Samad Behrangi

Si Samad Behrangi (Persa: صمد بهرنگی‎; Hunyo 24, 1939 - Agosto 31, 1968) ay isang Iraning guro, aktibistang panlipunan at kritiko, folklorista, tagasalin, at manunulat ng maikling kuwento na may lahing Azerbaijani. Siya ay kilala sa kaniyang mga librong pambata, partikular na Ang Munting Itim na Isda. Naimpluwensiyahan nang nakararami ng makakaliwang mga ideolohiya na karaniwan sa mga intelihente noong kaniyang panahon, na naging tanyag sa kanya sa Organisasyon ng mga Gerilyang Fedai ng Sambayanang Irani, karaniwang inilalarawan ng kaniyang mga libro ang buhay ng mga anak ng maralitang taga-lungsod at hinihikayat ang indibidwal na baguhin ang kaniyang mga pangyayari sa pamamagitan ng kaniyang sariling mga inisyatiba.

Maagang buhay

Siya ay ipinanganak noong Hunyo 24, 1939 sa kapitbahayan ng Harandab sa lungsod ng Tabriz, Imperyal na Estado ng Iran. Siya ay mula sa isang pamilyang uring-manggagawa, ang kaniyang mga magulang ay sina Sara at Ezzat, at mayroon siyang dalawang kapatid na lalaki at tatlong kapatid na babae. Ang kaniyang ama ay pana-panahong manggagawa at ang kaniyang kita ay hindi kailanman sapat, ang kaniyang ama sa kalaunan ay umalis sa Iran tulad ng milyon-milyong iba pang mga manggagawa sa paglipat para sa mas magandang kondisyon sa buhay para sa Kaukasya at hindi na bumalik.

Nagtapos siya ng elementarya at tatlong taon ng sekondaryang paaralan sa Tabriz, bago nagpatala sa isang rural na paaralan ng pagsasanay sa guro. Siya ay gumugol ng dalawang taon sa Daneshsarayea-Keshavarzi at tinapos ang programa noong 1957. Kaya, sa pagtanggap lamang ng ilang taon ng edukasyon, sa edad na 18, siya ay naging isang guro, at patuloy na ganoon sa natitirang bahagi ng kaniyang buhay, sa Lalawigan ng Silangang Aserbayan ng Iran.

Karera

Sa susunod na labing-isang taon, habang nagtuturo ng Persa sa mga rural na paaralan ng Iraning Aserbayan, nakakuha siya ng BA degree sa Ingles mula sa Pamantasan ng Tabriz. Nagsimula siyang maglathala ng mga kuwento noong 1960, ang una niyang naging Adat (Tagalog: Kaugalian). Nagpatuloy siya sa pagsusulat ng mga kuwento, kasama ang pagsasalin mula sa Ingles at Aserbaiyano sa Farsi, at kabaliktaran. Nang maglaon, siya ay tinanggal mula sa kaniyang posisyon sa pagtuturo sa mataas na paaralan, dahil sa isang pag-aangkin na siya ay hindi magalang, at siya ay itinalaga sa isang elementarya. Pagkatapos, habang dumarami ang kanyang mga gawaing pangkultura, siya ay inakusahan at hinabol, at sinuspinde sa pagtuturo. Pagkaraan ng ilang sandali ay naputol ang kaniyang sentensiya at bumalik siya sa mga paaralan. Nang maglaon, dumalo siya sa mga protesta ng mga estudyante.

Bukod sa mga kuwentong pambata, nagsulat siya ng maraming sanaysay na pedagohiko at nakolekta at naglathala ng ilang mga halimbawa ng pasalitang panitikan ng Irani Aserbaiyano. Ang kaniyang mga pag-aaral sa alamat ay karaniwang ginagawa sa tulong ng kanyang kasamahan na si Behrooz Dehghani, na tumulong sa paglathala ng ilan sa mga gawa ni Behrangi pagkatapos ng kaniyang maagang pagkamatay. Si Behrangi ay mayroon ding ilang salin sa Azeri mula sa mga tulang Persian nina Ahmad Shamlou, Forough Farrokhzad, at Mehdi Akhavan-Sales.