Sayaw paboreal
Ang sayaw paboreal o pabo real ay isang tradisyonal na Asyanong sayawing pambayan na naglalarawan sa kagandahan at galaw ng mga paboreal. Mayroong ilang mga tradisyon ng sayaw ng paboreal na binuo sa Asya, bukod sa iba pa ay mga sayaw ng paboreal ng Myanmar, at sa kanluran at hilagang bahagi ng Camboya, Kanlurang Java sa Indonesia, gayundin ang mga sayaw ng paboreal ng subkontinenteng India sa Timog India, Sri Lanka, at Bangladesh.
Tsina
[baguhin | baguhin ang wikitext]Ang paboreal bilang totem ng mga Dai sa timog-kanlurang lalawigan ng Tsina na Yunnan, isa sa 56 na pangkat etniko sa Tsina, ay isang mahalagang bahagi ng kultural at espirituwal na aspekto ng mga Dai. Ang sayaw ng paboreal bilang pinakatanyag at tradisyonal na sayaw ng pagganap sa mga sayawing pambayan ng mga Dai ay laganap sa Ruili, Luxi na matatagpuan sa Nagsasariling Prepektura ng Dehong Dai at Jingpo, Mengding, Mengda, Nagsasariling Kondado ng Jinggu Dai at Yi, Nagsasariling Kondado ng Cangyuan Va at iba pang mga rehiyon ng tirahan ng mga Dai.[1]
Ang sayaw paboreal ng etnikong grupong Dai ay may napakahabang kasaysayan at mahigpit na nakatali sa kanilang natatanging etikang kultura. Anumang okasyon o pagdiriwang ng pagdiriwang tulad ng taunang Pista ng Tubig at ang Pagsasara ng Tarangkahan / Pista ng Pagbubukas ay dapat na sinamahan ng sayaw paboreal, dahil ito ay isang magandang paraan ng pagpapahayag ng kagalakan at kaligayahan.
Sa pangkalahatan, mayroong dalawang magkaibang uri ng tradisyonal na sayaw ng paboreal ng grupong etika ng Dai sa Tsina. Ang isa ay ang sayaw ng paboreal na may suot na mabigat na kinatatayuan na gawa sa kawayan, seda, at iba pang materyales na ginagaya ang humahabang balahibo ng isang paboreal. Ang isang solong estante ay maaaring tumimbang ng hanggang 20 kilo at ikakabit sa likod at baywang na bahagi ng mananayaw. Ang isa pa ay ang "walang armas na sayaw paboreal". Ang mga nagtatanghal ay hindi kailangang magdala ng anumang mabigat na estandte. Paang-elepanteng mga drum, gong, at pompyang ay ang karaniwang kasamang instrumento para sa sayaw paboreal.
India
[baguhin | baguhin ang wikitext]Ang mayilattam (Tamil :மயிலாட்டம்), na kilala rin bilang sayaw paboreal, ay ginaganap ng mga batang babae na nakadamit bilang mga paboreal sa panahon ng pagdiriwang ng ani ng Thai Pongal sa mga estado ng India ng Tamil Nadu at Kerala.[2][3]
Indonesia
[baguhin | baguhin ang wikitext]
Sa Indonesia ito ay kilala bilang sayaw paboreal (Merak dance o Tari Merak) at nagmula sa Kanlurang Java. Ito ay isinasagawa ng mga babaeng mananayaw na inspirasyon ng mga galaw ng isang paboreal at ang mga balahibo nito na pinaghalo sa mga klasikal na paggalaw ng Sodanes na sayaw. isa ito sa bagong sayaw ng paglikha na binubuo ng Sodanes na artista at koreograpong si Raden Tjeje Soemantri noong mga deakda 1950.[4] Ang sayaw na ito ay isinasagawa upang salubungin ang marangal na panauhin sa isang malaking kaganapan na paminsan-minsan ay isinasagawa ein sa mga seremonya ng Sodanes na kasal. Ang sayaw na ito ay isa rin sa sayaw ng Indonesia na isinasagawa sa maraming internasyonal na pangyayari, tulad ng sa mga pagdiriwang ng Perahara sa Sri Lanka.
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ https://www.ihchina.cn/project_details/12970
- ↑ Dances in Tamil Nadu Naka-arkibo 2015-08-14 sa Wayback Machine. at discovertamilnadu.net.
- ↑ Folk Dances of Tamil Nadu at carnatica.net.
- ↑ "Sejarah Tari Merak Jawa Barat Beserta Ciri Khas dan Gerakannya". 16 Nobyembre 2020. Inarkibo mula sa orihinal noong 2 Disyembre 2020. Nakuha noong 3 Pebrero 2022.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)