Theophan Prokopovich
 | Marami pong problema ang artikulong ito. Tulungang mapabuti po ito o di kaya'y talakayin ang mga problemang nakasaad sa pahina ng usapan nito.
|
Theophan Prokopovich | |
|---|---|
 | |
| Kapanganakan | 18 Hunyo 1681
|
| Kamatayan | 19 Setyembre 1736
|
| Mamamayan | Tsarato ng Rusya |
| Trabaho | makatà, pari, pilosopo, politiko |
Si Theophan Prokopovich ay isang Ortodoksiyong teologo mula sa Ukranya.
Ang Talambuhay
[baguhin | baguhin ang wikitext]Ang Pagkabata at Edukasyon
[baguhin | baguhin ang wikitext]Ipinanganak si Prokopovich sa Kiev, Cossack Hetmanate, isang vassal na estado sa ilalim ng Tsardom ng Russia. Ang kanyang ama, si Tsereysky, ay isang tindera mula sa Smolensk. Matapos ang pagkamatay ng kanyang mga magulang, si Eleazar ay inampon ng kanyang tiyuhin sa ina, si Feofan Prokopovich. Si Feofan Prokopovich ay ang abbot ng Kiev Brotherhood Epiphany Monastery, propesor, at rector ng Academia Mohileana.
Ipinadala siya ng tiyuhin ni Prokopovich sa monasteryo para sa elementarya. Pagkatapos ng graduation, naging estudyante siya ng Academia Mohileana.
Noong 1698, pagkatapos ng pagtatapos mula sa Academia Mohileana, ipinagpatuloy ni Eleazar ang kanyang pag-aaral sa Volodymyr Uniate Collegium. Siya ay nanirahan sa Basilian monastery at na-tonsured bilang isang Uniate monghe sa ilalim ng pangalang Eliseo o Elisey. Ang Uniate Bishop ng Volodymyr, Zalensky, ay napansin ang mga pambihirang kakayahan ng batang monghe at nag-ambag sa kanyang paglipat sa Catholic Academy of St. Athanasius sa Roma, na nilikha ng mga teologo upang maikalat ang Katolisismo sa mga tagasunod ng Eastern Orthodox.
Sa Roma, nasiyahan siya sa pag-access sa Vatican Library. Bilang karagdagan sa teolohiya, pinag-aralan din ni Prokopovich ang mga gawa ng sinaunang mga pilosopo ng Latin at Griyego, mga mananalaysay, mga atraksyon ng luma at bagong Roma, at ang mga prinsipyo ng pananampalatayang Katoliko at ng Papa. Sa kabuuan ng kanyang pag-aaral, nakilala niya ang mga gawa nina Tommaso Campanella, Galileo Galilei, Giordano Bruno, at Nicolaus Copernicus.
Noong Oktubre 28, 1701, umalis si Prokopovich sa Roma nang hindi nakumpleto ang kanyang buong kurso sa akademya. Dumaan siya sa France, Switzerland, at Germany, bago nag-aral sa Halle. Doon niya nakilala ang mga ideya ng Protestant Reformation.
Pagbabalik sa Russia
[baguhin | baguhin ang wikitext]Bumalik siya sa Ukraine (noon ay bahagi ng Tsardom ng Russia) noong 1704, una sa Pochayiv Lavra, pagkatapos ay sa Kiev, kung saan tinalikuran niya ang unyon ng Katoliko pati na rin ang kanyang penitensiya at pakikipag-ugnay sa mga monghe ng Orthodox, na kinuha ang pangalang Feofan bilang memorya ng ang kaniyang tiyuhin.
Simula noong 1705, nagturo si Prokopovich ng retorika, poetics, at pilosopiya sa Kiev-Mogila Collegium. Isinulat din niya ang tragikomedya na "Vladimir"(«Влади́мир»), na inialay ito kay Hetman Ivan Mazepa. Kasabay nito, isinulat niya ang teolohiko at pilosopikal na mga sermon na nakita ng mga gobernador-heneral ng Kiev na sina Dmitry Golitsyn at Alexander Menshikov.
Noong 1707, siya ay naging Prefect ng Kiev-Mogila Academy.
Noong 1711, nagbigay si Prokopovich ng isang sermon sa okasyon ng anibersaryo ng Labanan ng Poltava. Ang Tsar ng Russia, si Peter I, ay tinamaan ng mahusay na pagsasalita ng sermon na ito, at sa kanyang pagbabalik sa Kiev, si Feofan Prokopovich ay hinirang na rektor ng Kiev-Mogila Academy at isang propesor ng teolohiya. Kasabay nito, naging abbot din siya ng Kiev Brotherhood Epiphany Monastery. [kailangan ng banggit] Buong-buo niyang binago ang pagtuturo ng teolohiya doon, pinalitan ang makasaysayang pamamaraan ng mga teologong Aleman para sa sistemang eskolastiko ng Ortodokso.
Noong 1716, pumunta siya sa Saint Petersburg. Mula sa puntong iyon, ginugol ni Prokopovich ang kanyang oras sa pagpapaliwanag ng bagong sistemang eskolastiko at pagbibigay-katwiran sa mga pinakakontrobersyal na inobasyon nito mula sa pulpito. Sa kabila ng pagsalungat ng mga klero ng Russia, na itinuturing ang "Liwanag ng Kiev" bilang isang interloper at semi-heretic, siya ay naging napakahalaga sa kapangyarihang sibil. Na-promote siya bilang obispo ng Pskov noong 1718, at arsobispo ng Novgorod noong 1725. Namatay siya sa Saint Petersburg.
Bilang may-akda ng espirituwal na regulasyon para sa reporma ng Russian Orthodox Church, si Feofan ay itinuturing na tagalikha ng espirituwal na departamento na pumapalit sa patriarchate, na mas kilala sa huli nitong pangalan ng Holy Governing Synod, kung saan siya ay ginawang bise-presidente. . Isang walang awa na kaaway ng anumang uri ng mga pamahiin, si Prokopovich ay patuloy na naging isang repormador kahit na pagkamatay ni Peter the Great. Pinasimple niya ang pangangaral ng Ruso, ipinakilala ang mga sikat na tema at isang simpleng istilo sa mga pulpito ng Orthodox.
Mga Tala
[baguhin | baguhin ang wikitext]Naglingkod siya bilang vicar sa nakaraang Arsobispo ng Novgorod mula noong unang bahagi ng ika-18 siglo. Tingnan ang Pavel Tikhomirov, Kafedra Novgorodskikh Sviatitelei (Novgorod, 1895–1899).
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- I. Chistovitch, Theofan Prokopovich at ang kanyang Times (Russian; Petersburg, 1868)
- P. Morozov, Theophan Prokopovich bilang isang Manunulat (Russian; Petersburg, 1880)
- Sermon sa funerary kay Peter I (sa Ingles)
- Ang artikulo ni Nikolay Kostomarov sa Prokopovich (sa Russian)