Kappa (nobela)
Ang Kappa (河童) ay isang novella noong 1927 na isinulat ng may-akda ng Hapon na si Ryūnosuke Akutagawa. Ito ay batay sa tradisyong-pambayang Hapones.
Ang kuwento ay isinalaysay ng isang sikiatrikong pasyente na nagsasabing naglakbay siya sa lupain ng kappa, isang nilalang mula sa mitolohiyang Hapones. Ang kritikal na opinyon ay madalas na nahahati sa pagitan ng mga taong itinuturing ito bilang isang masakit na pangungutya ng Taishō Hapon at ang mga taong nakikita ito bilang pagpapahayag ng pribadong paghihirap ni Akutagawa.[1]
Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang isang sikiatrikong pasyente, na kilala lamang bilang "Numero 23", ay nagkuwento ng isang oras na binisita niya ang lupain ng kappa. Naligaw siya sa kabundukan ng Hotakadake at napalibutan siya ng isang grupo ng mga kakaibang nilalang, na pagkatapos ay ipinakita sa kaniya ang paligid ng kanilang tahanan. Nalaman niya na ang mundo ng kappa ay madalas na lumilitaw na kabaligtaran ng kung paano ang mga bagay sa mundo ng tao. Halimbawa, ang mga fetus ay tinanong ng kanilang mga ama kung gusto ba nilang ipanganak o hindi. Sumagot ang isa, "Ayokong ipanganak. Sa una pa lang, nanginginig akong isipin ang lahat ng mga bagay na mamanahin ko sa aking ama—ang kabaliwan lang ay sapat na."[2]
Isinalaysay ng sikiatrikong pasyente kung paano niya nakilala ang kappa ng maraming trabaho. Ang isa sa kanila, si Geeru, ay nagsabi sa kaniya na ang mga walang trabahong trabahador ay binibigyan ng gas at pagkatapos ay kinakain ng iba pang kappa. Nakatagpo din ng Paseynte 23 si Maggu, isang pilosopo na nagsusulat ng isang koleksyon ng mga aporismo na pinamagatang The Words of a Fool, na kasama ang linyang "ang isang baliw ay laging kinukunsidera ang ibang baliw". Nakilala niya ang isa pang kappa na tinatawag na Tokku, isang may pag-aalinlangan na makata na nagpakamatay at nagpakita sa Patient 23 bilang isang multo sa pamamagitan ng nekromansiya. Si Tokku, habang nag-aalala tungkol sa pagiging sikat pagkatapos ng kanyang kamatayan, ay hinahangaan ang mga manunulat at pilosopo na nagpakamatay sa kanilang sarili, tulad nina Heinrich von Kleist, Philipp Mainländer, at Otto Weininger . Pinahahalagahan niya si Michel de Montaigne na nagbigay-katwiran sa boluntaryong pagkamatay, ngunit hindi niya gusto si Arthur Schopenhauer dahil siya ay isang pesimista na hindi nagpakamatay. Sa kaniyang pagbabalik sa totoong mundo, iniisip ni Pasyente 23 na ang kappa ay malinis at mas mataas kaysa sa lipunan ng tao at naging isang misantropo.
Mga pagsasalin[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang Kappa ay nagkaroon ng maraming pagsasalin sa Ingles. Ang una ay ni Shiojiri Seiichi noong 1947, na nagsubtitulo sa kanyang pagsasalin na "Gulliver in A Kimono". Noong 1967, gumawa si Kojima Takeshi ng isa pang pagsasalin sa koleksiyon ng Exotic Japanese Stories: the Beautiful and the Grotesque. Si Geoffrey Bownas, isang iskolar sa pag-aaral ng Hapon, ay gumawa ng ikatlong pagsasalin noong 1970.[3]
Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]
- ↑ Napier, Susan. The Fantastic in Modern Japanese Literature: The Subversion of Modernity, London: Routledge, 1996.
- ↑ Yamanouchi, Hisaaki. The Search for Authenticity in Modern Japanese Literature, Cambridge: Cambridge University Press, 1978.
- ↑ Tsuruta, Kinya. "Kappa" (review article). Monumenta Nipponica, 27(1), pp.112–114.