Museo ng Israel

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Museo ng Israel sa Herusalem (Hebreo: מוזיאון ישראל, ירושלים‎,Muze'on Yisrael, Yerushalayim) ay itinatag noong 1965 ng Israel bilang pambansang museo. Ito ay nakatayo sa isang burol sa distrito ng Givat Ram, Herusalem, na malapit sa Museo ng Lupaing nasa Bibliya, Ang Pambansang Kampus para sa Arkeolohiya ng Israel, Knesit, Kataas-Taasang Hukuman ng Israel, at Hebreong Unibersidad ng Herusalem.

Kasaysayan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang alkalde ng Jerusalem na si Teddy Kollek ay ang espiritu sa pagmamaneho sa likod ng pagtatatag ng Israel Museum, isa sa mga museo sa sining at arkeolohiya sa mundo. Ang mga bahay ng Museo ay gumagana mula sa prehistory hanggang ngayon sa Arkeolohiya, Fine Arts, at Jewish Art at Life Wings, at nagtatampok ng malawak na pag-aaring arkeolohiya sa Bibliya at Land of Israel. Mula noong itinatag noong 1965, itinayo ng Museum ang isang koleksyon ng halos 500,000 na bagay, na kumakatawan sa isang malawak na sample ng materyal na materyal sa mundo.

Noong Oktubre 25, 2017, si Prof. Ido Bruno ay hinirang na Direktor ng Israel Museum sa Jerusalem bilang Anne at Jerome Fisher Director. Si Bruno ay nagsilbi bilang propesor sa Departamento ng Industrial Design ng Bezalel Academy of Arts & Design, Jerusalem. Nagdadala siya sa mga dekada ng karanasan bilang isang tagapangasiwa at taga-disenyo ng mga eksibisyon na ipinakita sa Israel at sa buong mundo na may pagtuon sa sining, arkeolohiya, agham, at kasaysayan. Siya ay lubos na inihalal ng Lupon ng mga Direktor ng Museo, na pinamumunuan ni Isaac Molho, kasunod ng malawak na paghahanap at pagsusuri ng mga kandidato mula sa Israel at sa ibang bansa. Inangkin ni Bruno ang kanyang posisyon sa Museo noong Nobyembre 2017.

Mula noong 1965, ang museo ay nakalagay sa isang serye ng mga gusali ng pagmamason na dinisenyo ng Israeli architect na Israeli na si Alfred Mansfeld. Ang isang $ 100-milyong kampanya upang baguhin ang museo at doblehin ang puwang ng gallery nito ay nakumpleto ng mga arkitekto ng Israel na Efrat-Kowalsky Arkitekto na nag-ayos ng mga kasalukuyang gusali noong Hulyo 2010. [7] Ang mga pakpak para sa arkeolohiya, sining, at sining at buhay ng mga Hudyo ay ganap na itinayong muli at ang orihinal na mga gusali ay nauugnay sa isang bagong entrance pavilion. Ang mga passageways na kumonekta sa pagitan ng mga gusali at limang bagong pavilion ay dinisenyo ni James Carpenter.

Arkeolohiya Wing[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Samuel at Saidye Bronfman Archeology Wing ay nagsasabi sa kuwento ng sinaunang Lupain ng Israel, tahanan sa mga tao ng iba't ibang kultura at relihiyon, gamit ang natatanging mga halimbawa mula sa koleksyon ng Banal na Museo Arkeolohiya sa lupa, ang nangunguna sa buong mundo. Inorganisa ng chronologically, mula sa prehistory hanggang sa Ottoman Empire, ang mga transformed wing ay nagtatanghal ng pitong "chapters" ng archaeological narrative na ito, nagtitipon ng mga napakahalagang makasaysayang pangyayari, nakamit ng kultura, at teknolohikal na pagsulong, habang nagbibigay ng sulyap sa pang-araw-araw na buhay ng mga mamamayan ng rehiyon . Ang salaysay na ito ay pupunan ng mga pangkat na pangkat na nagpapakita ng mga aspeto ng sinaunang arkeolohiya ng Israel na natatangi sa kasaysayan ng rehiyon, kasama ng mga ito ang pagsulat ng Hebreo, salamin, at mga barya. Ang mga kayamanan mula sa kalapit na kultura na may isang tiyak na epekto sa Lupain ng Israel - tulad ng Ehipto, Malapit na Silangan, Gresya at Italya, at ang mundo ng Islam - ay nakikita sa katabing at nakakabit sa mga galerya. Ang isang espesyal na gallery sa entrance sa wing ay nagpapakita ng mga bagong natuklasan at iba pang pansamantalang nagpapakita ng eksibisyon.

Kabilang sa mga highlight sa pagtingin ang: Pilate Stone, inskripsiyong "Bahay ni David (ika-9 siglo BCE), Isang paghahambing ng dalawang shrine (ika-8 hanggang ika-7 siglo BCE), The Heliodorus Stele (178 BCE), Royal Herodian bathhouse (ika-1 siglo BCE), Hadrian Triumph: Inscription mula sa isang triumphal arch (136 CE) [{:en:Mosaic of Rehob]] (ika-3 siglo CE) at mga baseng Gintong baso mula sa Roman Catacombs (ika-4 na siglo CE), ang Ossuary ni Jesus na anak ni Jose.

Dambana ng Aklat[baguhin | baguhin ang wikitext]

Matatagpuan sa Dambana ng Aklat ang mga Mga Balumbong mula sa Dagat na Patay (Ingles: Dead Sea Scrolls) na natuklasan noong 1947 hanggang 1956 sa 11 kuweba sa loob at sa paligid ng Wadi en:Qumran. Isang masalimuot na proseso ng pagpaplano sa loob ng pitong taon na humantong sa katapusan ng pagbuo ng gusali noong 1965 na kung saan ay pinondohan ng pamilya ni en:David Samuel Gottesman, ang Unggarong lumipat (émigré) at pilantropo na binili ang mga balumbon bilang isang regalo sa Estado ng Israel.

Modelo ng ikalawang Templo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Isa sa kamakailang mga karagdagan sa Museo ang modelo ng Ikalawang Templo ng Herusalem. Ginawa muli ng modelo ang topograpiya at ang arkitekturang katangian ng ​lungsod na tulad noong bago ang 66 CE, ang taon kung saan sumiklab ang Dakilang Pag-alsa laban sa Roma, na humahantong sa pagkawasak ng lungsod at ng Templo. Orihinal na binuo mula sa lugar ng Otel ng Holyland ng Herusalem, ang modelo, na kung saan kabilang ang isang kopya ng Templo ni Herod, ay isang permanenteng tampok ngayon ng kampus ng Museo na may laking 20-acre (81,000 m2) na katabi sa dambana ng Aklat.[1]

Galerya[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. "Model of Jerusalem from the late second Temple era". Huliq News. Nakuha noong 2009-05-06.

Mga ugnay panlabas[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mga koordinado: 31°46′20.56″N 35°12′16.29″E / 31.7723778°N 35.2045250°E / 31.7723778; 35.2045250