Peminismo at sining

Ang peminismo at sining ay may matagal nang ugnayan. Sa buong kasaysayan, ginamit ang sining bilang isang medyum upang hamunin ang mga nakagawiang konsepto sa kasarian, ipakita ang mga patriyarkal na istraktura, at bigyang-diin ang karanasan ng mga kababaihan. Noong mga dekada ng 1960 at 1970, lumitaw ang mga kilusang sining ng mga peminista, kung saan ginamit ng mga artista ang kanilang sining upang bigyang-diin ang mga isyu na kinakaharap ng mga kababaihan. Ang kilusang sining ng mga peminista ay naghahangad na palakasin ang pagtatanggol sa gawa ng mga babae, hamunin ang pangunahing papel ng mga kalalakihan sa mundo ng sining, at bigyang-diin ang mga usaping panlipunan at politikal na kinakaharap ng mga kababaihan. Gumamit ng iba't ibang medium ang mga artista ng peminista, tulad ng sining pagtatanghal, sining instalasyon, at potograpiya, upang talakayin ang mga usaping tulad ng karahasan sa tahanan, imaheng pang-katawan, at karapatang pangreproduksyon.

Isa sa mga kilalang artista ng peminista ay si Judy Chicago, ang gumawa ng The Dinner Party, na naging simbolo ng kilusang sining ng peminista. Ang The Dinner Party ay isang mixed-media installation na nagtatampok ng isang triangular na mesa na may 39 lugar, bawat isa ay kumakatawan sa isang mahalagang babae sa kasaysayan. Ang instalasyon ay dinisenyo upang ipagdiwang ang mga nagawa ng kababaihan sa kasaysayan at hamunin ang tradisyonal na naratibo na nag-iwan sa mga babae sa labas ng kanon ng kanluraning sining.

Temang peminismo sa sining

Maraming peministang eskultor ang gumagamit ng katawan ng babae bilang paksa sa kanilang gawa, na madalas ay nagbibigay-diin sa kanyang kagandahan, kumplikasyon, at kapangyarihan. Halimbawa: Ang "The Dinner Party" ni Judy Chicago ay nagtatampok ng isang serye ng mga mesa na nakahilera sa isang malaking silid para sa seremonya, bawat isa ay nakatuon sa isang tiyak na babaeng personalidad sa kasaysayan, na may isang magandang disenyo ng tasa't plato na nagrerepresenta sa vulva. Ang katawan bilang lugar ng pakikipaglaban: May ilang peministang eskultor na gumagawa ng mga gawa na nagsasaliksik sa paraan kung paano naranasan ng katawan ng babae ang karahasan, obdyektibasyon, at pagkaapi. Halimbawa: Ang seryeng "Cell" ni Louise Bourgeois ay binubuo ng maraming mga maliit na istruktura na parang hawla na nagpapakita ng pagkakakulong at pangangalaga. Ilan sa mga cell o selda na ito ay naglalaman ng mga bahagi ng katawan, tulad ng mga suso o ari ng lalaki, na nakahiwalay at pinapakita sa isang paraan na nagbibigay-diin sa kanilang kahinaan. Pamilya at pang-araw-araw na buhay: Ang ilang peministang eskultor ay gumagamit ng mga karaniwang bagay sa pang-araw-araw na buhay upang lumikha ng mga gawa na nagkukumento sa paraan kung paano ang mga kababaihan ay tradisyonal na nasa mga papel na bahay. Halimbawa: Ang "The Liberation of Aunt Jemima" ni Betye Saar ay isang eskulturang halo-halo ang midyana pinagsamasama ang derogatoryong imahe ng estereotipong "mammy" kasama ng mga simbolo ng kultura at pagpapakatao ng Aprikano-Amerikano, na naghahamon sa ideya na ang mga babaeng itim ay tanging karapat-dapat lamang sa gawaing bahay.

Sa interseksyonalidad at katarungang panlipunan, maaaring makita ang mga gawa ng peministang eskultor na nagsasalisik sa pagtatagpo ng kasarian sa iba pang uri ng pagkaapi, kabilang ang rasismo, ableism, at homophobia. Halimbawa nito ay ang obra ni Simone Leigh na may pamagat na "Sentinel," na naglalaman ng isang monumental na lilok na tanso ng isang babaeng itim na may afro, na nagpapakalakas sa mga babaeng itim sa partikular. Samantala, sa mga nag lalayon na talakayin ang "Sexualidad at identidad ng kasarian," sa sining makikita ang mga gawa ng ilang peministang eskultor na nasasaliksik sa iba't ibang aspeto ng seksuwalidad at identidad ng kasarian, upang ipakita ang pagiging bahagi ng malawak na komunidad. Halimbawa nito ay ang "Sheila Pepe: Hot Mess Formalism," na isang koleksyon ng mga crocheted at ginantsilyong instalasyon na naglalaman ng mga kulay at padron na tumutugma sa mga aspeto ng kasarian at sexualidad.

Sa kabilang banda, sa "body politics," makikitang sinasalamin ang mga gawa ng maraming peministang eskultor sa mga isyung may kinalaman sa body politics, na nagtatampok ng mga relasyon ng kapangyarihan sa iba't ibang katawan. Halimbawa nito ay ang obra ni Barbara Kruger na may pamagat na "Untitled (Your Body Is a Battleground)," na naglalaman ng malaking litrato ng mukha ng babae na may salitang "Your Body Is a Battleground" na nagpapakita ng mga isyu sa karapatang reproduktibo. Gayun din naman sa pagtalakay sa "Ang kapangyarihan ng pagpapakatao," makikita ang mga gawa ng ilang peministang eskultor na nagbibigay-halaga sa kapangyarihan ng pagpapakatao, na naglalaman ng mga personal na karanasan at emosyon. Halimbawa nito ay ang obra ni Felix Gonzalez-Torres na may pamagat na "Untitled (Portrait of Ross in L.A.)," na isang instalasyon na naglalaman ng mga kendi na nakapila sa hugis-tatsulok, na sumisimbolo sa timbang ng katawan ng kanyang kasintahan na namatay dahil sa AIDS.

Ang sining ay may malaking papel sa pagpapakalat at pagpapahalaga sa mga konsepto at karanasan ng peminismo. Sa "Kahalagahan ng Historia", ang mga peministang eskultor ay gumagawa ng mga obra na nagtatakda ng relasyon sa pagitan ng kasaysayan, memorya, at karanasan. Ang "Wave Field" ni Maya Lin at "Runaways" ni Lynn Chadwick ay ilan sa mga obra na nagtatampok ng mga relasyon ng katawan at kalikasan. Makikita rin ang mga gawa na nagtutuon sa mga ordinaryong tao at kanilang karanasan sa "Pagtatanghal ng mga Karaniwang Tao". Halimbawa nito ang "Monument to Joe Louis" ni Robert Graham na nagpapakita ng kahalagahan ng kontribusyon ni Joe Louis sa kasaysayan ng boksing at ng Estados Unidosbilang isang atletang Itim o black athlete. Sa "Konsepto ng 'Otherness'", ang mga peministang eskultor ay gumagawa ng mga gawa na nagpapakita ng konsepto ng pagkalagay sa mga marginal na grupo. Ang "Inverted Birth" ni Ana Mendieta ay isang halimbawa ng paglalarawan sa karanasan ng isang babaeng imigrante.

Sa "Kababaihan Bilang Paksa ng Sining", ang mga kababaihan ang nagiging sentro ng mga gawa. Halimbawa nito ay ang "Breast Plates" ni Linda Stein na nagpapakita ng mga karanasan ng mga kababaihan sa mga usapin tungkol sa seksuwalidad at identidad ng kasarian. At sa "Pagbabago ng Panahon", makikita ang mga gawa na nagpapakita ng mga epekto ng panahon sa karanasan at mundo ng mga peministang eskultor, tulad ng "Tilted Arc" ni Richard Serra. Ang sining ay isang mahalagang instrumento upang maipakita at maipakalat ang mga ideya ng peminismo, na nagpapalawak ng pag-unawa sa mundo at sa karanasan ng mga kababaihan.

Si Frida ay isa sa maraming kilalang babaeng pintor na nangangalaga sa kapakanan at interes ng mga kababaihan.

Mga peministang pintor

Ang mga artistang pintor ay maaaring gumamit ng kanilang sining upang ipahayag ang kanilang suporta sa mga feminist movements. Sa pamamagitan ng kanilang mga likhang-sining, maaari nilang ipakita ang kahalagahan ng gender equality at ipakalat ang mensahe ng empowerment sa mga kababaihan. Ang mga painting na naglalaman ng feminist themes ay maaaring magpakita ng pagmamahal sa sarili, pagbibigay ng kahalagahan sa mga karanasan ng mga kababaihan, at pagtutulak sa pagbabago ng mga social norms at cultural expectations. Ang mga painting na ito ay nagpapakita ng mga babae bilang mga malakas na indibidwal na may kakayahang magpatuloy sa kanilang mga pangarap at makapamuhay nang malaya mula sa mga societal constraints.

Ang pagsasama-sama ng iba't ibang tatak ng feministang mensahe sa sining ay maaaring magpakita ng suporta ng mga artistang pintor sa mga women-led movements at sa pagtataguyod ng gender equality. Si Artemisia Gentileschi ay kilala sa kanyang mga makapangyarihang paglalarawan ng mga kababaihan sa Bibliya at mitolohiya, at ang kanyang personal na karanasan ng sexual violence ay nagdulot ng impluwensya sa kanyang mga gawa. Si Isabelle de Charrière, sa kabilang banda, ay nagpakita ng progresibong pananaw sa mga tungkulin ng kasarian at edukasyon sa kanyang mga gawa, at nagtanghal ng mga pangunahing papel sa paglikha ng mga babasahin na nagpapakita ng kanyang feminist na mga paniniwala. Ang dalawang artistang ito ay nagpakita ng kahalagahan ng papel ng mga kababaihan sa lipunan at ng pagpapakita ng feminist na mga ideya sa kanilang sining.

Si Mary Cassatt ay isang American Impressionist painter na kilala sa kanyang mga paglalarawan ng ina at anak, na nagpapakita ng pagsalungat sa tradisyunal na tungkulin ng kasarian at ang male gaze sa sining. Samantala, si Alice Neel ay isang American painter na naglalayong ipakita ang kahalagahan ng mga ordinaryong tao, lalo na ang mga marginalized na sektor ng lipunan, sa kanyang mga portraiture. Si Frida Kahlo naman ay naging peminista sa pamamagitan ng kanyang mga obra na naglalaman ng kanyang personal na pakikibaka at pagsasakatawan ng kanyang mga damdamin, na ipinapakita ang kanyang pakikibaka sa pagtanggap sa kanyang sariling katawan at ang mga suliraning kinakaharap ng mga kababaihan sa kasalukuyang panahon. Ang mga obra ng tatlong pintor ay nagpakita ng kanilang feminist na mga paniniwala at naging bahagi ng kanilang adbokasiya para sa pagkakapantay-pantay ng kasarian sa sining at sa lipunan.

Si Judy Chicago ay isang kilalang pintor na tumatalakay sa mga karanasan ng mga kababaihan at tumatalakay sa mga tema ng kasarian at sekswalidad. Siya ay kilala sa kanyang monumentong instalasyon na "The Dinner Party" at mga obra na nagtatampok ng mga imahe ng anatomiyang babae at mga simbolismo. Ipinanganak siya sa Chicago, Illinois noong 1939 at nag-aral sa Art Institute of Chicago at sa University of California, Los Angeles. Isa pang kilalang artistang peminista ay si Kara Walker, na kilala sa kanyang mga obra na tumatalakay sa mga isyu ng rasismo, kasarian, at sekswalidad. Ang kanyang mga obra ay nagpapakita ng mga larawan ng mga itim na Amerikano na nakakaranas ng pag-aabuso, diskriminasyon, at iba pang mga pakikibaka. Si Walker ay naniniwala na ang kanyang sining ay maaaring maging isang paraan upang mapakita ang mga hindi magandang bagay sa lipunan at magbigay ng pag-asa sa mga tao na nakakaranas ng pagsasamantala at pang-aapi. Noong 2009, nasa Hood Museum of Art sa Dartmouth College ang kanyang gawa sa "Black Womanhood: Images, Icons, and Ideologies of the African Body" sa Hanover, New Hampshire.

Si Georgia O'Keeffe ay naging isang feminist dahil sa kanyang pakikibaka sa male-dominated art world at pagbibigay-inspirasyon sa ibang mga babaeng artist na ipakita ang kanilang talento sa sining. Sa kanyang obra, nagpakita siya ng kanyang sariling kagandahan at kalikasan, na ginagamit bilang simbolo ng lakas at kapangyarihan ng kababaihan. Sa kanyang painting na "Black Iris III", ipinakita ni O'Keeffe ang detalyadong larawan ng isang bulaklak na nagdiriwang sa ganda ng kalikasan at kapangyarihan ng kababaihan sa lipunan. Si Louise Bourgeois naman ay naging feminist dahil sa kanyang mga obra na gumagamit ng mga simbolikong imahe upang magpakita ng kanyang personal na karanasan bilang isang babaeng artista, at upang talakayin ang mga isyu ng kasarian, kababaihan, at relasyon sa pamilya. Ilan sa kanyang kilalang mga obra ay ang "Maman," "Cell" series, "Untitled (Lair)," at "The Destruction of the Father," na kadalasang gumagamit ng simbolismo upang magpakita ng kanilang kahulugan.

Mga peministang street artist

Ang mga street artist ay maaaring mag-ambag sa kilusang feminista sa pamamagitan ng paglikha ng makapangyarihang obra ng sining na nagtutulak sa gender stereotypes, nagpapalaganap ng kamalayan tungkol sa mga isyung feminista, at nagdiriwang sa mga tagumpay ng mga kababaihan.

Ang mga kababaihan na nakatuon sa sining at nagtataglay ng kanilang mga feministang pananaw ay patuloy na nakakagawa ng mga makabuluhang kontribusyon sa sining at lipunan. Ang mga artistang pintor tulad ni Faith47, Swoon, Lady Pink, Fafi, Olek, Miss Van, Hyuro, Maya Hayuk, Zabou, Alice Pasquini, at Jess X. Snow ay nagpakita ng kanilang sariling mga paraan upang ipahayag ang kanilang mga feministang pananaw sa kanilang mga gawa. Ang artistang South African na si Faith47 ay kilala sa kanyang mga murals na naglalaman ng mga matatalim na obserbasyon tungkol sa kalagayan ng mga kababaihan sa lipunan. Sa pamamagitan ng kanyang mga obra, ginagamit niya ang kanyang sining upang magpakita ng kanyang pagkamalikhain at pananaw sa lipunan. Samantala, si Swoon ay kilala sa kanyang mga mural na naglalaman ng mga elemento ng pag-asa at pagbabago. Nagsisimula sa paggawa ng mga pampublikong mural noong dekada 1990, si Lady Pink ay naging kilala sa kanyang mga obra na nagpapakita ng kanyang feministang pananaw at pagtutulak para sa gender equality. Ang French artist na si Fafi ay kilala sa kanyang mga gawa sa sining na naglalaman ng mga karakter ng mga kababaihan na nagpapakita ng kanilang kapangyarihan at kagandahan. Si Olek ay isang Polish artist na kilala sa kanyang mga gawa sa sining na may kaugnayan sa feminismo at tumututok sa mga isyu ng kasarian at kababaihan sa lipunan. Sa kanyang mga obra, ipinapakita niya ang kanyang paniniwala na dapat magkaroon ng pantay na karapatan ang mga kababaihan sa lahat ng aspeto ng lipunan. Si Miss Van ay kilala sa kanyang mga obra sa sining na nagpapakita ng mga karakter na matapang at may malakas na personalidad na kadalasang tumututok sa kagandahan at seksualidad ng mga kababaihan. Si Hyuro ay isang Argentine artist na nagpapakita ng mga obra sa sining na naglalaman ng mga imahen ng mga kababaihan na nakakaranas ng mga isyu sa lipunan, kabilang ang diskriminasyon at pag-aabuso. Si Maya Hayuk ay kilala sa kanyang mga gawa sa sining na naglalaman ng mga elemento ng bright colors at intricate designs. Si Zabou ay isang artist sa London na kilala sa kanyang mga mural na naglalaman ng mga imahen ng mga kababaihan na nagpapakita ng kanilang kagandahan at kahalagahan sa lipunan. Si Alice Pasquini ay isang Italian artist na kilala sa kanyang mga obra sa sining na tumututok sa mga isyu ng kasarian at kababaihan sa lipunan.

Si Lady Pink ay isa sa mga kilalang pintorang peminista sa New York City noong mga taong 1980s. Nagmula sa Puerto Rico, nakilala siya sa kanyang mga obra na may mga malalaking suliranin ng kasarian at pagtutulak para sa kalayaan ng kababaihan sa sining. Nagtatampok ang kanyang mga gawa ng mga imahe ng mga kababaihan sa urban setting, na nagpapakita ng kanilang kapangyarihan at lakas sa kabila ng mga hamon na kanilang kinakaharap. Sa kanyang obra na "Lady Pink in Purple," ipinapakita niya ang kanyang sariling imahe bilang isang babaeng artist na nagpapakita ng kanyang lakas at kakayahan sa mundo ng sining. Sa pamamagitan ng kanyang mga gawa, nagpakita si Lady Pink ng kahalagahan ng pagpapakita ng mga boses ng mga kababaihan sa lipunan at pagpapalawig ng kaalaman tungkol sa kanilang mga pakikibaka.

Si Fafi ay isang kilalang street artist mula sa Pransya na nagpapakita ng kanyang feminist na pananaw sa pamamagitan ng kanyang mga gawa sa sining. Nagtatampok ang kanyang mga obra ng mga babaeng karakter na may mga bold na kulay at matatag na guhit, na nagpapakita ng kanilang kapangyarihan at pagkamalikhain. Sa kanyang obra na "Fafi's Girls," ipinapakita niya ang kanyang pagnanais na magpakita ng mga babaeng karakter na mayroong kakaibang kasarinlan at kakayahan sa mundo ng sining. Sa pamamagitan ng kanyang mga gawa, nagpapakita si Fafi ng kahalagahan ng pagpapakita ng mga boses ng mga kababaihan sa sining at sa lipunan. Ang kanyang estilo sa sining ay nagbibigay ng lakas at inspirasyon sa mga kababaihan upang magpakita ng kanilang sariling mga boses at talento sa lahat ng aspeto ng buhay.

Ang sining ng muralismo ay isang pangunahing plataporma para sa mga babaeng artist tulad ni Tatyana Fazlalizadeh. Si Fazlalizadeh ay isang visual artist at filmmaker na nanggaling sa Brooklyn, New York. Ang kanyang obra ay nakatuon sa mga paksa ng pagkakakilanlan, panlipunan, at political na aktibismo, at nagsasama ng mga matapang na mensahe ng pagsalungat sa panlipunang injustice sa kanyang mga gawa. Ang isa sa mga kilalang obra niya ay ang "Stop Telling Women to Smile," isang mural series na nagpapakita ng mga babae na naglalarawan ng kanilang mga personal na karanasan ng harassment sa mga pampublikong lugar. Sa kanyang mga gawa, si Fazlalizadeh ay nagbibigay ng isang boses sa mga kababaihan na labis na kinakailangan sa kasalukuyang panahon ng pagkakawanggawa.

Si SWOON (Caledonia Curry) ay isang kilalang street artist at printmaker na nakatutok sa mga paksa ng social consciousness, kahirapan, at pang-araw-araw na pag-iral. Kilala siya sa kanyang mga malalaking woodcut prints na ginawa sa mga kalye ng New York City noong 1990s. Ang kanyang mga obra ay nagpapakita ng mga larawan ng mga taong nakatira sa kalsada, at tumutukoy sa mga isyu ng kahirapan, lalo na ang mga naghihirap na komunidad ng urban. Siya ay naging kilalang internationally sa pamamagitan ng kanyang papel sa Venice Biennale noong 2009, at ang kanyang mga gawa ay nakatago sa permanent collection ng Museum of Modern Art sa New York. Si Curry ay nagsisilbi rin bilang tagapagtatag ng konsepto ng "Braddock Tiles," isang proyekto na naglalayong bumuo ng isang sustainable mosaic tile factory sa kanyang hometown sa Braddock, Pennsylvania. Sa pagpapakita ng mga taong nakatira sa kalsada sa kanyang mga obra, si SWOON ay nagpapakita ng kanyang paniniwala sa mga taong mahihirap sa lipunan at ang kahalagahan ng kanilang mga kwento sa pagpapalawig ng awareness at empathy.

Isa pang feminist street artist ay si Elle Street Art, isang French artist na nagsimula bilang graffiti artist sa Paris noong kanyang kabataan. Sa kasalukuyan, nakatutok siya sa paggawa ng mural sa mga kalsada ng buong mundo, na nagtatampok ng mga babae at iba pang marginalized na mga sektor ng lipunan. Ipinapakita ng kanyang mga gawa ang kahalagahan ng pagkakaisa at pagtutulungan ng kababaihan upang ipaglaban ang kanilang mga karapatan at labanan ang pang-aapi sa lipunan. Sa pamamagitan ng kanyang sining, nagbibigay si Elle Street Art ng boses at kapangyarihan sa mga kababaihan na dati'y hindi napapakinggan sa lipunan.

Si Kashink naman ay isang street artist mula sa France na kilala sa kanyang malalaking mural na nagtatampok ng mga matapang na babaeng karakter at mga babae sa LGBT+ community. Ipinapakita ng kanyang mga gawa ang kahalagahan ng pagpapakita ng mga boses ng kababaihan at pagpapakalat ng mensahe ng pagmamahal at pagkakapantay-pantay. Kadalasan, si Kashink ay gumagamit ng malalaking kulay at matatag na guhit sa kanyang mga gawa upang makabuo ng malakas na epekto. Sa kabuuan, ang mga obra niya ay nagbibigay ng kapangyarihan at pag-asa sa mga kababaihan na naglalayong magkaroon ng pantay na karapatan at respeto sa lipunan. Samantala si Si Buff Monster naman ay ay isa pang street artist mula sa Amerika na kilala sa kanyang mga obra na nagpapakita ng mga matatapang na babaeng karakter, mga babae sa punk rock, at mga masasayang kulay. Nagbibigay siya ng boses sa mga kababaihan sa pamamagitan ng kanyang mga obra, na nagpapakita ng kanilang pagkamalikhain at lakas sa gitna ng pang-aapi at diskriminasyon. Sa kabila ng malalakas na kulay at pambihirang tema sa kanyang mga obra, malimit rin niyang itinatampok ang kahalagahan ng pagmamahal at pagkakapantay-pantay sa kanyang mga mural. Gayun din naman, si Shamsia Hassani naman ay isang street artist mula sa Afghanistan na nagpapakita ng mga obra na tumutukoy sa kasaysayan at kultura ng kanyang bansa. Ang kanyang mga mural ay nagtatampok ng mga kababaihan at pagpapakita ng kahalagahan ng papel ng mga kababaihan sa kanilang lipunan. Ipinapakita ng kanyang mga gawa ang kanyang pagtutulak para sa pantay na karapatan at pagkakapantay-pantay sa pagitan ng mga lalaki at kababaihan sa Afghanistan. Sa pamamagitan ng kanyang sining, nagbibigay si Hassani ng lakas at pag-asa sa mga kababaihan sa kanyang bansa.

Ang artist na si Elle Street Art ay nakatutok sa paglalarawan ng mga kababaihan sa kanyang mga obra, na kung saan ay nagpapakita ng kanyang suporta sa mga isyung pangkasarian. Isa siya sa mga kilalang artist sa industriya ng street art at malimit na gumagawa ng malalaking mural na nagpapakita ng mga makapangyarihang imahe ng mga babae. Sa pamamagitan ng kanyang mga gawa, hinahamon niya ang tradisyunal na paglalarawan sa mga kababaihan at pinapakita ang kanilang mga kakayahan at kapangyarihan.

Si Kashink ay isang sikat na street artist mula sa Pransiya na nagtatampok ng kanyang pagmamahal sa makulay na mga obra. Kilala siya sa kanyang mga mural na malimit na gumagamit ng mga malalaking guhit at bright colors. Sa kanyang mga obra, nagtatampok siya ng mga imahe ng mga kababaihan na kadalasan ay nakapalibot sa makapangyarihang mga simbolo. Ang mga karakter na ito ay madalas na mayroong mga matapang na pose at malakas na presensya, na nagpapakita ng kanilang kapangyarihan at kakayahan. Si Kashink ay isang aktibistang pangkasarian at nagsusulong ng mga karapatang pantao ng kababaihan. Ipinakikita niya ang kanyang paniniwala sa kanyang mga obra, na kadalasan ay may mga mensahe tungkol sa pagkilala sa mga boses at mga naratibo ng mga kababaihan.

Mga peministang musikera at mang-aawit

Ang mga pangalan tulad nina Alanis Morissette, Angel Olsen, Ani DiFranco, Beyoncé, Bikini Kill, Billie Eilish, at Björk ay ilan sa mga pinakakilalang babaeng musikero sa kasalukuyang panahon. Bawat isa sa kanila ay mayroong malawak na epekto sa larangan ng musika, lalo na sa mga kababaihan at LGBT community. Si Alanis Morissette ay isang Canadian singer-songwriter na nakilala sa kanyang album na "Jagged Little Pill" noong dekada 1990. Ang kanyang mga kanta ay naging popular sa buong mundo dahil sa kanilang mga liriko na tumatalakay sa personal na karanasan ng pag-ibig, emosyon, at kababaihan. Si Morissette ay nagpakita ng malawak na epekto sa mga kababaihan sa musika, dahil sa kanyang paglalantad sa mga suliranin at karanasan ng mga kababaihan sa kanilang mga kanta. Ang kanyang mga kanta tulad ng "You Oughta Know" at "Hand in My Pocket" ay naging klasiko sa kasaysayan ng musika, lalo na sa panahon ngang mga kababaihan ay kinakailangan pang lumaban para sa kanilang mga karapatan. Kasama rin sa mga pangalan na ito si Angel Olsen, isang American singer-songwriter na kilala sa kanyang alternatibong musika at boses na may kabigha-bigihan. Si Ani DiFranco naman ay isang American singer-songwriter at feminist na nakilala sa kanyang mga politikal na kanta at paglalantad ng mga suliranin sa kasarian. Si Beyoncé ay isa sa mga pinakatanyag na babaeng musikero sa kasalukuyang panahon, na naging malawak na epektibo sa pagbibigay ng inspirasyon sa mga kababaihan sa pamamagitan ng kanyang mga awitin at pagpapakita ng kanyang posisyon sa mga isyu ng gender equality. Samantala, si Björk ay isang Icelandic singer-songwriter at aktres na kilala sa kanyang eksperimentasyong musika at kakayahang magpabago ng kanyang istilo sa bawat album. Ang mga pangalan na ito ay nagsilbing inspirasyon at modelo para sa mga kabataang musikero, partikular sa mga kababaihan, na nagnanais magpakita ng kanilang boses at talento sa musika.

Kasama rin sa mga pangalan ng mga pinakakilalang babaeng musikero sa kasalukuyan si Christine and the Queens, isang French singer-songwriter na nakilala sa kanyang alternatibong musika at pagbabahagi ng mga personal na karanasan sa kanyang mga kanta. Si Fiona Apple naman ay isang American singer-songwriter na nakilala sa kanyang matinding emosyon at paglalantad ng kanyang mga personal na karanasan sa kanyang mga awitin. Si Grimes ay isa sa mga pinakatanyag na babaeng musikero sa electronic music, na nakilala sa kanyang kakaibang estilo at pagpapakita ng kanyang personal na pananaw sa kanyang musika. HAIM ay isang American pop rock band na binubuo ng mga magkakapatid na nakilala sa kanilang mga kakaibang harmonya at talino sa musika. Hurray for the Riff Raff ay isang American folk band na pinamumunuan ni Alynda Segarra, na kilala sa kanyang pagpapahayag ng mga politikal na mensahe at paninindigan sa kanyang mga kanta. Si Janelle Monáe ay isang American singer-songwriter at actress na nakilala sa kanyang kakaibang istilo at pagbabahagi ng mga personal na karanasan sa kanyang mga awitin. Si Joni Mitchell naman ay isang Canadian singer-songwriter na nakilala sa kanyang kakaibang istilo sa pag-awit at paglalantad ng kanyang mga personal na karanasan sa kanyang mga kanta.

Ang mga pangalang ito ay nagpakita ng malawak na epekto sa larangan ng musika, dahil sa kanilang mga kakaibang estilo at mga awitin na tumatalakay sa mga personal na karanasan, mga isyu sa kasarian, at iba pang mga politikal na mensahe. Naging modelo at inspirasyon rin sila sa mga kabataang musikero, partikular sa mga kababaihan, na nagnanais magpakita ng kanilang boses at talento sa musika. Ang kanilang mga awitin ay nagpakita ng katapangan at lakas sa mga kababaihan upang lumaban para sa kanilang mga karapatan at maihatid ang kanilang mensahe sa pamamagitan ng musika.

Maraming babaeng musikero ang nagbibigay ng malaking epekto sa kasalukuyang panahon, at kasama sa mga pangalan na ito si Julien Baker, isang American singer-songwriter na kilala sa kanyang malalim at emosyonal na musika. Si Kate Bush naman ay isang English singer-songwriter na kilala sa kanyang kakaibang boses at kagalingan sa pagkomposisyon. Si Lauryn Hill ay isang American rapper, singer, at songwriter na nakilala sa kanyang album na "The Miseducation of Lauryn Hill," na nagwagi ng maraming award dahil sa kanyang galing sa pag-awit at pagsulat. Si Lizzo ay isa pang American singer, rapper, at songwriter na kilala sa kanyang positive at empowering na mensahe sa kanyang musika at advocacy para sa body positivity. Si Lucy Dacus naman ay isang American singer-songwriter na nakilala sa kanyang mga kanta na tumatalakay sa personal na karanasan at pag-ibig. Si Mitski ay isang Japanese-American singer-songwriter na nakilala sa kanyang eksperimentasyong musika at paglalantad ng mga karanasan sa kababaihan at pag-ibig. Si Missy Elliott ay isang American rapper, singer, songwriter, at producer na kilala sa kanyang kagalingan sa pag-awit at paglalantad ng kanyang personal na karanasan sa musika. Kasama rin sa mga pangalan na ito ang mga musikerong nagpapakita ng malaking epekto sa larangan ng musika. Sa kanilang iba't ibang estilo at musikalidad, naging modelo sila para sa mga kabataang musikero, lalo na sa mga kababaihan, na nagnanais magpakita ng kanilang boses at talento sa musika. Ang kanilang mga kanta at musika ay hindi lamang nagbibigay ng kasiyahan at inspirasyon sa kanilang tagapakinig, kundi nagpapakita rin ng kahalagahan ng paglalantad ng personal na karanasan at pagtanggap sa sarili. Sa pamamagitan ng kanilang musika, naging malawak na epektibo ang mga pangalan na ito sa pagpapakita ng kanilang posisyon sa mga isyung panlipunan at sa pagbibigay ng lakas at inspirasyon sa kanilang tagapakinig, lalo na sa mga kababaihan at marginalized na sektor ng lipunan.

Ang mga pangalan na tulad nina PJ Harvey, Phoebe Bridgers, Pussy Riot, Robyn, Sleater-Kinney, Solange, The Go-Go's, Tori Amos, at Tracy Chapman ay ilan sa mga kilalang babaeng musikero sa kasaysayan. Ang kanilang mga kanta at musika ay nagsilbing inspirasyon at lakas para sa mga kababaihan sa musika at pati na rin sa iba pang mga sektor ng lipunan. Si PJ Harvey ay isang British singer-songwriter na nakilala sa kanyang malikhaing musika at malawak na boses. Nakilala siya sa kanyang album na "Dry" noong 1992 at nagpatuloy sa paglikha ng makabuluhang musika sa buong kanyang karera. Si Phoebe Bridgers naman ay isang American singer-songwriter na nagsimula sa indie scene at nakilala sa kanyang mga kanta tungkol sa personal na karanasan at pagsubok sa buhay. Si Pussy Riot ay isang Russian feminist punk rock band na nakilala sa kanilang pakikibaka para sa karapatan at kalayaan ng mga kababaihan sa lipunan. Si Robyn ay isang Swedish singer-songwriter at record producer na nakilala sa kanyang elektropop at dance-pop na musika. Si Sleater-Kinney ay isang American rock band na kilala sa kanilang feminist punk rock na musika at paglalantad ng mga suliranin sa lipunan. Si Solange ay isang American singer-songwriter at actress na nakilala sa kanyang alternatibong R&B at neo soul na musika. Si The Go-Go's ay isang American new wave band na kilala sa kanilang mga hit na tulad ng "We Got the Beat" at "Vacation." Si Tori Amos ay isang American singer-songwriter at pianist na nakilala sa kanyang malikhain at makabagbag-damdaming musika. Si Tracy Chapman ay isang American singer-songwriter na nakilala sa kanyang mga kanta tungkol sa social justice at mga suliranin sa lipunan. Ang mga pangalang ito ay nagpakita ng malawak na epekto sa musika at pati na rin sa mga usaping panlipunan.

Tala ng mga peministang fashionista

Ang bawat isa sa mga pangalan sa listahan ay may sariling kuwento kung paano sila naging feminist. Hindi naman lahat sa kanila ay nagpahayag ng kanilang opinyon tungkol sa paksang ito sa publiko, ngunit mayroon silang ginawang hakbang o naglakas-loob na kumilos upang magpakita ng kanilang suporta sa mga isyu na may kinalaman sa kababaihan.

• Betsey Johnson
• Claire McCardell
• Diane von Furstenberg
• Donna Karan
• Eileen Fisher
• Elsa Schiaparelli
• Iris van Herpen
• Jenna Lyons (dating J.Crew)
• Katharine Hamnett
• Mara Hoffman
• Maria Grazia Chiuri (Dior)
• Mary Quant
• Miuccia Prada (Prada)
• Phoebe Philo (dating Céline)
• Rachel Comey
• Rei Kawakubo (Comme des Garçons)
• Sonia Delaunay
• Stella McCartney
• Tracy Reese - Sa kanyang mga interbyu, siya ay naging feminista dahil sa kanyang mga personal na karanasan bilang isang babae sa industriya ng fashion. Naranasan niya ang diskriminasyon at pang-aabuso mula sa mga lalaking kasama sa industriya na pinili lamang ang mga babae para sa kanilang personal na pangangailangan at hindi dahil sa kanilang kakayahan.
• Vivienne Westwood - Dame Vivienne Isabel Westwood ay isang fashionistang Ingles at businesswoman, na higit na responsable sa pagdadala ng modernong punk at mga bagong wavefashion sa mainstream.

Tala ng mga peministang iskultor

Pangalan ng iskultor	Mga gawa
Louise Bourgeois	"Maman" (1999), "Cell" series (1990s-2000s), "Untitled (Lair)" (1986), "The Destruction of the Father" (1974)
Judy Chicago	"The Dinner Party" (1974-1979), "Birth Project" (1980-1985)
Barbara Hepworth	"Single Form" (1961-1964), "Curved Form (Bryher II)" (1961-1962), "Mother and Child" (1934)
Magdalena Abakanowicz	"Backs" (1976-1980), "Embryology" (1978-1980), "War Games" (1995)
Kiki Smith	"Untitled (Sculpture Lift)" (1994), "Lilith" (1994), "Rapture" (2001-2002)
Lynda Benglis	"Quartered Meteor" (1969), "Odalisque" (2012), "Alpha" (1972)
Ana Mendieta	"Silueta" series (1973-1980), "Untitled (Death of a Chicken)" (1972), "Blood and Feathers (1985)
Niki de Saint Phalle	"Nana" sculptures (1964-1987), "Tarot Garden" (1979-1996), "The Bride" (1980-1982)
Ruth Asawa	"Untitled (S.001 Hanging Six-Lobed Continuous Form within a Form)" (1950), "Andrea" (1965-1966), "Prayer-Gate" (1975-1976)
Eva Hesse	"Contingent" (1969), "Repetition Nineteen III" (1968), "Ringaround Arosie" (1965)
Meret Oppenheim	"Object" (1936), "Fur Gloves with Wooden Fingers" (1936), "Traccia" (1939)
Betye Saar	"The Liberation of Aunt Jemima" (1972), "Black Girl’s Window" (1969), "Liberation" (1997)
Sarah Lucas	"Nud Cycladic 5" (1990), "Au Naturel" (1994), "Fighting Fire With Fire" (2015)
Rachel Whiteread	"House" (1993), "Untitled (Book Corridors)" (1997-1998), "Untitled (Stairs)" (2001)
Carolee Schneemann	"Meat Joy" (1964), "Up To And Including Her Limits" (1976), "Interior Scroll" (1975)
Marisol Escobar	"The Family" (1963-1964), "Women and Dog" (1964), "Self-Portrait Looking at The Last Supper" (1982)
Yoko Ono	"Instruction Paintings" (1955-1961), "Bag Piece" (1964), "Wish Tree" (1996-present)
Mona Hatoum	"Measures of Distance" (1988), "Homebound" (2000-2001), "Cellules" (2012)
Tara Donovan	"Untitled (Plastic Cups)" (2006), "Untitled (Styrofoam Cups)" (1999), "Untitled (Pins)" (2004)
Isa Genzken	"Rose II" (1993), "Schauspieler (Actors)" (2013), "New Buildings for Berlin" (2013)
Louise Nevelson	"Sky Cathedral" (1958-1959), "Mrs. N's Palace" (1964-1977), "Royal Tide IV" (1960-1964)
Chakaia Booker	"Anonymous Donor" (1997), "The Conversation" (2002), "Take Out" (1997)
Petah Coyne	"Untitled #1321 (Agnus Dei)" (1992), "Untitled #875" (1987), "Untitled #1056" (1990)
Maria Lassnig	"Selbstporträt mit Pinsel" (1973), "Mutter und Kind" (1950), "Selbstporträt mit Kuh" (2001)
Beverly Buchanan	"Ruins and Rituals" series (1980s-1990s), "Ghost House" (1981), "Shackworks" (1980s-1990s)
Ursula von Rydingsvard	"Ona" (2000), "Scientia" (2012-2013), "Damski Czepek" (2001)
Janine Antoni	"Lick and Lather" (1993-1994), "Gnaw" (1992), "Saddle" (2000)
Lygia Clark	"Bicho" series (1960s), "A Casa é o Corpo" (1968), "Camisa" (1957)
Doris Salcedo	"Atrabiliarios" (1992-1997), "Shibboleth" (2007), "Plegaria Muda" (2008-2010)
Eva Rothschild	"Cold Corners" (2006), "Firm Being" (2013), "Empire" (2004)
Sarah Sze	"Measuring Stick" (2015), "Still Life with Desk" (2001), "Triple Point (Planetarium)" (2013-2014)
Simone Leigh	"Free People's Medical Clinic" (2014), "The Waiting Room" (2016), "Sentinel" (2019)
Rachel Harrison	"Untitled (Shit and Chanel)" (2001), "Huffy Howler" (2010), "A Painting for a Family" (2017)
Isa Melsheimer	"German Mountains" (2013), "The Animals and Objects Carousel" (2016), "The Emperor's New Clothes" (2011)
Wangechi Mutu	"The End of Eating Everything" (2013), "My Cave Call" (2015), "The Seated II" (2019)
Phyllida Barlow	"Untitled: untitled: colossus" (2018), "RIG" (2010), "Dock" (2014)
Guerilla Girls	"Do Women Have to Be Naked to Get Into the Met. Museum?" (1989), "The Advantages of Being a Woman Artist" (1988), "The Estrogen Bomb" (1999)
Alicia Framis	"Anti-Dog" (1997), "Furniture for Making Love" (1999), "Uniforms" (2000-2016)
Mariana Castillo Deball	"Parergon" (2012-2013), "Between You and Me" (2016), "Kunst ist Ausdauer" (2017)
Mary Kelly	"Post-Partum Document" (1973-1979), "Interim" (1984-1989), "Gloria Patri" (1992)
Lynn Hershman Leeson	"The Dante Hotel" (1973-1975), "Agent Ruby" (2002-2004), "The Infinity Engine" (2014)
Tracey Emin	"Everyone I Have Ever Slept With 1963-1995" (1995), "My Bed" (1998), "The Last Thing I Said to You Is Don’t Leave Me Here" (2011)
Judy Pfaff	"Gathered Again" (2017), "Steam Driven" (2011), "Brood" (1999)
Dorothea Tanning	"Birthday" (1942), "Avalon" (1960-1963), "Hôtel du Pavot, Chambre 202" (1970-1973)
Rebecca Horn	"The Body as a House of Freedom" (1986), "Concert for Buchenwald" (1999), "The Lover's Bed" (1987-1990)