Boscotrecase
Boscotrecase Vuoschetreccàse (Napolitano) | |
|---|---|
| Comune di Boscotrecase | |
Lokasyon ng Boscotrecase  | |
  Boscotrecase Lokasyon ng Boscotrecase sa Italya  Boscotrecase Boscotrecase (Campania) | |
| Mga koordinado: 40°47′N 14°28′E / 40.783°N 14.467°E | |
| Bansa | Italya |
| Rehiyon | Campania |
| Kalakhang lungsod | Napoles (NA) |
| Pamahalaan | |
| • Mayor | Pietro Carotenuto |
| Lawak Kamalian ng Lua na sa Module:Wd na nasa linyang 1890: bad argument #1 to 'ipairs' (table expected, got nil). | |
| • Kabuuan | 7.53 km2 (2.91 milya kuwadrado) |
| Taas | 86 m (282 tal) |
| Populasyon (2018-01-01)Kamalian ng Lua na sa Module:Wd na nasa linyang 1890: bad argument #1 to 'ipairs' (table expected, got nil). | |
| • Kabuuan | 10,247 |
| • Kapal | 1,400/km2 (3,500/milya kuwadrado) |
| Demonym | Boschesi |
| Sona ng oras | UTC+1 (CET) |
| • Tag-init (DST) | UTC+2 (CEST) |
| Kodigong Postal | 80042 |
| Kodigo sa pagpihit | 081 |
| Santong Patron | Santa Ana |
| Saint day | Hulyo 26 |
| Websayt | Opisyal na website |
Ang Boscotrecase (bigkas sa Italyano: [bɔskotre (k) ˈkaːse, -aːze ]]) ay isang komuna (munisipalidad) sa Kalakhang Lungsod ng Napoles sa rehiyon ng Campania sa Italya, na matatagpuan mga 20 km timog-silangan ng Napoles.
Ang Boscotrecase, na itinuturing ng marami na isang resort, ay matatagpuan sa katimugang dalisdis ng Bundok Vesubio at tahanan ng maraming mga villa at bahay kanayunan.[1] Ang isa sa mga villa na ito ay ang villa sa Boscotrecase, isang villa na pagmamay-ari ni Agrippa, heneral at kanang kamay ng Emperador Augusto, at asawang si Julia. Noong 79 AD isang pagsabog mula sa Vesubio ang naglibing sa villa sa Boscotrecase, na kilala rin bilang Villa ni Agrippa Postumus, ang Imperyal na Villa, at ang Villa ng Augusta.[2] Ang villa ay kilalang-kilala sa mga sinaunang Romanong likhang sining nito, lalo na sa mga fresco.[3] Dahil ang abo mula sa pagsabog ng Bundok Vesubio ay nagpapanatili ng mga fresco, nagawang mahukay ng mga ito sa pagitan ng 1903 at 1905.[4] Ang mga fresco ay nagmula sa iba't ibang cubicula, o mga silid-tulugan na nagsisilbing mga lugar ng pakikipag-ugnay at negosyo, kasama ang katimugang pasilyo ng villa na tinatanaw ang look ng Napoles.[5]
Ang mga fresco na nahukay ay ibinabahagi ngayon sa pagitan ng Metropolitan Museum of Art[6] at ng Pambansang Arkeolohikong Museo ng Napoles.
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ Pappalardo, Umberto (2009). The Splendor of Roman Wall Painting. J. Paul Getty Museum. p. 132. ISBN 9780892369584. OCLC 642285099.
- ↑ "Archive copy". Inarkibo mula sa orihinal noong 2022-01-25. Nakuha noong 2021-02-14.
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link) - ↑ http://www.metmuseum.org/toah/hd/bsco/hd_bsco.htm
- ↑ Milleker, Elizabeth Johnston. (2000). The Year One: Art of the Ancient World East and West. The Metropolitan Museum of Art. p. 45. ISBN 0870999613. OCLC 884668332.
- ↑ Leach, Eleanor Winsor. (2004). The Social Life of Painting in Ancient Rome and on the Bay of Naples. Cambridge University Press. p. 144. ISBN 1107690463. OCLC 939787728.
- ↑ http://www.metmuseum.org/art/collection/search/250945
