Uracil

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Uracil
Structural formula of uracil
Ball-and-stick model of uracil
Space-filling model of uracil

Mga pangkilala (panturing)

Bilang ng CAS [66-22-8]
RTECS number YQ8650000
Larawang 3D ng Jmol Unang Larawan
Mga pag-aaring katangian
Pormulang Tipik C4H4N2O2
Bigat pangmolar 112.08676 g/mol
Ayos Solid
Densidad 1.32 g/cm³
Puntong natutunaw

335 °C[1]

Puntong kumukulo

N/A - decomposes

Solubilidad sa tubig Soluble
Mga panganib
Pangunahing hasard carcinogen & teratogen with chronic exposure
NFPA 704
NFPA 704.svg
1
1
0
Flash point non flammable
Related compounds
Related compounds Thymine
Cytosine
 N(ano ba ito?)  (patunayan)
Maliban na lamang kung itinala ang kabaligtaran, ibinigay ang datos para sa mga materyal sa kanilang pamantayang estado (sa 25 °C, 100 kPa)
Infobox references

Ang Uracil ang isa sa apat na nukleyobase ng asidong nukleyiko ng RNA na kinakatawan ng mga letrang A, G, C at U. Ang iba pang nukleyobase ang adenine, cytosine, at guanine. Sa RNA, ang uracil ay nagbibigkis sa adenine sa pamamagitan ng dalawang mga bigkis na hidroheno. Sa DNA, ang nukleyobaseng uracil ay pinalitan ng thymine. Ang uracil ay karaniwan at natural na umiiral na deribatibo ng pyrimidine. Ito ay orihinal na natuklasan noong 1900 at naihiwalay sa pamamagitan ng hidrolisis ng lebadurang nucleain na matatagpuan sa bovine thymus at spleen, sperm ng herring at wheat germ. Ito ay isang planar, hindi saturadong compound na may kakayahang sumipsip ng liwanag.

Sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Richard L. Myers, Rusty L. Myers: The 100 most important chemical compounds, 92-93 link