Federico ng Napoles
Itsura
(Idinirekta mula sa Federico IV ng Napoles)
Federico | |
---|---|
Sestino ni Frederico ng Napoles | |
Panahon | 7 Setyembre 1496 – 1 Agosto 1501 |
Sinundan | Fernando II |
Sumunod | Luis III |
Asawa | Anna ng Saboya Isabella del Balzo |
Anak | Carlota, Kondesa ng Laval Fernando, Duke ng Calabria |
Lalad | Trastámara |
Ama | Fernando I ng Napoles |
Ina | Isabella ng Clermont |
Kapanganakan | 19 Abril 1452 Napoles, Kaharian ng Napoles |
Kamatayan | 9 Nobyembre 1504 Château de Plessis-lez-Tours, Kaharian ng Pransiya | (edad 52)
Libingan | Simbahan ng Plessis-les-Tours |
Pananampalataya | Katolisismong Romano |
Si Federico o Frederick (19 Abril 1452 – 9 Nobyembre 1504), minsan tinatawag na Federico IV o Federico ng Aragon,[1] ay ang huling Hari ng Napoles mula sa sangay ng Napolitano ng Pamilya Trastámara, na namuno mula 1496 hanggang 1501. Siya ang pangalawang anak ni Fernando I, nakababatang kapatid ni Alfonso II, at tiyuhin ni Fernando II, ang kaniyang hinalinhan.
Mga Tala
[baguhin | baguhin ang wikitext]
- ↑ C. Warr and J. Elliott (2008), "Introduction: Reassessing Naples, 1266–1713", Art History, 31: 423–37. He was the fourth Frederick to call himself King of Sicily, ruling under the title Federicus Dei gratia rex Siciliae ("Frederick by the grace of God king of Sicily"); the second Frederick to rule peninsular southern Italy after the Emperor Frederick II and thus sometimes called "Frederick II of Naples"; and the first Frederick to actually rule over the so-called Kingdom of Naples.