-iisip kapag nakagawa sila ng malalaking krimen, kapag napatunayang nagkasala, ay hindi binibigyan ng parusang kamatayan. Ang mga nagkasalang ito ay maaaring masentensiyahan ng isa pang anyo ng walang tiyak na detensyon sa ilalim ng TPP, na nakakulong sa mga pasilidad na medikal, mga bilangguan o sa ilang iba pang ligtas na mga lugar sa kustodiya, at napapailalim sa psychiatric na pagsusuri ng kanilang mga kondisyon sa pag-iisip hanggang sa angkop para sa pagpapalaya.