Hua Guofeng
Hua Guofeng | |
---|---|
华国锋 | |
6th Tagapangulo ng Partido Komunista ng Tsina | |
Nasa puwesto 7 Oktubre 1976 – 28 Hunyo 1981 | |
Diputado | Ye Jianying |
Nakaraang sinundan | Mao Zedong |
Sinundan ni | Hu Yaobang |
10th Tagapangulo ng Central Military Commission | |
Nasa puwesto 7 Oktubre 1976 – 28 Hunyo 1981 | |
Nakaraang sinundan | Mao Zedong |
Sinundan ni | Deng Xiaoping |
2nd Premier ng Republika ng Tsina | |
Nasa puwesto 4 Pebrero 1976 – 10 Setyembre 1980 | |
Pangulo | pinawalang-bisa ang post Soong Ching-ling Ye Jianying (de jure pinuno ng Estado) |
Bise Premier | Deng Xiaoping |
Nakaraang sinundan | Zhou Enlai |
Sinundan ni | Zhao Ziyang |
Personal na detalye | |
Isinilang | Su Zhu 16 Pebrero 1921 Jiaocheng County, Shanxi, Republika ng Tsina |
Yumao | 20 Agosto 2008 Beijing, Republika ng Tsina | (edad 87)
Partidong pampolitika | Partido Komunista ng Tsina |
Asawa | Han Zhijun (k. 1949–2008) |
Anak | Su Hua Su Bin Su Ling Su Li |
Si Hua Guofeng (Pebrero 16, 1921 - Agosto 20, 2008) ay isang Tsino na pulitiko na nagsilbi bilang Pangulo ng Partido Komunista ng Tsina at ng Premier ng Republika ng Tsina . Hawak ng Hua ang mga pangunahing tanggapan ng gobyerno, partido, at militar pagkatapos ng Premier Zhou at kamatayan ng Tagapangulo Mao, ngunit napilitan mula sa kapangyarihan ng mas matatag na mga numero ng partido noong 1978 at pagkatapos ay umalis mula sa eksena sa pulitika.
Orihinal na mula sa lalawigan ng Shanxi, ang Hua ay tumataas sa kapangyarihan bilang isang opisyal ng rehiyon sa Hunan sa pagitan ng 1949 at 1971, unang nagsisilbing prefecture Party Committee Secretary ng Xiangtan, bahay ni Mao lugar, at pagkatapos ay bilang sekretarya ng partido sa lalawigan sa panahon ng huli na mga yugto ng Cultural Revolution. Si Hua ay nakataas sa pambansang yugto noong unang bahagi ng 1976, at higit sa lahat ay kilala sa kanyang walang katapatan sa Mao. Pagkatapos ng kamatayan ng Zhou Enlai, pinataas ni Mao si Hua sa posisyon ng Premier of the State Council, pinangangasiwaan ang gawain ng gobyerno, at ng Unang Pangalawang Tagapangulo ng Partido Komunista, na gumawa sa kanya ng kahaliling tagumpay ni Mao.
Noong Oktubre 6, 1976, pagkalipas ng pagkamatay ni Mao, hinawi ni Hua ang Gang ng Apat mula sa kapangyarihang pampulitika sa pamamagitan ng pagsasaayos sa kanilang pag-aresto sa Beijing. Pagkatapos ay kinuha niya ang mga pamagat ng chairman ng partido at Tagapangulo ng Komisyong Militar ng Militar. Samakatuwid, si Hua ay ang tanging pinuno na magkakasabay na gaganapin ang mga tanggapan ng pinuno ng partido, premier at CMC chairman.
Tinangka ni Hua ang katamtamang mga reporma at binabalik ang ilan sa mga labis na mga patakaran sa panahon ng Rebolusyong Pangkultura. Gayunpaman, dahil sa kanyang paggigiit sa pagpapatuloy ng linya ng Maoist, nahaharap siya sa paglaban sa itaas na mga echelon ng partido. Noong Disyembre 1978, isang grupo ng mga beteranong partido na pinamumunuan ni Deng Xiaoping, isang pragmatic reformer, pinilit na si Hua mula sa kapangyarihan ngunit pinahintulutan siyang manatili ng ilang titulo. Unti-unting lumubog sa huli sa pulitika, ngunit patuloy na iginigiit ang kawastuhan ng mga prinsipyong Maoista. Siya ay naalala bilang isang higit na kaaya-ayang pagbabago sa modernong kasaysayan ng pampulitika ng Tsino.