Vojvodina

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Mga koordinado: 45°24′58″N 20°11′53″E / 45.416°N 20.198°E / 45.416; 20.198

Awtonomong Probinsiya ng Vojvodina
Watawat ng Vojvodina
Watawat
Eskudo ng Vojvodina
Eskudo
Kinaroroonan ng Vojvodina (kahel) sa Serbia (dilaw) at Europa
Kinaroroonan ng Vojvodina (kahel) sa Serbia (dilaw) at Europa
KabiseraNovi Sad
Pinakamalaking lungsodcapital
Wikang opisyalSerbian[a]
Hungarian
Slovak
Romanian
Croatian[a]
Rusyn[1]
Country Serbia
PamahalaanAwtonomong probinsiya
• Punong Ministro
Bojan Pajtić (DS)
• Presidente ng Kapulungan ng Vojvodina
István Pásztor (SVM)
Itinatag
• Pagbuo ng Serbian Vojvodina
1848
• Itinatag
1944
Lawak
• Kabuuan
8,304 mi kuw (21,510 km2)
Populasyon
• Senso ng 2011
1,931,809
• Densidad
90/km2 (233.1/mi kuw)
SalapiSerbian dinar (RSD)
Sona ng orasUTC+1 (CET)
• Tag-init (DST)
UTC+2 (CEST)
Gilid ng pagmamanehoright
  1. ^ Itinuturing ng mga lokal na kinauukulan na magkahiwalay na wika ang Serbian at Croatian, gayong ito'y naisapamantayang baryasyon ng wikang Serbo-Croatian.[2][3][4]

Ang Vojvodina (pagbigkas: voy•vo•dí•na, Padron:IPA-sr, Serbiyong Siriliko: Војводина), opisyal na Awtonomong Probinsiya ng Vojvodina (Serbiyo: Аутономна Покрајина Војводина / Autonomna Pokrajina Vojvodina; tingnan ang iba pang pangalan sa ibang wika), ay isang awtonomong probinsiya ng Serbia na matatagpuan sa hilagang bahagi ng bansa, sa may Kapatagang Pannonian. Ang Novi Sad ang pinakamalaking lungsod at siyang sentro ng pamahalaan ng Vojvodina, at ikalawang pinakamalaking lungsod ng Serbia. Tinatayang humigit-kumulang dalawang milyong katao (humigit-kumulang 26.88% ng kabuuang populasyon ng Serbia, labas ang Kosovo, at 21.56%, kung kasama ito). Ito'y may multi-etniko at multikultural na pagkakakilanlan;[5] higit sa 26 pangkat-etniko ang matatagpuan sa probinsiya,[6][7] at may anim na wikang opisyal.[8]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. "Autonomous Province of Vojvodina". vojvodina.gov.rs. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2017-12-20. Nakuha noong 2015-09-23.
  2. Dalby, David (1999/2000). "Srpski+Hrvatski, Serbo-Croatian"". Linguasphere. Linguasphere Observatory. p. 445, 53-AAA-g. {{cite book}}: Check date values in: |year= (tulong)
  3. Benjamin W. Fortson IV, Indo-European Language and Culture: An Introduction, 2nd ed. (2010, Blackwell), pg. 431, "Because of their mutual intelligibility, Serbian, Croatian, and Bosnian are usually thought of as constituting one language called Serbo-Croatian."
  4. Václav Blažek. "On the Internal Classification of Indo-European Languages: Survey" (PDF). pp. 15–16. Nakuha noong 20 Oktubre 2010.
  5. "Покрајинска влада". vojvodina.gov.rs. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2012-02-12. Nakuha noong 2015-09-23.
  6. "Serbian Government - Official Presentation". serbia.gov.rs.
  7. "Error". vip.org.rs. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2008-12-27. Nakuha noong 2015-09-23.
  8. "Beogradski centar za ljudska prava - Belgrade Centre for Human Rights". bgcentar.org.rs. 29 March 2015.