Viacheslav Chornovil

Viacheslav Chornovil
В'ячеслав Чорновіл
Chairman of the Lviv Oblast Council
Nasa puwesto April 1990 – April 1992
Nakaraang sinundan	Position established
Sinundan ni	Mykola Horyn
People's Deputy of Ukraine
Nasa puwesto 15 May 1990 – 26 March 1999
Konstityuwensya	People's Movement of Ukraine, Lviv Oblast, No. 264 (1990–1994) People's Movement of Ukraine, Ternopil Oblast, No. 357 (1994–1998) People's Movement of Ukraine, No. 1 (1998–1999)
Pansariling detalye
Ipinanganak	24 Disyembre 1937(1937-12-24) Yerki, Kyiv Oblast, Ukrainian SSR, Soviet Union (now Yerky, Cherkasy Oblast, Ukraine)
Namatay	25 Marso 1999(1999-03-25) (edad 61) Ivankiv, Kyiv Oblast, Ukraine
Partidong pampolitika	People's Movement of Ukraine
Asawa	Olena Antoniv Atena-Svyatomyra Pashko (died 20 March 2012, 80 years of age)
Anak	Andriy Chornovil Taras Chornovil
Alma mater	University of Kyiv (journalist)
Trabaho	Politician Soviet dissident
Mga parangal	Order of State Order of Prince Yaroslav the Wise Shevchenko Prize (1996)
Pirma

Si Viacheslav Maksymovych Chornovil ( Ukranyo: В'ячеслав Максимович Чорновіл </link> ; ika-24 Disyembre 1937 - 25 Marso 1999) ay isang Ukranyano na politiko at Soviet dissident. Bilang isang kilalang Ukrainian dissident sa Unyong Sobyet, siya ay inaresto ng maraming beses noong 1960s, 1970s, at 1980s para sa kanyang pampulitikang pananaw Mula 1992, si Chornovil ay isa sa mga pinuno ng Rukh, ang People's Movement of Ukraine, na siyang unang partido ng oposisyon sa demokratikong Ukraine, at editor-in-chief ng pahayagang Chas-Time (Chas) mula 1995. Isa sa mga pinakakilalang personalidad sa pulitika noong 1980s at 1990s, si Chornovil ang nagbigay daan para sa kontemporaryong Ukranya na mabawi ang kalayaan nito.

Ipinanganak sa Kyiv Oblast, si Chornovil ay orihinal na mamamahayag sa pahayagan at telebisyon bago siya sinibak at sinentensiyahan ng sapilitang paggawa dahil sa kanyang dissident activism. Si Chornovil ay naging isa sa mga pangunahing aktibista ng kalayaan ng Ukraine, at naging maagang miyembro ng Ukrainian Helsinki Group. Noong 1988, itinatag niya ang People's Movement of Ukraine, ang unang non-communist party sa Ukraine, at hindi matagumpay na tumakbo upang maging unang presidente ng independent Ukraine noong 1991, natalo kay Leonid Kravchuk.

Kasunod ng 1994 Ukrainian presidential election, si Chornovil ay naging isa sa mga pangunahing kritiko ni Pangulong Leonid Kuchma. Bagama't inaasahang makakaharap niya si Kuchma sa 1999 Ukrainian presidential election, ang kanyang biglaan at misteryosong pagkamatay sa isang aksidente sa sasakyan ay nagtapos sa kanyang kampanya. Si Chornovil ay naalala bilang isa sa mga pinakamahalagang tao sa muling pagkamit ng kalayaan ng Ukraine noong 1991.

Maagang buhay at edukasyon

Si Viacheslav Maksymovych Chornovil ay ipinanganak sa Yerky, sa noon ay ang Sobyetikong Sosyalistang Republika ng Ukranya. Nag-enrol si Chornovil sa Unibersidad ng Kyiv sa una sa Kolehiyo ng Pilolohiya (faculty), ngunit pagkatapos ng unang semestre ay inilipat sa Kolehiyo ng Pamamahayag.

Noong 1958, dahil sa salungatan sa unibersidad, nagpahinga siya mula sa pag-aaral at nagpunta para sa proyekto ng konstruksiyon sa Zhdanov (ngayon Mariupol) para sa isang blast furnace, at kalaunan ay nagtrabaho para sa Kyiv Komsomolets. Si Chornovil ay miyembro ng Komsomol ng Ukraine. Nagtapos siya noong 1960 nang may karangalan, at ipinagtanggol ang kanyang diploma sa isang thesis na pinamagatang "Publicist Work of Borys Hrinchenko".

Mamamahayag

Nagtrabaho si Chornovil sa iba't ibang pahayagan at sa telebisyon sa Lviv at Kyiv sa pagitan ng 1960 at 1964.

Noong 1964, lumipat siya sa Vyshhorod at lumahok sa pagtatayo ng Kyiv Hydroelectric Station (tingnan ang Kyiv Reservoir ). Sa parehong taon, nag-enrol din si Chornovil bilang isang postgraduate na estudyante (tingnan ang Candidate of Sciences ) ng Drahomov National Pedagogical University, ngunit hindi pinahintulutang mag-aral.

Noong Setyembre 5, 1965, kasama sina Ivan Dzyuba at Vasyl Stus, nagprotesta si Chornovil sa premier ng " Shadows of Forgotten Ancestors " ni Sergei Paradjanov sa labas ng Ukraina Movie Theatre. Nagdulot ito ng pagkakatanggal sa kanya sa kanyang trabaho at hinanap ng mga pulis. Para sa pagtanggi na maging saksi at tumestigo sa mga pagsubok ng magkapatid na Horyn,  binigyan si Chornovil ng tatlong buwan ng sapilitang paggawa .

Nakuha niya ang reputasyon ng isang dissident matapos idokumento ang iligal na pagkakulong ng ilang mga intelektwal na Ukrainian. Nang maglaon, tinakpan niya ang isang katulad na kuwento tungkol sa dalawampung Ukrainians ("Woe from Wit"). Kinasuhan ng libel </link> at sinentensiyahan ng tatlong taon sa isang maximum na seguridad na bilangguan, Chornovil was released after 18 months under a general amnesty in 1967, marking the fiftieth anniversary of the 1917 Rebolusyong Oktubre. Ginawaran siya ng Times ng Nicholas Tomalin Prize para sa dokumentasyon ng mga pagsubok.

Dissidente

Sa kanyang pagkatapon noong 1969, ikinasal si Chornovil kay Atena Pashko . Noong 1970, nakahanap siya ng trabaho sa meteorological station sa Zakarpattia, nagbigay ng manu-manong paggawa para sa isang archaeological expedition sa Odessa Region, at sa istasyon ng tren na "Sknyliv" sa Lviv. Kasabay nito, lumikha si Chornovil ng isang underground magazine na Ukraine Herald. Mula 1971, nagtrabaho siya para sa departamento ng Lviv ng Ukraine Nature Conservation Society .

Nakulong siya sa pangalawang pagkakataon noong 1972 dahil sa pagiging kasangkot sa mga paggalaw ng kalayaan ng Ukrainian at mga kaakibat na publikasyon. Sa pagkakataong ito, si Chornovil ay binigyan ng anim na taong pagkakakulong at tatlong taon pang pagkatapon. Nagsilbi siya sa terminong ito ng pagkakulong sa Mordovia, mga kampo para sa mga bilanggong pulitikal sa mga nayon ng Ozernoye at Barashevo, kung saan madalas siyang nakikibahagi sa mga protesta, demonstrasyon at welga sa gutom. Ginugol ni Chornovil ang kalahati ng kanyang termino sa Camp 17 sa selda ng parusa o sa nag-iisang pagkakulong sa bilangguan ng kampo.

Tinalikuran ni Chornovil ang kanyang pagkamamamayan ng Sobyet at nagpasya na lumipat sa Canada noong 1975, ngunit hindi pinahintulutang gawin ito. Noong 1976, sumali siya sa bagong nabuo Ukrainian Helsinki Group, na itinatag upang subaybayan ang pagsunod ng Unyong Sobyet sa 1975 Helsinki Accords . Noong 1978, si Chornovil ay ipinatapon sa Malayong Silangan ng Sobyet, naglalakbay ng libu-libong milya sa pamamagitan ng tren, at naglalakad sa nayon ng Chappandu, sa Yakutia . Doon, nagtrabaho siya bilang isang trabahador sa isang lokal na sakahan ng estado ( sovkhoz ), kalaunan bilang isang supplier sa Nyurba . Noong 1978, natanggap siya sa International PEN society.

Si Chornovil ay inaresto muli noong Abril 1981, sa mga paratang ng "tangkang panggagahasa" at sinentensiyahan ng limang taong pagkakulong. Bilang protesta, nagsagawa siya ng 120 araw na hunger strike . Pinalaya siya noong 1983, ngunit kasunod ng pagtutol ng Prosecutor ng Yakut ASSR, hindi niya pinayagang bumalik sa Ukraine. Sa wakas ay bumalik sa Kanlurang Ukraine, si Chornovil ay makakahanap lamang ng trabaho noong Mayo 1985 bilang isang stoker, sa parehong Lviv Miskrembudtrest (City Maintenance Construction Trust) at isang espesyal na paaralan sa lungsod.