Xanthine
Xanthine | |
---|---|
![]() | |
![]() | |
3,7-Dihydropurine-2,6-dione | |
Iba pang pangalan 1H-Purine-2,6-diol | |
Mga pangkilala (panturing) | |
Bilang ng CAS | [69-89-6] |
PubChem | 1188 |
DrugBank | DB02134 |
KEGG | C00385 |
ChEBI | CHEBI:17712 |
Larawang 3D ng Jmol | Unang Larawan |
| |
| |
Mga pag-aaring katangian | |
Pormulang Tipik | C5H4N4O2 |
Bigat pangmolar | 152.11 g/mol |
Ayos | White solid |
Puntong natutunaw |
decomposes |
Solubilidad sa tubig | 1 g/ 14.5 L @ 16 °C 1 g/1.4 L @ 100 °C |
Mga panganib | |
NFPA 704 | |
![]() Maliban na lamang kung itinala ang kabaligtaran, ibinigay ang datos para sa mga materyal sa kanilang pamantayang estado (sa 25 °C, 100 kPa) | |
Infobox references |
Ang Xanthine ( /ˈzænθiːn/ or /ˈzænθaɪn/; na dating tinatawag naxanthic acid) (3,7-dihydro-purine-2,6-dione) ay isang batay sa purine na baseng matatagpuan sa karamihan ng mga tisyu ng katawan ng tao at mga pluido sa ibang mga organismo. Ang isang bilang ng mga stimulante ay hinango mula sa xanthine kabilang ang kapeina at theobromine.[1]
Ang Xanthine ay isang produkto sa landas ng degradasyon ng purine.
- Ito ay nalilikha mula sa guanine sa pamamagitan ng guanine deaminase.
- Ito ay nalilikha mula sa hypoxanthine sa pamamagitan ng xanthine oxidoreductase.
- Ito ay nalilikha mula sa xanthosine ng purine nucleoside phosphorylase(PNP).[2]
Ang Xanthine ay kalaunang nakokonberte sa asidong uriko sa pamamagitan ng aksiyon ng ensaym na xanthine oxidase.
Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]
- ↑ Spiller, Gene A. (1998). Caffeine. Boca Raton: CRC Press. ISBN 0-8493-2647-8.
- ↑ Voet, Donald; Voet, Judith; Pratt, Charlotte (2008). "The Major Pathways of Purine Catabolism in Animals", Fundamentals of Biochemistry: Life at the Molecular Level, p. 840.