Sapia Liccarda

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Sapia Liccarda ay isang Italyanong panpanitikang kuwentong bibit na isinulat ni Giambattista Basile sa kaniyang 1634 na gawa, ang Pentamerone. Hindi alam kung mayroon siyang tiyak na pinagmulan, pampanitikan o pasalita, para sa kuwentong ito.[1]

Tinukoy ni Italo Calvino ang isang kuwentong Florentino, The King in the Basket, sa kaniyang Italian Folktales bilang isang pagkakaiba dito, habang binabanggit ang malaking pagkakaiba sa tono.[2]

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang isang mayamang mangangalakal ay may tatlong anak na babae, sina Bella, Cenzolla, at ang bunso, si Sapia Liccarda. Naglakbay siya at ipinako ang lahat ng mga bintana upang hindi sila makasandal at makapagtsismis, at binigyan sila ng mga singsing na mabahiran kung gumawa sila ng isang bagay na kahiya-hiya. Ang mga nakatatandang kapatid na babae ay nagawang tumagilid pa rin.

Ang kastilyo ng hari ay nasa kabilang daan, at ang kaniyang tatlong anak na lalaki, sina Cecciariello, Grazuolo, at Tore, ay nanligaw sa tatlong anak na babae. Hinikayat ng nakatatandang dalawa ang nakatatandang dalawa, ngunit ibinigay ni Sapia Liccarda kay Tore ang slip, at nadagdagan ang pagnanasa nito sa kaniya. Nabuntis ang nakakatandang dalawa. Hinahangad nila ang tinapay ng hari, at pumunta si Sapia Liccarda sa kastilyo ng hari upang makiusap dito, na may suklay na flax sa kaniyang likod. Nakuha niya ito, at nang tangkain siya ni Tore na sakupin, nakalmot ng suklay ang kaniyang kamay. Pagkatapos ay hinahangad nila ang mga peras, at pumunta siya sa maharlikang hardin upang kunin ang mga ito. Nakita siya ni Tore at umakyat sa isang puno para kunin ang mga peras, ngunit nang subukan niyang umakyat at sakupin siya, inalis niya ang hagdan. Sa wakas, ang mga nakatatandang kapatid na babae ay naihatid ang kanilang mga anak na lalaki, at si Sapia Liccarda ay pumunta sa kastilyo sa ikatlong pagkakataon, upang iwan ang bawat sanggol sa higaan ng kaniyang ama, at isang bato sa kay Tore. Ang nakatatandang dalawa ay nalulugod na magkaroon ng napakagandang mga anak na lalaki, at si Tore ay nainggit sa kanila.

Bumalik ang mangangalakal at natagpuan ang mga singsing ng kaniyang nakatatandang dalawang anak na babae. Handa siyang bugbugin sila nang hilingin sa kaniya ng mga anak ng hari na pakasalan sila ng kaniyang mga anak na babae. Pumayag naman siya.

Si Sapia Liccarda, sa pag-aakalang galit si Tore sa kaniya, ay gumawa ng magandang estatwa ng kaniyang sarili sa sugar paste at iniwan ito sa kaniyang kama. Pumasok si Tore at sinaksak ang rebulto, at sinabing sisipsipin din niya ang dugo nito, ngunit nang matikman niya ang sugar paste, ito ay napakatamis kaya nalungkot siya sa kaniyang kasamaan. Sinabi sa kaniya ni Sapia Liccarda ang totoo, at nakipagpayapaan sila sa kama.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Jack Zipes, The Great Fairy Tale Tradition: From Straparola and Basile to the Brothers Grimm, p 524, ISBN 0-393-97636-X
  2. Italo Calvino, Italian Folktales p 734 ISBN 0-15-645489-0