Sergio VII ng Napoles

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Timog Italya noong 1112 CE na nagpapakita ng mga pangunahing estado at lungsod.

Si Sergio VII (namatay noong Oktubre 30, 1137) ay ang ikatatlumpu't siyam at huling duke (o magister militum) ng Napoles. Siya ang humalili sa kaniyang ama na si John VI sa Napolitanong trono noong 1122 sa panahon na si Roger II ng Sicilia ay mabilis na umangat sa kapangyarihan. Nang magtagumpay si Roger bilang duke ng Apulia noong 1127 at nakoronahan bilang hari noong 1130, ang kapalaran ng Napoles ay nakasalalay sa relasyon ni Sergio sa korteng Siciliano.

Noong 1131, hiniling ni Roger sa mga mamamayan ng Amalfi ang mga depensa ng kanilang lungsod at ang mga susi sa kanilang kastilyo. Nang tumanggi ang mga mamamayan, unang naghanda si Sergio na tulungan sila ng isang armada, ngunit hinarang ng Admiral Jorge ng Antioquia ang pantalang lungsod gamit ang isang mas malaking armada at si Sergio ay isinumite kay Roger. Ayon sa kronikong si Alejandro ng Telese, ang Napoles "na, mula noong panahon ng Romano, ay halos hindi na nasakop ng espadang isinumite ngayon kay Roger sa lakas ng isang ulat lamang." Hindi mataas ang prestihiyo ni Sergio at lahat ng katimugang Italya ay nasa kamay na ni Roger.

Mga pinagkuhanan[baguhin | baguhin ang wikitext]