Visar Dodani
Si Visar Dodani[a] (1857-1939) ay isang mayamang[1] Albanes na mamamahayag at aktibista ng Pambansang Kamulatang Albanes.
Buhay
[baguhin | baguhin ang wikitext]Si Visar Dodani ay ipinanganak sa Korçë, timog Albania (noon ay nasa Imperyong Otomano) noong 1857.[2] Noong 1880 ay lumipat siya sa Bucharest, Romania, kung saan sumali siya sa samahang Albanes na Drita (Tagalog: Ilaw), pangunahing organisasyon ng Pambansang Kamulatang Albanes. Si Drita ay mayroong pahayagang Shqipëria (Albania) at ito ay inilathala sa ilalim ng pangangasiwa ni Dodani.[3] Sa Romania, madalas na nagsulat si Dodani ng mga artikulo sa mga pahayagan sa Romania tungkol sa mga isyung nauugnay sa Albania.[2] Noong 1896 inalok siya ng gobyerno ng Romania ng pagkamamamayan ng Romania. Si Visar Dodani ay isa ring nagtatag na kasapi ng nasyonalistang organisasyon na Lidhja Shqiptare Ortodokse.[4]
Ang pahayagan ni Dodani, simula noong Marso 1898, ay nagtaguyod ng pananaw sa karaniwang Ilirico na pinagmulan ng mga Albanes at Rumano, at ang kanilang pinagsasaluhang kontemporaneong pakikibaka.[5]
Noong 1898, inilathala niya ang Mjalt' e mbletësë a farë-faresh, viersha, të-thëna, njera-tiatra, dhe fytyra Shqipëtarësh me jetën e tire, isang folklorikong koleksiyon ng 247 na pahina, na inilimbag sa palimbagan ng Albanes na Kolonya ng Bucharest.[6] Noong Pebrero 8, 1903, inilathala ni Dodani sa Bucharest Trigelhim a Serb' e Zuzarevet ("Ang pagtunog ng mga kaaway sa Serbo), isang koleksiyon ng mga satirang tula, na nakatuon sa mga taong ayaw sa testamento ni V.Tarpo (isang Albanes na ekspatriyado) na ihayag sa publiko.[7] Noong 1910 isinalin niya at inangkop ang Il trovatore ng Salvadore Cammarano sa limang akto.[8]
Noong 1915, nanirahan si Dodani sa Geneva, Suwisa. Nakibahagi siya sa mga pagsisikap na diplomatikong Albanes doon, nagsisilbing kalihim ng lokal na Pambansang Komiteng Albanes (Alb: Komiteti Kombëtar Shqiptar) na pinamumunuan ni Turhan Pasha at kalaunan ni George Adamidi. Noong Taglagas ng 1919, bumalik si Dodani sa Romania.[9] Namatay siya sa Bucharest.
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ Skendi, Stavro (1967). The Albanian national awakening. Princeton: Princeton University Press. p. 152. ISBN 9781400847761.
{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ 2.0 2.1 Albanien: vom Mittelalter bis zur Gegenwart p.151
- ↑ Skendi, Stavro (1967). The Albanian national awakening. Princeton: Princeton University Press. p. 152. ISBN 9781400847761.
{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Revista romanǎ de sociologie p.528
- ↑ Lang, Peter. "Convergences and Divergences in Nationalism. The Albanian Example.". Developing Cultural Identity in the Balkans: Convergence vs. Divergence. p. 222.
- ↑ Lumo Skendo (1927-01-01). "Aktiviteti i Shqiptarevet ne Rumani" (PDF). Diturija (3): 96. OCLC 699822534.
{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Lumo Skendo (1927-02-01). "Aktiviteti i Shqiptarevet ne Rumani" (PDF). Diturija (4): 143. OCLC 699822534.
{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Lumo Skendo (1927-02-01). "Aktiviteti i Shqiptarevet ne Rumani" (PDF). Diturija (4): 144. OCLC 699822534.
{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Brahim Avdyli (2011-05-12), Bazat e mërgatës shqiptare në Zvicër [The basis of the Albanian emigre in Switzerland] (sa wikang Albanes), AlbaniaPress, inarkibo mula sa orihinal noong 2022-01-08, nakuha noong 2022-02-13
{{citation}}: CS1 maint: date auto-translated (link)