Pumunta sa nilalaman

Gavari

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Gypsy trader na hinaharang ng mga bandidong Meena
Gypsy trader na hinaharang ng mga bandidong Meena

Ang Gavari, na binabaybay din na Gavri,[1] ay isang 40-araw na mahabang pagdiriwang na ipinagdiriwang tuwing Hulyo at Setyembre ng bawat taon sa rehiyon ng Mewar ng estado ng Rajasthan, India.[2]

Ang panahon ng Gavari

[baguhin | baguhin ang wikitext]
Nakamaskarang pigurang Gavari Budia mula sa rural na samahang Jaisamand

Bawat taon, ang mga bhopa shaman mula sa mga komunidad ng Bhil ng Mewar ay nagpepetisyon sa Diyosa na pahintulutan ang kanilang mga taganayon na gawin ang ritwal ng Gavari at samahan sila sa mga linggo ng paglilibot. Ang kadalasang oras ng paghihintay para sa kanilang pahintulot ay humigit-kumulang 4-5 taon, at sa sandaling magsimula ang siklo ng ritwal, dapat din siyang matagumpay na matawagan bago ang bawat araw-araw na seremonya. Tanging kapag nakikita niyang nagtataglay siya ng isa o higit pang kasapi ng tropa, maaari lamang magsimula ang mga dramang pansayaw at magpatuloy ang ritwal.

Ang bawat isa sa 25-25 kalahok na komunidad ay bumubuo at nagpapadala ng sarili nitong kompanya ng Gavari na may 20-80 miyembro. Ang mga tropa ay tumatawid sa Mewar na gumaganap ng higit sa 600 araw na mga seremonya sa nayon sa kabuuan. Sa kabuuan, ang mga tropa ng Gavari sa kabuuan ay maaaring maglaro sa mahigit isang-kapat ng isang milyong tao taon-taon.

Sa panahon ng 40-araw na panahong Gavari, ang lahat ng mga manlalaro ay nagsasagawa ng mahigpit na pagtitipid upang mapanatili ang magalang na pakikipag-ugnayan sa buhay na lupa at sa inmanensiyang espiritu[3]. Iniiwasan nila hindi lamang ang pakikipagtalik, alkohol, at karne, kundi pati na rin ang mga sapatos, kama, paliligo, at pagkain ng mga gulay (na maaaring makapinsala sa buhay ng mga insekto). Kumakain lamang sila ng isang pagkain bawat araw tuwing panahong ito.[4][5]

Sa mga huling araw, babalik ang bawat tropa sa kanilang sariling nayon para sa huling pagtatanghal at mga seremonya ng pagsasara. Ang siklo ay nagtatapos sa isang rito ng imersiyon upang ibalik ang pagkamayabong ng Diyosa sa kanilang mga tubig at para sa buong gabing maingay na pagdiriwang.

Kasalukuyang katayuan

[baguhin | baguhin ang wikitext]
Evening Gavari performance at Udaipur's Gangaur Ghat
Ang programang "Muling pagtutuklas sa Gavari" ay nagtatag ng pambihirang pangyayari sa gabi sa lungsod sa Gangaur Ghat ng Udaipur.

Ang tradisyong Gavari tradisyon sa bahay ay bumagsak nang malubha[6] Ang mga paaralan ng pamahalaan ng Rajasthan ngayon ay ipagbawal ang Bhil na mga mag-aaral upang maging bulakbol upang samahan ang kanilang pamayanang tropa pang-Gavari sa kanilang mga buwanang-habang peregrinasyon. Ito lang ang posibleng nakamamatay dahil walang script o paaralan ang Gavari at ang tanging paraan para matutuhan ang mga seremonya, sining, at kwento nito ay bilang isang aprendisang kalahok. Idagdag pa rito ang mabilis na paglabas ng mga kabataan sa edad ng paggawa sa mga sentro ng metro sa paghahanap ng trabaho at patuloy na bumababa ang karaniwang laki at bilang ng mga tropa ng Gavari sa kanayunan.[7]

Mayroon ding mga positibo. Ang mga lokal na organisasyon ng Bhil ay nagiging mas aktibo din sa pagtataguyod ng Gavari at sa mga pangunahing halaga nito. Ang unang pagpapakilala sa wikang Ingles sa Gavari ay magagamit na ngayon;[8] ang pagsusulong ay isinasagawa para sa Sangeet Nakat Akademi at UNESCO sa pagkilala sa Gavari bilang isang pandaigdigang makabuluhang 'Di-nahahawakang Pamanang Pangkalinangan; dumaraming bilang ng mga video ng Gavari ang lumalabas sa YouTube at ang mga iskolar ng Hapon ay nagpasimula ng mga makabagong pag-aaral sa mga ekonomikong benepisyong panlipunan ng Gavari[9]

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. Henderson, Carol (2002). Culture and customs of India. Westport, Conn.: Greenwood Press. pp. 141. ISBN 0313305137. OCLC 58471382.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  2. Bhanavat, Mahendra (1993). Udaipur ke adivasi: Udaipur ke bhili kshetra ka shodh evam sanskrutic sarvekshan. Udaipur: Bharatiya Lokakala Mandala.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  3. Tribal dances of India. Tribhuwan, Robin D., Tribhuwan, Preeti R. New Delhi: Discovery Pub. House. 1999. p. 106. ISBN 8171414435. OCLC 41143548.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link) CS1 maint: others (link)
  4. "Keeping history alive dramatically". The Hindu.
  5. "MASKINDIA BHIL GAVRI GAVARI DANCE Chhoti Undri village Rajasthan : ETHNOFLORENCE Indian and Himalayan folk and tribal arts". ethnoflorence.skynetblogs.be (sa wikang Pranses). Inarkibo mula sa orihinal noong 2017-08-03. Nakuha noong 2017-07-16.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  6. Tribal dances of India. Tribhuwan, Robin D., Tribhuwan, Preeti R. New Delhi: Discovery Pub. House. 1999. p. 106. ISBN 8171414435. OCLC 41143548.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link) CS1 maint: others (link)
  7. 1973-, Majhi, Anita Srivastava (2010). Tribal culture, continuity, and change : a study of Bhils in Rajasthan. New Delhi: Mittal Publications. p. 150. ISBN 978-8183242981. OCLC 609982250.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link) CS1 maint: multiple names: mga may-akda (link) CS1 maint: numeric names: mga may-akda (link)
  8. Agneya, Harish (2014). Gavari - Mewar's electrifying tribal dance-drama: An Illustrated Introduction. India: Tuneer Films. p. 24. ISBN 978-9352123292.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  9. "Creative Economy study on Mewar's Gavari tradition by Japanese Researchers | UdaipurTimes.com". UdaipurTimes.com (sa wikang Ingles). 2016-09-19. Inarkibo mula sa orihinal noong 2017-08-03. Nakuha noong 2017-07-16.{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link)