Tatterhood
Ang Tatterhood ay isang Noruwegong kuwentong bibit na kinolekta nina Peter Christen Asbjørnsen at Jørgen Moe.[1]
Ito ay Aarne–Thompson tipo 711, ang maganda at ang pangit na kambal.[2] Ang ganitong uri ng kuwento ay karaniwan sa Noruwega at Islandiya at napakabihira sa ibang lugar.[3]
Lumilitaw din ang isang bersiyon ng kuwento sa A Book of Witches at A Choice of Magic, ni Ruth Manning-Sanders.
Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang isang hari at reyna ay walang mga anak, na labis na nagdalamhati sa reyna. Upang maibsan ang pangungulila ng reyna, inampon nila ang isang batang babae upang palakihin bilang kanilang sarili. Isang araw, nang makita ng reyna ang kaniyang ampon na nakikipaglaro sa isang pulubi na babae, pinagalitan niya ang kaniyang ampon at sinubukang itaboy ang isa pang babae. Gayunpaman, binanggit ng pulubing batang babae na alam ng kaniyang ina ang paraan para mabuntis ang reyna.
Nang lapitan ng reyna ang babaeng pulubi, itinanggi ng babae na mayroong ganoong kaalaman. Pinainom ng reyna ang babae ng alak hangga't gusto ng babae hanggang sa malasing ang babae. Nang tanungin ng reyna ang lasing na babaeng pulubi kung paano siya magkakaroon ng sariling anak, sinabihan siya ng babaeng pulubi na hugasan ang sarili sa dalawang balde ng tubig bago matulog, at pagkatapos ay ibuhos ang tubig sa ilalim ng kama. Sa susunod na umaga, dalawang bulaklak ang tumalsik mula sa ilalim ng kama: isang patas at isang bihira. Sinabi ng pulubi sa reyna na dapat niyang kainin ang maganda, ngunit huwag kainin ang kasuklam-suklam anuman ang mangyari. Sinunod ng reyna ang payo na ito, at kinaumagahan sa ilalim ng kama ay may dalawang bulaklak. Ang isa ay maliwanag at maganda, at ang isa naman ay itim at mabaho. Sabay-sabay na kinain ng reyna ang magandang bulaklak, ngunit napakatamis ng lasa nito kaya't hinangad niya ang isa at kinain din ito.
Hindi nagtagal, nanganak ang reyna ng isang bata. Siya ay nagsilang ng isang batang babae na may dalang kahoy na kutsara sa kaniyang kamay at nakasakay sa isang kambing. Siya ay napakapangit at maingay mula nang siya ay ipinanganak. Ang reyna ay nawalan ng pag-asa na magkaroon ng gayong anak na babae hanggang sa sabihin ng batang babae sa kaniyang ina na ang kaniyang susunod na anak ay magiging patas at kaaya-aya. Tulad ng ipinangako ng batang babae, ang reyna ay nagsilang ng pangalawang anak na babae, isa na ipinanganak na patas at matamis, na labis na ikinalulugod ng reyna. Magkaiba ang magkapatid na babae, ngunit mahal na mahal nila ang isa't isa. Ang panganay na anak na babae ay pinangalanang Tatterhood, dahil siya ay nagsuot ng isang punit na talukbong sa ibabaw ng kaniyang magulo na buhok.
Isang Bisperas ng Pasko, nang ang mga batang babae ay nasa kalahating gulang na, nagkaroon ng matinding ingay sa gallery sa labas ng mga silid ng reyna. Nang hilingin ni Tatterhood na malaman kung ano ang sanhi ng ingay, atubiling isiniwalat ng reyna na ito ay isang grupo ng mga troll (sa ilang bersyon, mga mangkukulam) na pumupunta sa palasyo tuwing pitong taon. Dahil matigas ang ulo, nagpasya ang tatterhood na paalisin ang mga troll at inutusan ang kaniyang ina na panatilihing mahigpit na nakasara ang pinto. Nag-aalala tungkol sa Tatterhood, ang nakababatang kapatid na babae ni Tatterhood ay nagbukas ng isa sa mga pintuan sa panahon ng pakikipaglaban sa mga troll. Ang kaniyang ulo ay agad na inagaw ng isang troll at pinalitan ng isang ulo ng guya, pagkatapos ay ang mga troll ay tumakas mula sa kastilyo.
Para maibalik ang ulo ng kaniyang kapatid na babae, sumakay si Tatterhood sa isang barko na walang crew o kumpanya bukod sa sarili niyang kapatid. Dumating sila sa isla ng mga troll at nilabanan ni Tatterhood ang mga troll at matagumpay na nabawi ang ulo ng kaniyang kapatid. Nakatakas ang magkapatid na babae at nakarating sa isang malayong kaharian. Ang hari, isang biyudo na may isang anak na lalaki, ay umibig sa nakababatang kapatid na babae sa unang tingin. Gayunpaman, idineklara niyang hindi siya magpapakasal hangga't hindi si Tatterhood. Nakiusap ang hari sa kaniyang anak na pakasalan si Tatterhood, at kalaunan ay atubili siyang pumayag.
Ang dalawang kapatid na babae ay ikakasal sa kanilang mga nobyo sa parehong araw. Ang hari, ang kaniyang batang nobya na prinsesa, at ang anak ng hari ay pinalamutian nang marangal, habang si Tatterhood ay tumanggi na magbihis at masayang nagsuot ng kaniyang mga basahan. Habang ang mga mag-asawa ay sumakay sa simbahan upang pakasalan, tinanong ni Tatterhood ang kaniyang kasintahang lalaki kung bakit hindi siya nagtanong kung bakit siya sumakay ng kambing, at nang siya ay nagtanong, sumagot siya na siya ay sumakay sa isang engrandeng kabayo, na kaagad itong naging. Tinanong niya ang prinsipe kung bakit hindi siya nagtatanong kung bakit siya ay may dalang kahoy na kutsara, na tinanong niya, at idineklara niya itong isang tagahanga (o sa ilang mga bersiyon ay isang wand), na nagiging ito. Ito ay paulit-ulit sa tattered hood, na naging isang gintong korona, at sa Tatterhood mismo, na ang kagandahan ay ipinahayag niya na higit pa sa kaniyang kapatid na babae, na pagkatapos ay ginagawa nito. Naiintindihan na ngayon ng prinsipe na pinipili niyang magmukhang gulanit, at hindi mahalaga ang kaniyang kagandahan. Masaya na siya ngayon na ikasal siya.
Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]
- ↑ George Webbe Dasent, translator. Popular Tales from the Norse. Edinburgh: David Douglass, 1888. "Tatterhood" Naka-arkibo 2017-05-30 sa Wayback Machine.
- ↑ D. L. Ashliman, "Tatterhood" Naka-arkibo 2004-12-28 sa Wayback Machine.
- ↑ Stith Thompson, The Folktale, p 96, University of California Press, Berkeley Los Angeles London, 1977