Donkeyskin

Larawan ni Gustave Doré

Ang Donkeyskin o Balat ng asno (Pranses: Peau d'Âne) ay isang Pranses na pampanitikang kuwentong-bibit na isinulat sa taludtod ni Charles Perrault. Ito ay unang inilathala noong 1695 sa isang maliit na volume at muling inilathala noong 1697 sa Histoires ou contes du temps passé ni Perrault. Isinama ito ni Andrew Lang, bahagyang eupemisado, sa The Grey Fairy Book. Ito ay nauuri sa mga kuwentong-pambayan ng Aarne-Thompson type 510B, hindi likas na pag-ibig.

Buod

Ang isang hari ay may magandang asawa at mayamang kastilyo, kabilang ang isang kahanga-hangang asno na ang mga dumi ay ginto. Isang araw namatay ang kaniyang asawa, matapos siyang mangako na hindi siya mag-aasawa maliban sa isang babae na ang kagandahan at katangian ay katumbas ng kaniya. Nagdalamhati ang hari, ngunit, sa kalaunan, nahikayat na humanap ng ibang asawa. Ito ay naging malinaw na ang tanging babae na babagay sa pangako ay ang kaniyang anak na babae.

Pinuntahan niya ang kaniyang fairy godmother na nagpayo sa kaniya na gumawa ng imposible na mga kahilingan bilang isang kondisyon ng kaniyang pagsang-ayon: isang damit na kasingliwanag ng araw, isang damit na kulay ng buwan, isang damit na lahat ng kulay ng langit, at sa wakas, ang balat. ng kaniyang kahanga-hangang asno (na gumawa ng ginto, at sa gayon ay ang pinagmulan ng kayamanan ng kaniyang kaharian). Gayon na lamang ang pagnanais ng hari na pakasalan siya kaya ipinagkaloob niya silang lahat. Binigyan siya ng fairy godmother ng isang kahanga-hangang dibdib na naglalaman ng lahat ng kaniyang pag-aari at sinabi sa kaniya na ang balat ng asno ay gagawa ng isang mahusay na pagbabalatkayo.

Larawan ni Gustave Doré

Ang prinsesa ay tumakas at kalaunan ay nakahanap ng isang maharlikang bukid kung saan hinayaan nila siyang magtrabaho sa kusina, sa kabila ng kaniyang kapangitan sa balat ng asno. Sa mga araw ng kapistahan, nagbibihis siya ng magagandang gown na ibinigay sa kaniya ng kaniyang ama, at isang araw, dumating ang prinsipe sa kaniyang silid at sumilip sa butas ng susian. Siya ay umibig kaagad, nagkasakit sa kaniyang pananabik, at ipinahayag na walang makakapagpagaling sa kaniya maliban sa isang cake na inihurnong ng Donkeyskin, at wala silang masasabi kung anong maruming nilalang ang kaniyang napigilan.

Nang i-bake ni Donkeyskin ang cake, nahulog ang singsing niya rito. Nahanap ito ng prinsipe at nagdeklara na ang babaeng kasya lang ang kaniyang daliri. Bawat ibang babae na nabigo, iginiit niyang subukan ni Donkeyskin, at akmang-akma ito sa kaniya. Nang maisuot na niya ang kaniyang sarili sa kaniyang magagandang gown, ang kaniyang mga magulang ay nakipagkasundo sa laban. Nang maglaon, nalaman ni Donkeyskin na ang kaniyang ama ay nagpakasal muli sa isang magandang balo at lahat ay namuhay nang maligaya magpakailanman.