Pío del Pilar
Pío Isidro y Castañeda | |
|---|---|
 del Pilar in 1898. | |
| Palayaw | "Pang-Una" |
| Kapanganakan | 11 Hulyo 1860 San Pedro de Macati, Captaincy General of the Philippines |
| Kamatayan | 21 Hunyo 1931 (edad 70) Morong, Rizal |
| Katapatan |  First Philippine Republic  Republika ng Biak-na-Bato Katipunan (Matagumpay) |
| Sangay | .svg){kind=small} Philippine Revolutionary Army |
| Taon ng paglilingkod | 1896–1901 |
| Ranggo | Brigadier General |
| Labanan/digmaan | Philippine Revolution |
| Asawa | Juliana Valeriano |
| Kamag-anak | Isaac del Pilar (ama) Antonia Castañeda (ina) |
Si Pío del Pilar (ipinanganak Pío Isidro y Castañeda ; Hulyo 11, 1860 - Hunyo 21, 1931) ay isang rebolusyonaryong Heneral ng Pilipinas . Upang pangalagaan ang kanyang pamilya at pigilan ang mga ito mula sa panliligalig, binago niya ang kanyang apelyido sa del Pilar. Ipinanganak siya sa Barrio Culi-culi (ngayon Pio del Pilar), San Pedro de Macati (kasalukuyang araw ng Makati) noong Hulyo 11, 1860. [1]
Talambuhay
[baguhin | baguhin ang wikitext]Si Del Pilar ay isinilang kay Isaac del Pilar, isang magsasaka mula sa Pasay, at Antonia Castaňeda, isang pambalanse mula sa Mandaluyong. Bilang isang bata, pinag-aralan niya ng kanyang mga magulang sa loob ng dalawang taon sa paaralan ni Pascual Rodriguez, at apat na buwan sa ilalim ni Ramon Renaldo, hanggang siya ay napipilitang tumigil upang magtrabaho sa bukid ng pamilya. [1] Karaniwang iba pang mga Pilipino noong panahong iyon, alam ni del Pilar na kakaunti o walang Espanyol, ngunit matatas sa Tagalog. [2]
Pinag-asawa si Del Pilar ang kanyang kaibigan sa pagkabata, si Juliana Valeriano, sa edad na 17. Siya ay halos may asawa sa isang taon bago siya tunggahin ng mga Armandong Espanyol. Siya ay nakatalaga sa Mindanao sa loob ng isang taon, [1] ngunit ang kanyang serbisyo ay pinutol mula apat na buwan dahil sa interbensyon ng isang kaibigan ng pamilya. [2]
Noong 1890, si de Pilar ay hinirang na cabeza de barangay at kalaunan, naging teniente del barrio sa Makati. [1] Sa panahong ito, nagkaroon siya ng pagkakataong makasalubong kay Jose Rizal , at binigyang inspirasyon na ipamahagi ang mga kopya ng kanyang nobelang, Noli Me Tangere . [2]
Tungkulin sa Rebolusyong Pilipino
[baguhin | baguhin ang wikitext]Noong Mayo 1896, siya ay sumali sa Katipunan at bumubuo ng isang kabanata na tinatawag na Matagumpay, na kinuha ang simbolikong pangalang Pang-una. Ang kanyang kabanata ay nagpatibay din ng isang bandila, isang puting tatsulok na may K sa bawat sulok, sa bangin ng isang pulang bukid, sa gitna ng isang bundok na may sumisikat na araw dito. Ang bandang ito ay kilala bilang Bandila ng Matagumpay. at personal na pamantayan ni del Pilar sa panahon ng rebolusyon. [1]
Sa pagsulong ng Rebolusyong Pilipino , si del Pilar ay inaresto ng mga Armandong Espanyol para sa mga pinaghihinalaang pagiging miyembro sa Katipunan. Bagaman pinahirapan, hindi niya ibinunyag ang anumang mga lihim tungkol sa grupo hanggang siya ay inilabas. Lumahok si Del Pilar sa kanyang unang labanan sa Mandaluyong noong Agosto 29, 1896. Pinamunuan din niya ang isang grupo ng mga rebelde sa Labanan ng Binakayan noong Nobyembre 9, 1896, na nakuha ang bayan mula sa mga Espanyol na awtoridad. [1]
Noong Pebrero 16, 1897, dala ang mataas na ranggo, pinalaban ni Del Pilar ang Bacoor at Las Piñas. Kasunod, siya ay nataguyod sa brigadier-general.
Si Del Pilar ay nasa Kapulungan sa Tejeros noong Marso 22, 1897, na nagtatampok sa pagitan ng mga paksyon ng Magdiwang at Magdalo ng Katipunan. Dahil sa mga kaganapan sa Kapulungan, siya ay nakahanay sa kanyang sarili sa Bonifacio, sa huli ay pinirmahan ang Naic Military Agreement na nagdedeklara ng mga resulta ng kombensyon na walang bisa at walang bisa. [3] : 180 Gayunpaman, lumipat siya sa gilid, na nakahanay sa pangkat ng Magdalo at naging isa sa mga pinagkakatiwalaang generals ni Emilio Aguinaldo . Ito ay del Pilar (kasama ang Gen. Mariano Noriel ) na nagpapayo kay Aguinaldo na baguhin ang pagpapalit (pagpapaalis) sa pagpapatupad ng Andrés at Procopio Bonifacio. [3] : 180-181
Ang kanyang huling labanan ay kasama ang mga Amerikano, sa bayan ng Morong . Nakipaglaban siya nang malakas ngunit siya at ang kanyang mga tao ay natalo at nakuha. Si Del Pilar ay dinalis sa Guam kasama si Apolinario Mabini , Artemio Ricarte , at iba pang mga magitig. Bumalik siya sa Pilipinas matapos si Gobernador William Howard Taft ay nagpawalang pahintulot sa mga rebolusyonaryo. Patuloy niyang nilabanan ang dahilan ng sambayanang Pilipino sa pamamagitan ng pagsuporta sa Jones Bill para sa paghahanda ng mga Pilipino para sa sariling pamamahala. [1]
Namatay siya noong Hunyo 21, 1931 sa edad na 70 dahil sa malubhang sakit.
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 National Historical Commission of the Philippines (Marso 21, 2016). "Pio Del Pilar". Nakuha noong 2019-02-25.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ 2.0 2.1 2.2 Nakpil (2008-11-09). "Makati's hero". Nakuha noong 2017-12-28.
{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ 3.0 3.1 Agoncillo, Teodoro (1990). "History of the Filipino people". Garotech Pub. OCLC 29915943.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)