Harold Urey
Mula sa Wikipediang Tagalog, ang malayang ensiklopedya
| Harold Clayton Urey | |
|---|---|
Harold Urey, c. 1963
|
|
| Kapanganakan | 29 Abril 1893 Walkerton, Indiana, USA |
| Kamatayan | 5 Enero 1981 (edad 87) La Jolla, California, USA |
| Kabansaan | United States |
| Larangan | Physical chemistry |
| Institusyon | University of Copenhagen Johns Hopkins University Columbia University Institute for Nuclear Studies University of Chicago University of California, San Diego |
| Alma mater | Earlham College University of Montana University of California, Berkeley |
| Tagapayo sa pagkaduktor | Gilbert N. Lewis |
| Mga estudyante sa pagkaduktor | Stanley Miller Harmon Craig |
| Kinikilala dahil sa | discovery of deuterium Miller–Urey experiment Urey–Bradley force field |
| Natatanging mga gantimpala | Nobel Prize for Chemistry (1934) Franklin Medal (1943) Fellow of the Royal Society[1] |
Lagda |
|
Si Harold Clayton Urey ForMemRS[1] (Abril 29, 1893 – Enero 5, 1981) ay isang Amerikanong pisikal na kimiko na ang pinasimulang paggawa ukol sa mga isotopo ang nagbigay sa kanya ng Gantimpalang Nobel sa Kimika noong 1934. Ginampanan niya ang isang mahalagang papel sa pag-unlad ng sandatang nukleyar ngunit ang kanyang pinakakilalang ambag ang pagpapaunlad ng buhay organiko mula sa mga hindi buhay na materya na kilala bilang Eksperimentong Miller-Urey.[2]
Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang batayan]
- ↑ 1.0 1.1 doi:10.1098/rsbm.1983.0022
This citation will be automatically completed in the next few minutes. You can jump the queue or expand by hand - ↑ PMID 7024560 (PubMed)
Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
|
||||||||||
