The Conjugal Dictatorship of Ferdinand and Imelda Marcos

Ang Conjugal Dictatorship nina Ferdinand at Imelda Marcos

May-akda	Primitivo M. Mijares
Bansa	Philippines
Wika	English
Dyanra	Memoir
Tagapaglathala	Ateneo de Manila University Press, University of Michigan
Petsa ng paglathala	27 Abril 1976 (1976-04-27)
Uri ng midya	Print (hardback and paperback)
Mga pahina	430

Ang Conjugal Dictatorship of Ferdinand at Imelda Marcos ay isang 1976 memoir na isinulat ng press censor at propagandist na si Primitivo Mijares. Idinetalye nito ang panloob na gawain ng batas militar ng Pilipinas sa ilalim ni Ferdinand Marcos mula sa pananaw ni Mijares.

Ang paggamit ng aklat ng terminong "conjugal dictatorship" ay ginamit mula noon upang tukuyin ang pamumuno ng presidente at diktador ng Pilipinas na si Ferdinand Marcos at ng kanyang asawang si Imelda Marcos, at ginagamit din upang ilarawan ang isang uri ng diktadurang pampamilya.

Background at paglilihi

Isang mamamahayag na naging propagandista at kumpiyansa para kay Ferdinand Marcos, si Primitivo Mijares ay naglingkod sa ilalim ni Marcos mula pa noong 1963 at inaangkin na alam niya ang mataas na antas ng mga gawain ng gobyerno. Bilang Tagapangulo ng National Press Club, pinatakbo ni Mijares ang Media Advisory Council, isang ahensya ng estado na itinatag upang i-censor ang press noong 1973. Sa deklarasyon ng martial law noong Setyembre 1972, at may kapangyarihang pumili kung aling media outlet ang muling bubuksan , ang Media Advisory Council na pinamumunuan ng Mijares ay inakusahan ng pag-abuso sa tungkulin nito at binatikos bilang isang "tool-raising tool," na nanguna sa isa sa mga miyembro nito, si Emil Jurado, na magbitiw. Si Mijares mismo, matapos mabigong mag-account para sa mga pondo ng NPC, ay tumakas sa US, at sumali sa Manglapus' Movement for a Free Philippines at nagsulat ng libro. Sinabi ni Mijares na inalok siya ng suhol na nagkakahalaga ng US$100,000 para hindi siya tumestigo tungkol sa kalagayan ng karapatang pantao sa Pilipinas, at sinabing tumanggi siya sa suhol. Gayunpaman, kung mayroong suhol ang mga kasama ni Marcos o kung si Mijares mismo ang nangikil kay Marcos, at kung si Mijares ay talagang tumanggap ng pera mula kay Marcos ay nananatiling hindi malinaw. Si Steve Psinakis, isang kritiko laban sa Marcos na ikinasal sa pamilya Lopez na nagmamay-ari ng ABS-CBN, ay sumulat sa kanyang memoir na "A Country Not Even His Own" (2008): "Ang pagsisiyasat (referring to the U.S. Justice Department investigation) revealed that after ang kanyang pagtalikod noong Pebrero 1975, si Mijares ay, sa katunayan, nangikil ng pera kay Marcos sa pamamagitan ng pagpapakain sa kanya ng haka-haka na impormasyon kung saan si Marcos ay ignorante upang magbayad ng malaking halaga. Habang si Mijares ay tumatanggap pa rin ng pera mula kay Marcos, siya ay kasabay nito ay tinutuligsa si Marcos sa U.S. press, na nagdulot ng hindi na maibabalik na pinsala sa rehimeng Marcos. Hindi kataka-taka na ang natural na konklusyon ay ang paghihiganti ni Marcos at ginawa si Mijares."

Ang isang declassified U.S. Department of State cable na may petsang Pebrero 24, 1975 ay higit na nagdududa sa kredibilidad ni Mijares, na binanggit na ang "Mijares' ay lumipat na hindi nakakagulat sa Manila Community na kumikilala sa kanya bilang ganap na oportunista na kamakailan ay nakakaramdam ng mainit na hininga ng Martial Law Regime para sa ilang kamakailang dagdag. -curricular activities. Diumano, isinugal ni Mijares ang 50,000 dollars ng GOP funds sa isang pagbisita sa Las Vegas noong 1974, inabuso para sa personal na paggamit ang 7,000 dollars ng personal na pondo ng First Lady at tinangkang halayin ang isang well connected Philippine foreign service secretary habang nasa New York para sa pagbubukas ng trade center," at ang "panghuling push to action ay maaaring sa katunayan ay ibinigay ng oposisyong grupo ng Pilipinas sa US at mga panghihikayat sa pananalapi ng mga miyembro ng pamilya Lopez. Nabalitaan ng mga lokal na Lopez ang kuwento ng San Francisco noong Pebrero 21 at mabilis na nagsimulang tumawag sa masayang balita sa paligid ng bayan. ."

Ang mga pagtatangkang pabulaanan ang ilan sa mga claim ng libro ay lumitaw pagkatapos ng higit sa isang dekada mula nang mailathala ito. Halimbawa, ang libro ay nagpahiwatig na si Marcos ang nagplano ng pambobomba sa Plaza Miranda upang lipulin ang buong pamunuan ng Liberal Party at ang paglapag ng sandata mula sa China para sa mga komunista sa baybayin ng Isabela ay 'itanghal'. Noong 1989, umamin ang apat na hindi pinangalanang "dating opisyal ng Partido" sa balak na bombahin ang Plaza Miranda, at inamin ng dating NPA na si Victor Corpus na nabigo ang kanilang balak nang maharang ng militar ang mga armas na tatanggapin nila mula sa komunistang Tsina. Gayunpaman, walang opisyal na pahayag mula sa Communist Party of the Philippines ang umiiral na kumukuha ng kredito para sa pambobomba sa Plaza Miranda.

Online na release at revised edition reprint

Noong Mayo 2016, inilabas ng mga tagapagmana ng Primitivo Mijares ang The Conjugal Dictatorship bilang libreng pag-download ng e-book mula sa Ateneo de Manila Rizal Library.

Noong Pebrero 2017, isang binagong at annotated na reprint ng aklat ang inilabas ng apo ni Mijares na si Joseph Christopher Mijares Gurango. Aminado ang pamilya Mijares na sobrang traumatic ang nangyari kay Primitivo at sa kanyang bunsong anak na si Boyet kaya ayaw na nilang pag-usapan, ngunit minabuti nilang basagin ang kanilang katahimikan sa muling pagkabuhay ni Marcos sa larangan ng pulitika, na nauwi sa paglilibing kay Marcos noong ang Libingan ng mga Bayani at ang malapit na tagumpay ng kapangalan ng diktador at anak na si Ferdinand Jr., sa 2016 national elections. Ang binagong edisyon ay naglalayon para sa "bagong henerasyon ng mga mambabasa", na tumutukoy sa mga millennial, pati na rin ang mga bagong anotasyon at "pag-verify ng mga mapagkukunan".

Paggamit ng termino

Ang parirala ay tumutukoy sa kapangyarihang hawak ng magkabilang bahagi ng mag-asawa, lalo na si Imelda, na nagsimulang magkaroon ng higit na impluwensya kaysa sa karaniwang Unang Ginang. Si Imelda ay nakakuha ng mas maraming posisyon sa gobyerno kaysa sa ibang Unang Ginang ng Pilipinas na nauna sa kanya. Ang mga appointment na ito ay nagpapahintulot sa kanya na magtayo ng mga istruktura sa loob at paligid ng kabisera ng Maynila at kumilos bilang isang de facto diplomat na naglakbay sa mundo at nakilala ang mga pinuno ng estado.

Pinuna ng mga tagasuporta, loyalista at maging mga propagandista ng rehimeng Marcos ang paggamit ng termino dahil naniniwala sila na ang panahon ng Marcos' at Martial Law ay ang "golden age" ng Pilipinas. Tinanggihan ng mga anak ng mag-asawang Marcos na sina Imee, Bongbong, at Irene ang paggamit ng termino para ilarawan ang kanilang mga magulang na pinaniniwalaan nilang insulto sa kanilang pamana. Samantala, ginagamit ng mga kalaban ng diktadurang Marcos ang salita para i-highlight ang pagmamalabis ng mag-asawa at ang kasakiman at pandarambong na naganap sa loob ng 20 taong pamumuno nila. Ginagamit din ng mga kritiko, gaya ng mga kamag-anak ng desaparecidos, ang termino para ilarawan ang mga pang-aabuso sa karapatang pantao ng rehimen sa panahon ng kanilang paghahari nang magkasama.