Harold Urey
Harold Clayton Urey | |
|---|---|
 Harold Urey, c. 1963 | |
| Kapanganakan | 29 Abril 1893 Walkerton, Indiana, USA |
| Namatay | 5 Enero 1981 (edad 87) La Jolla, California, USA |
| Nasyonalidad | United States |
| Nagtapos | Earlham College University of Montana University of California, Berkeley |
| Nakilala sa | discovery of deuterium Miller–Urey experiment Urey–Bradley force field |
| Parangal | Nobel Prize for Chemistry (1934) Franklin Medal (1943) Fellow of the Royal Society[1] |
| Karera sa agham | |
| Larangan | Physical chemistry |
| Institusyon | University of Copenhagen Johns Hopkins University Columbia University Institute for Nuclear Studies University of Chicago University of California, San Diego |
| Doctoral advisor | Gilbert N. Lewis |
| Doctoral student | Stanley Miller Harmon Craig |
| Pirma | |
 | |
Si Harold Clayton Urey ForMemRS[1] (29 Abril 1893 – 5 Enero 1981) ay isang Amerikanong pisikal na kimiko na ang pinasimulang paggawa ukol sa mga isotopo ang nagbigay sa kanya ng Gantimpalang Nobel sa Kimika noong 1934. Ginampanan niya ang isang mahalagang papel sa pag-unlad ng sandatang nukleyar ngunit ang kanyang pinakakilalang ambag ang pagpapaunlad ng buhay organiko mula sa mga hindi buhay na materya na kilala bilang Eksperimentong Miller-Urey.[2]
Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang source]
- ↑ 1.0 1.1 doi:10.1098/rsbm.1983.0022
This citation will be automatically completed in the next few minutes. You can jump the queue or expand by hand - ↑ PMID 7024560 (PubMed)
Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand