Lutuing Napolitano

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang lutuing Napolitano ay may mga sinaunang makasaysayang pinagmulan na nagsimula pa noong panahon ng Grecorromano, na napayaman sa daang siglo ng impluwensya ng iba't ibang kultura na kumokontrol sa Napoles at mga kaharian nito, tulad ng Aragon at Pransiya.

Dahil ang Napoles ay ang kabesera ng Kaharian ng Napoles, ang lutuin nito ay kinuha mula sa mga tradisyon sa pagluluto ng lahat ng nasa rehiyon ng Campania, na umabot sa balanse sa pagitan ng mga lutuing batay sa mga sangkap mula sa kanayunan (pasta, gulay, keso) at mga pagkaing-dagat (isda, krustasyo, molusko). Ang isang malawak na pagkakaiba-iba ng mga recipe ay naiimpluwensiyahan ng lokal na aristokratikong lutuin, tulad ng timballo at ang sartù di riso, pasta o mga lutuing bigas na may napakahusay na paghahanda, at mga lutuing mula sa mga tanyag na tradisyon na inihanda na may mura ngunit malusog na mga sangkap na pampalusog, tulad ng pasta e fagioli (pasta na may mga bean) at iba pang mga lutuing pasta na may mga gulay.

Mga tala[baguhin | baguhin ang wikitext]