Pumunta sa nilalaman

Federico ng Napoles

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Federico
Sestino ni Frederico ng Napoles
Hari ng Napoles
Panahon 7 Setyembre 1496 – 1 Agosto 1501
Sinundan Fernando II
Sumunod Luis III
Asawa Anna ng Saboya
Isabella del Balzo
Anak Carlota, Kondesa ng Laval
Fernando, Duke ng Calabria
Lalad Trastámara
Ama Fernando I ng Napoles
Ina Isabella ng Clermont
Kapanganakan 19 Abril 1452
Napoles, Kaharian ng Napoles
Kamatayan 9 Nobyembre 1504(1504-11-09) (edad 52)
Château de Plessis-lez-Tours, Kaharian ng Pransiya
Libingan Simbahan ng Plessis-les-Tours
Pananampalataya Katolisismong Romano

Eskudo de armas

Si Federico o Frederick (19 Abril 1452 – 9 Nobyembre 1504), minsan tinatawag na Federico IV o Federico ng Aragon,[1] ay ang huling Hari ng Napoles mula sa sangay ng Napolitano ng Pamilya Trastámara, na namuno mula 1496 hanggang 1501. Siya ang pangalawang anak ni Fernando I, nakababatang kapatid ni Alfonso II, at tiyuhin ni Fernando II, ang kaniyang hinalinhan.

 

  1. C. Warr and J. Elliott (2008), "Introduction: Reassessing Naples, 1266–1713", Art History, 31: 423–37. He was the fourth Frederick to call himself King of Sicily, ruling under the title Federicus Dei gratia rex Siciliae ("Frederick by the grace of God king of Sicily"); the second Frederick to rule peninsular southern Italy after the Emperor Frederick II and thus sometimes called "Frederick II of Naples"; and the first Frederick to actually rule over the so-called Kingdom of Naples.