Sakoku

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Sakoku (鎖国, "saradong bansa") ay ang paghihiwalay na patakarang panlabas ng Hapones na shogunatong Tokugawa (aka Bakufu)[1] na kung saan sa loob ng 214 taon, ang mga ugnayan at kalakal sa pagitan ng Hapon at iba pang mga bansa ay malimit na limitado, halos lahat ng mga dayuhan ay pinagbawalan na makapasok sa Hapon at ang mga karaniwang Hapones ay pinipigilan na umalis sa bansa. Ang patakaran ay naisabatas ng Tokugawa shogunate sa ilalim ng Tokugawa Iemitsu sa pamamagitan ng isang bilang ng mga utos at patakaran mula 1633 hanggang 1639, at natapos makalipas ang 1853 nang pilitin ng American Black Ships na utos ni Matthew Perry ang pagbubukas ng Hapon sa Amerikanong (at, sa pamamagitan ng extension, kanluraring) kalakalan sa pamamagitan ng isang serye ng mga kasunduan.

Naunahan ito ng isang panahon ng higit na walang limitasyong kalakal at laganap na pandarambong. Ang mga marinero at mangangalakal na Hapon ay naglakbay sa Asya, kung minsan ay bumubuo ng mga pamayanan ng Nihonmachi sa ilang mga lungsod, habang ang mga opisyal na embahada at embahada ay bumisita sa mga estado ng Asya, Bagong Espanya (kilala bilang Mehiko mula pa noong unang bahagi ng ika-19 na siglo), at Europa. Ang panahong ito ay nabanggit din para sa maraming bilang ng mga dayuhang mangangalakal at pirata na residente sa Hapon at aktibo sa katubigan ng Hapon.

Ang terminong sakoku ay nagmula sa akdang pansulat na Sakoku-ron (鎖国論) na isinulat ng Hapones na astronomo at tagasalin na si Shizuki Tadao noong 1801. Inimbento ni Shizuki ang salita habang isinasalin ang mga gawa ng manlalakbay na Aleman noong ika-17 siglo na si Engelbert Kaempfer patungkol sa Hapon.[2]

Ang Hapon ay hindi ganap na nakahiwalay sa ilalim ng patakaran ng sakoku. Ang Sakoku ay isang sistema kung saan ang mga mahigpit na regulasyon ay inilagay sa commerce at pakikipag-ugnay sa dayuhan ng shogunate at ilang pyudal domains (han). Mayroong malawak na pakikipagkalakalan sa Tsina sa pamamagitan ng daungan ng Nagasaki, sa dulong kanluran ng Hapon, na may isang lugar ng tirahan para sa mga Tsino. Ang patakaran ay nakasaad na ang tanging impluwensyang European na pinapayagan ay ang pabrika ng Olanda sa Dejima sa Nagasaki. Ang mga makabagong siyentipiko, panteknikal at pang-medikal na mga pagbabago ay dumaloy sa Hapon sa pamamagitan ng "Rangaku" ("pag-aaral ng Olanda"). Ang kalakalan sa Korea ay limitado sa Tsushima Domain (bahagi ngayon ng Nagasaki Prefecture). Ang kalakalan sa mga Ainu ay limitado sa Matsumae Domain sa Hokkaidō, at ang pakikipagkalakalan sa Kaharian ng Ryukyu ay naganap sa Satsuma Domain (kasalukuyang Kagoshima Prefecture). Bukod sa mga direktang pakikipag-ugnay na komersyal sa paligid ng mga lalawigan, ang mga bansa sa pangangalakal ay nagpadala ng regular na misyon sa "shōgun" sa Edo at sa Kastilyo ng Osaka.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. [1]
  2. Gunn, Geoffrey C (2003), First globalization: the Eurasian exchange, 1500 to 1800, p. 151, ISBN 9780742526624